-16

51 9 45
                                    


Uzuuun uzunnn bir zaman oldu farkındayım bebeklerim ama son durumlar wattynin geldiği durum ile her yazarda olduğu gibi benimde pek hevesim kalmadı ama VPN ile buralarda takılıyorum 💖 neyse bol yorumlar ve okuduğunuz en uzun bölümle buradayım beni yorumsuz bırakmayın 🩷

Uzuuun uzunnn bir zaman oldu farkındayım bebeklerim ama son durumlar wattynin geldiği durum ile her yazarda olduğu gibi benimde pek hevesim kalmadı ama VPN ile buralarda takılıyorum 💖 neyse bol yorumlar ve okuduğunuz en uzun bölümle buradayım ben...

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.



17.bölüm

Jimin Perspex

Gözlerimi açtığımda kendi odamda kendi yatağımdaydım buraya nasıl geldiğime dair en ufak bir fikrim olmamasına rağmen evde yalnız bile olabilirdim.Odayı incelerken Karşımdaki aynada duran sarı not kağıdıyla göz göze geldim hızlıca yerimden kalkmaya yeltendiğimde kolumdaki derin sızı ile kolumu tutarak yatakta düz döndüm.Kesik kesik hamile nefesleri alıp yavaşça yataktan doğrulup aynanın karşısına geçtim.Aynada yazan nota yüzümdeki kocaman gülümsemeyle baktım.

"Jiminsshii biz gittik ama aşağıda seni tüm gece bekleyen bir Yoongi hyung olacaktır seni seviyoruz öptük...
                                         TAEKOOK"

Canımın yanmasına aldırış etmeden kendimi banyoya atıp kişisel bütün işlerimi en kısa zamanda halletmeye koyuldum.İşlerim biter bitmez hızla aldığım can yakan bir duşun ardından nefes nefese çıkıp birazcık da olsa  canımın yanmasının geçmesini bekleyerek yatakta oturup soluklandım.Kafamı kaldırıp her gün yaptığım gibi karşımdaki rafa gülümseyerek birer öpücük atıp yavaş yavaş giyinmeye başladım.Dolaptan çıkardığım fildişi pijamalarımı zorlanarak da olsa giyerek aynadaki son görünümüme baktım. Saçlarım yumuşacık ve artık kendi sarılığına hakimdi.Yüzümdeki kocaman gülümsemeyle saçlarımı karıştırarak yavaşça merdivenlere yöneldim kattan aşağı baktığımda evde kimse görünmüyordü. Kendime dikkat etmeye çalşarak aşağı indim.Evi gözümle şöyle bir taradıktan sonra beyaz koltuklarımda kollarını kendine bağlamış, koltuğun başına kafasını yaslayarak uyuyan bir kedi gördüm. Ses çıkarmamaya çalışarak yavaş adımlarla soluğu karşısındaki masada alıp onu rahatsız etmeyecek şekilde oturdum.Salonumuza dolan güneş ışığı,onun son derece güzel ve kusursuz tenine vuruyordu,fakat bu güneş benim karşımdaki ay kadar parlak mıydı tartışılır.Gülümsedim...

Tanrım varsan eğer neden bizim olmamıza izin vermiyorsun... Tamam sana inanmıyorum,evet hatta dini günlerin ve gecelerin hiç birinde seninle konuşmuyorum evet çok Çok haklısın ama,Nolursun onunla olmam için bir İşaret ver. Bütün dinlerde her ne kadar bilmesemde ,büyük kim varsa onunla olmam için yalvarırım bir şeyler yapın...
    
Gülümseyerek yere oturup güzelliğine daha yakından bakmak istemiş olmamla ayağımın takılıpta kucağına doğru düşüp onu uykusundan uyandırmam bir oldu. Ben yerimden kalkmaya çalışırken onu çoktan uykusundan uyandırmış ve garip bir telaşa sevk etmiştim bile.

"Jimin ne oldu? İyi misin? Bir yerinde bir şey var mı?"

O telaşla benimle beraber doğrulmuş vücudumda herhangi bir kanama olup olmadığına dair kontrol ederken bense onun bir anlık ilgisine tav olmakla meşguldum. Ah tanrım onu sakinleştirmek için keşke sarılıp tüm şevkatimi ona verebilseydim...
Yada sadece ona nazlanıp onu ikna eder etmez koynunda kokusuyla dolan ciğerlerimin huzuruyla uyusaydım.Güzel olmaz mıydı?...

Like Crazy |YOONMİN|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin