KARANLIĞIN SIRLARI 1 - VAMPİR KÖŞKÜ

BÖLÜM 2 . LALELER

O akşam yemeğinin üzerinden haftalar geçmişti.Zavier'la birlikte bolca zaman geçirmiştik.Acılarımı onunla paylaşmışdım.İki yakın arkadaş olmuşduk.

Normal günlerden biriydi.Kitabımın son sayfasını okuyup rafa kaldırdım.Bahçeye çıkacaktım.Pelerinimi alıp odadan çıktım.

Dış kapıya yöneldim.Zavier'i görmek umuduyla gözlerimi kapıya çevirdim.
Yoktu.Yerinde başka muhafızlar duruyordu.Hiç böyle yapmazdı.Hep beni bekler,ben gelince yerini devredip yanıma gelirdi.

Ama yoktu.Neredeydi?

Hemen bahçeye çıktım.Heryere baktım.Yoktu.

Biraz gezindim ama o olmayınca sıkıcı geçti.Bu yüzden odama dönmeye karar verdim.

Odamın olduğu koridora gelmiştim.
Kapıyı açtım ve gözlerimi yatağa çevirdiğimde şok oldum.Yatağın üzerinde bir buket lale gördüm.Yanında ise not...

Hemen notu açıp sesli bir şekilde okudum:

     Bu notu kim yazdı diye düşünme.
     Sadece çok güzel olduğunu bil
      yeter güzelim...

Dakikalar geçmişti.Ben hala notla bakışıyordum.Bir süre tepkisiz kaldıktan sonra sorular zihnime akın etti:

Bunu kim yapmıştı?

Nasıl cesaret etmişti?

Notta güzel olduğumu mu yazmıştı?

Odama nasıl girmişti?

Bunu neden yapmıştı?

Nasıl göze almıştı?

Bu soruların hiçbirinin cevabını öğrenemeyecektim.Çünkü kim olduğunu yazmamıştı.

Laleleri bir vazoya yerleştirdikten sonra koltuğa oturdum.Saatlerce düşündüm.Hem bu olayı hemde Mianın doğum gününü.

Evet,birkaç gün sonra Mianın doğum günüydü.Hazırlıklar başlamıştı.Babam ve üvey annem  birkaç krallıktan arkadaşlarını ve onların çocuklarını çağırmıştı.

Krallığın içerisinde bir parti verilecekti.Tabi müzik.

Mia'ya bir kaç tane masal kitabı ve bir kutu peluş bebek almıştım.
Biliyordum çok beğenecekti.

Akşam yemeği yaklaşıyordu.Kendime elbise seçmek zorundaydım.Kırmızı bir elbise seçtim.

Hafif makyaj yaptım ve aşağı indim.Herkes masadaydı.Geçmi kalmıştım?

Masaya oturmadan önce dış kapıya baktım.Zavier orada durmuştu.Beni gördüğü anda göz kırptı ve önüne döndü.Sabah neredeydi?Bunun hesabını yemekten sonra soracaktım.

Masaya oturdum.Bu günün yemeğinde yaprak sarması,pilav ve dana eti,patates püre ve mısır salatası vardı.Ve şarap.

Babam başıyla işaret verdi.Bunun anlamı "başlayın" demekti.
Ben sadece birkaç tane sarma yiyebildim.

Babam :"Neden yemiyorsun kızım?" diye sordu.
"İştahım yok baba"dedim.

Yemek biter bitmez Zavierin yanına gittim.Beni görür görmez şaşkınlıkla yüzüme bakdı.

"Neredeydin sen?"
"İzin almıştım efendim." dedi.
"Başlatma efendine!Bugün neler yaşadım haberin varmı?!"
Zavier derin bir iç çekip konuşmaya başladı:"Livia,ben senin koruman değilim ki.Senin yanında koruman oluyor.Senin sorunlarınla ben değil o ilgilenmeli."dedi.
"Ama belki ben sen ilgilen istiyorumdur!"