Ne fark ettim biliyor musunuz? Aşağıdaki yıldıza basmak sadece 3.0 sn alıyormuş 🤍 Hadi deneyelim... ✨
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yoongi /perspex olay gününün sabahı
Şirkete geldiğimde arabayı park edip şirketten içeri girdim,kafama çektiğim gri kapüşonlu ve kulaklıklarımla bugün kendimi tamamen soyutlamışken üzerimde garip buhran vardı. Asansörün önünde dalgın bir şekilde dururken birinin kafamdan kapüşonluyu çekmesi ve kulaklığımı indirmesiyle garip buhranımdan bir kaç dakika da olsa çıktım çıktım.
"Ne bu ergen modun? Sana da günaydın yoongi"
"Günaydın hyung!"
"Problem ne?"
Asansörün kapısı açıldığında bana uzattığı kahve bardağıyla beraber asansöre girdik o tuşa basarken,ben kahve kapağını açmış sıcak kahvenin derin kokusunu içime çekiyordum.
"Jinnie almıştım ama senin hakkınmış"
Omuz silkerek kocaman gülümsemesiyle kahvesinden bir yudum aldı.
"Bilmiyorum içimde kötü bir his var"
"Hımmm garip olmalı"
"Seorina'i aradım kapalıydı Chris'de hasta olmus evde yatıyor ve tüm işi bana bıraktı anlayacağın bugün bir sürü kayıt alacağım birde başıma sardığınız şu aptal seçme var"
"İyi yönünden bak kardeşim iş yoğunluğundan kendini kaybedersin, sen seversin"
"Evet de Taehyung'un kaydı var bugüne"
"Jungkook da gelecek demektir bu?"
"Götle don gibi ayrılmıyorlar ki evet arkadaşım, kardeşim hatta, ama bazen ikisinin sevgi seline katlanamıyorım hatta bazen sizinde." Kahvemden bir yudum alırken göz devirerek ona baktım. O ise son derece samimi bir gülümsemeyle gözlerini kısarak bana baktı.
"Çünkü mutsuz bir ilişkin var ve gerçek sevgi sana ağır geliyor."
"Hayır onu seviyorum."
"Bu yalanlarını başkasına sakla kayıtta görüşürüz"
"Tamamdır."
Namjoon iki parmağını minik bir asker selamı yapıp gözden kaybolduğunda ben asansörde tek kalmış kendimi sorgulamaya devam ediyordum,asansörün kat sesi beni düşüncelerimden ayırdığında odaya girmeden asistanıma uğradım.
