CHAPTER 04

183 4 1
                                    

HANDKERCHIEF

Sumandal ako sa pinakasulok ng elevator nang pumasok siya. I search for my phone and hug myself as I slowly let my knees weaken, unti-unti akong napaupo sa sahig.

The man.

Alejandro.

Pumikit ako humagulgol. I heard him groaned but chuckled eventually.

"What are you crying?" he ask. I felt him squatted in front of me, mas lalo kong isiniksik ang katawan sa elevator. 

"You blocked me when you're not supposed to. You throw my gift in the bridge. You reply to me like a stubborn girl. Do you think i'll let you pass for tonight, huh?" may halong gigil at galit sa malalim at matigas niyang boses. Umiling ako at tinakpan ang aking tenga.

"What do you want?! leave me alone!" sigaw ko rito pero malakas niyang tawa lamang ang isinagot sa akin. Umiling ako, tuluyang sumusuko sa malakas kong pag iyak.

"You are mine." he whispered. Parang isang flash light na biglang nandilim ang paningin ko kasabay non na naramdaman kong muli ang masakit na karayom sa aking tiyan, paulit-ulit akong tinutusok hanggang sa maubos ang boses ko sa pag mamakaawa.

"Tama na..." I whispered as I tried my best to cover my ear.

"See you on my world, Crezelda." narinig ko iyong sinabi niya bago ko narinig ang pag bukas ng elevator. Yumuko lamang ako at umiyak, narinig kong muli ang pag sara non at ilang minuto pa'y muling bumukas, nakarinig ako ng malalakas na pag singhap kaya napaahon ako, tumingin ako sa paligid.

Wala na siya.

Tumingin ako sa harapan. The employees are looking at me, one of them enter and offer some help and asked me if i'm okay, hindi ko na halos marinig, nabingi ako sa sariling ingay ng aking dib-dib at panlalabo ng paningin.

Tumakbo ako palabas ng building at tanging ang tibok na lamang ng puso ko ang naririnig, I was about to run somewhere far away the building so I won't see him again but someone pulled my wrist, nilingon ko ito at nakitang si Ysmael iyon. Nanlaki ang mga mata ko pero nag salita siya.

Wala akong marinig, nakikita ko siya pero lumalabo, umaalog ang paningin ko, hindi ko na maramdaman ang sarili. Sunod na lamang na naramdaman ko ay ang pag bagsak ko sa kanyang braso at pag dilim ng paligid.

I slowly open my eyes. Bumungad sa akin ang madilim kong kwarto. Unti-unti akong bumangon at napahawak sa aking noo, umalog ng kaunti ang aking ulo kaya naman sumakit iyon ng kaunti. I sigh and stood up. Dumiretso kaagad ako sa bathroom at naligo. I wore a white spaghetti strap and a black hoodie, I also wore a dark stockings and mini pencil skirt.

I sneaked out and go to my parents bed room. They're still sleeping, I open my mother's laptop, good thing I still remember the password and take some photos of Ysmael's contact informations. Before I left, I kissed their forehead.

After blow drying my hair, I put some light make up, pulled a Mary Jane shoes, sling bag and a cap. I check the time when I was ready to go.

4:39 AM.

Umalis na ako kaagad. Tulog na sina Kuya Onyx at siguradong bukas ang CCTV ng security pero hindi ko na inabala. Umalis ako roon dala ang aking sedan at pumuntang 7/11 para bumili ng pag kain. I was in the middle of eating a noodles while I text Ysmael.

Ako: Hey, see me today. 7/11. Right now.

I don't know if he's still awake but whatever. I waited until 5:17 am. Narinig ko na kaagad ang paparating na mustang. I drink the coke and watch it parked beside my sedan. Kumunot pa ang noo ko dahil hindi ko alam kung siya na ba iyon o hindi, saka lamang nasagot ang nasa isipan ko nang bumaba roon si Ysmael na naka eye glasses, puting t-shirt at jogger. Ngumisi ako nang nag katinginan kami, his brows were furrowed as if mad or something.

DOMINATEDTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon