ZÜMRÜT

Kaç Günün Aydı Bende Güneş Doğmazken

Canım, bu kaçıncı yok oluşum? Bilmiyorum ama seninle hep var oldum,
"Seninle her şeye varım, her şey sensen daha çok varım" demiştim, Birlikte atlatamayacağız şey yok, seninle maceradan maceraya koşarım,
Bu maceralar bizi içinden çıkılamaz bir duruma getirse de adımlarımızı sayarım,
Senin adımının değdiği her yer cennetin köşelerini taşır,
Cennetinin her bir köşesi, sevap işletir bana,
Kalbim paramparça, hayal kurmaya tövbeliyim bundan böyle,
Ben hayalimi sen yaptım, kırık olmayan yan bırakmadın,
Keseni dilerken kesilmek acıtır mı sanıyorsun?
Ben kaç gece bitirdim gözyaşımla,
Sen kaç gece bitirdin peki bir başkasıyla?
Kaç günün aydı, bende güneş doğmazken?
Unuturum elbet bunları, seni unutamam,
Ben seni unutsam da içimdeki küçük kız unutmaz,
Hani sana yazdığı mesajlar hatırında dahi olmadığı o küçük kız,
Unutmaz seni o, seni herkesten daha çok sevdi,
Herkesi kabul edip neden onu kabul etmediğini düşündü hep,
Onun haykırdığı sendin,
Hayalini kurduğu baştan sona kadar sendin,
Herkesten gizledi seni, korumaya çalıştı, savaştı diyeceğim,
Çünkü gerçekten mücadelesi bir savaşı andırır haldeydi,
Herkes ona karşıydı, o da seni karşısına almış gibi gözükmek zorunda olan yanına almak isteyendi, O seni kalbine kabul etmişti,
Güveni yerle bir olana kadar,
Her şey bir gecede bir anda silinene kadar,
Çok değer neden çok hüzün getirirdi? Biri bitmeden diğeri başlardı,
Oysa bizi bir araya getiren akşamüstüleri değil miydi sevgilim?Birbirini kovalayan mevsimler değil miydi?
İlelebet sevdiğim ve seveceğim sensin, Güzel güzel uyu şimdi,
Gecenin sakinliği ruhumuzu böylesine kaplarken,
Yarın uyandığında, bana verdiğin umutların son gündüzü olsun,
Çünkü hayal kırıklığını da, hayal kurmayı da istemiyorum artık,
Seni tüm gerçeğinle, neredeyse her şiirimde dediğim gibi çok seviyorum.