Livia...
O günün üzerinden uzun bir süre geçmişdi.Hazel ve Vernon burada kalmaya karar vermişdiler.
Diğerleri iyileşmişdi.Bende iyileşmişdim ama ruhum yaralıydı.O gün Zavier'in bana sarılacağını ve destek vereceğini düşünmüştüm.Ama o gün bana Vernon sarılmıştı.
Aslında Zavier'in şok olduğunu ve bu yüzden bana dokunamadığını düşünmüştüm.Ama o günden sonra tek bir kelime etmemişdi.
Vazgeçmişdi.
Vazgeçilmek en nefret ettiğim histi.O bunu bana yaşatmıştı.
Diğerleride beni yargılamıyordu.Bende artık Adelina'dan nefret etmiyordum.Çünkü Zavier benim için bitmişdi.
Üstümde bir pijama takımı vardı.Odamdan çıkıp salona indim.Herkes oturmuş sohbet ediyordu.
Beni fark ettiklerinde bütün gözler bana döndü.Biliyordum,bitik haldeydim.Umursamadan Hazel'in yanına oturdum.
"Nasılsın çiçeğim?"diye sordu Hazel.
"İyiyim."Berbat hissediyorum.
"Bugün seni bizim köşke götürüyorum.Rozy,Nora,Mila,Calista,Eliana ve sen.Adelina'na kalkacak durumda değil.Ona erkekler bakacak."dedi heyecanla."Tamam.Ne zaman gideceğiz?"diye sordum.
"Birazdan."dedi.Ekibin tatlı çocuğu Kaiser yanıma geldi.
"Nasılsın güzellik?"diye sordu.
"İyiyim.Sen nasılsın yakışıklı?"diye sordum.
"Günlerdir odandan çıkmıyorsun diye üzülüyordum.Seni gördüm modum yükseldi.Birde beni bu salakların yanında bırakmasanız.Benim hassas bir kalbim var.Şimdi bunlar salak-salak konuşacak ve körpecik psikolojimi bozacaklar.Benide götürün!"dedi masum bir şekilde.Ben cevap veremeden Hazel araya girdi:
"Hayır küçük bey.Bu gün kız-kıza vakit geçireceğiz."dedi ve eliyle Kaiser'in saçını okşadı.
Gözüm Zion'a kaydı.Büyük bir hayranlıkla Hazel'e bakıyordu.Hazel'de bazen cilve yapıyordu.Ne vardı bu ikisinin arasında?
Zion'un yanında Kieran oturuyordu.Ayağa kalkıp Zion'un oturduğu koltuğa yürüyüp tam karşısında durdum.Elimle Kieran'a kayması için işaret verdim.
Kieran kaydığında Zion'un yanına oturdum.
"Ne oldu prenses?"diye sordu.
"Siz,"dedim Hazeli göstererek."Aranızda ne var?"diye sorduğumda yüzü şekilden şekile girdi.
"Hiç."dedi.Başımı iki yana salladım.
"Yalan söyleme Zion.Aranızda ne var?"
"Hiç."dedi.
"Zion"dedim uyarıcı bir tonla."Aranızda ne var?"Derin bir nefes aldı ve konuşmaya başladı:"Hazel bu köşkten gitmeden önce de ona karşı hislerim vardı.Gelince de bu hislerim tetikledi ve onu öptüm."
"Ne?İnanamıyorum."dedim.
"Aklındaki sahneyi hemen sil.Yanağından öptüm."
"Hadi ya.Neyse buda birşey."dedim ve konuyu kapattım.Başımı çevirdiğimde karşımda Vernon'u görünce bozguna uğradım.Siyah saçlarını dağınık bırakmıştı.Üzerinde vücut hatlarını ortaya çıkaran bir atlet,altında ise geniş siyah bir pantalon vardı.
"Tavşancık.Konuşmamız gerek."dedi ve kalkmam için elini uzattı.
Hiç düşünmeden elini tuttum ve ayağa kalktım.Vernon,ben kalktığımda bile elimi bırakmadı.
Beni bahçeye kadar sürükledi.Bahçeye vardığımızda bana doğru döndü ve konuşmaya başladı:
"Bak tavşancık.Zavier ile aranızda soğuk rüzgarlar esiyor.Diğerleri seni çok seviyor ama bizim kadar değil.Seninde biraz bu ortamdan uzak durman gerek."dedi.Derin bir nefes alıp konuşmaya devam etti."Hazel'le konuşup karar verdik.Bizimle kendi köşkümüze gelmeni teklif ediyoruz.Adelina burada oldukça durumun gittikçe ağırlaşacak.Bizim köşk sakin bir ortamdır.Çok nadir hallerde göreve çıkarız.Görevlerimiz hakkında sonra bahsedeceğim.Yani bizimle köşkümüzde kalmaya varmısın?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIĞIN SIRLARI 1 - VAMPİR KÖŞKÜ
VampirosLivia'nın hayatı çok normaldi.Her bir varis gibi sarayda normal günlerini geçiriyordu. Bir gün saraya yeni bir şovalye gelir.Onun gelişiyle hayatı değişir.Bambaşka bir yere evrilir.Livia şovalyeyle bağ kurar ve kendi kabul etmese de aşık olur. Livia...