•𝓯𝓲𝓻𝓼𝓽 𝓶𝓮𝓼𝓼𝓪𝓰𝓮

357 52 36
                                    

özgür deniz cellatın kızları

açıklama: özgür bir deniz kızı değilim ama özgür deniz cellatın kızıyım

Arda:
Olm şaka yapıyorsunuz di mi ya

Ferdi:
Arda herkesten bir sır gibi sakladığı
aşkının tüm kızların kocası olduğunu öğrendikten sonra nasıl hissediyor:
😱😭😖😨😰😢🥺😤😡😟🤕🥵

Semih:
Arda gecmis olsun kardesim
Siraya geciceksin mecbur

Arda:
Olm niye bana basta soylemediniz bu adamin unlu bi futbolcu olduğunu
Bilseydim paylasmazdım

Ferdi:
Arda semihle bu aralar cok takiliyorsun herhalde beyin fonksiyonlarin calismayi birakmis seninde
OLM SEN HIC GOSTERMEDIN YA BIZE COCUGUN RESMINI
Gosterseydin zaten soylerdik

Semih:
Arda sen beyinsizlikte beni de gectin

Arda:
Of normal bir insan olsaydı daha cok sansim vardi simdi cocuk italyadaki unlu bir takimda futbolcuymus
Benim sanssizlik seviyesi yuh dedirtiyor bazen

Semih:
Olm o kadar sey yapma
Sen de cok iyi oynuyorsun futbolu

Ferdi:
Gercekten odaklansaydin biraz futbola
Su an real madridde ronaldonun rekorlarini kiriyor olurdun

Arda:
Abartmayin olm
Cocuk mis gibi takimda oynuyor
Baya da unlu
Bana mi bakar
Hem cocuk homofobik belki nereden biliyorsunuz

Ferdi:
Yeter artik atma boyle mal mal mesajlar
Okudukca sinirlerim cikiyor
Yarin konusuruz her seyi duzgunce

Arda:
Yarın gelmiyorum ben

Semih:
Yakisiklim2 yeniliriz sen olmazsan🥺

Ferdi:
Bos yapmayi kes geliyorsun yarin

...

Bugün hava tam istediğim gibiydi ne soğuktu ne de sıcak. Bir kararsızlık hakimdi gökyüzünde. Gri bulutlar kendini göstermek istiyor ama güneş buna izin vermemekte diretiyordu. Benim ruh halimde böyleydi bugün mutlu ve huzurlu hissediyordum ama bir tarafımda huzursuzdu.
Uzun yıllardır rüyamda gördüğüm çocuğu bulmuştum, adını da öğrenmiştim. Ama ne yazık ki içimi kemiren bir şeyler vardı. O ünlü bir takımda oynayan ünlü bir futbolcuydu, erişilmesi hayal edemeyeceğim kadar zor biri. Ben ise İstanbul'da lise son sınıf okuyan, adam akıllı hedefi olmayan birisiydim. Aramızda dağlar kadar fark vardı. Eğer onunla konuşma şansım olsa bile -ki bu bile kulağa imkansız gibi geliyordu-, ona her şeyi anlatsam bile bana inanmayacak, ona deli olan hayranlardan biri olduğumu düşünecekti. Hayatında üç saniyelik yeri olan beni sonra da unutacaktı. Bazen keşke diyordum, keşke gerçek olmasaydı ve aşkımızı hayallerimde yaşama devam ettirseydik.
Sevgimin, aşkımın imkansızlığı içerisinde böylesine boğulurken bir de bugün önemli bir maçımız vardı, yani bize göre/kendi çapımızda önemli bir maçtı. Düşüncelerime ara vererek yavaş yavaş Semihle Ferdi'nin beni beklediği yere yaklaştım. İkisi de salak salak gülüp şakalaşıyorlardı. Yanlarına geldiğimde ikisininde yüzünü farklı bir gülümseme kapladı ve birlikte maçın olduğu halısahaya doğru yürümeye başladık.

Semih kolunu omzuma attı ve konuşmaya başladı.
"Eeee Arda nasıl hissediyorsun bakalım? Bomba gibisin değil mi?"

Umursamazca gülümsedim "Ya ne demezsin, bomba gibiyim. Hatta birazdan patlamayı da düşünüyorum."

Ferdi de konuşmaya başladı o sırada
"Arda merak etme, kazanacağız bu maçı. O kadar endişelenme."

Ferdiye baktım "Bu maç için endişelenmiyorum. Maçı kazanmamamız gibi bir olasılık yok zaten."
Semih tekrardan gülümsemesine genişletti
"E oğlum bulduk ya çocuğun kim olduğunu şimdi senin havalara uçup diğer takıma 10 gol atacak moralde olman gerekiyordu."

Umursamazca gülümsedim "Bulduk bulmasına ama ulaşılması zor birisi kendisi. İtalya'nın en iyi takımlarından birinde oyuncu..."

Ferdi boğazını temizleyip konuşmaya başladı "Arda takma kafana. Bu çocuk rüyalarına giriyorsa ve şimdi bizde çocuğu bulduysak bundan sonrası gelir gibi. Olmazsa gideriz İtalya'ya Juventus'un kapısında yatarız, bir şekilde konuştururuz seni Kenan'la. Bu da olmazsa büyü yaparız oğlum. Bizde çözümler tükenmez."

Semih konuşmaya başladı heyecanla sonrasında "Evet evet çok iyi olur hem İtalya'yı gezmiş görmüş oluruz."
İkisinin dediklerine de buruk bir şekilde gülümsedim "Her neyse boşverelim Kenan'ı falan. Maçımız var bizim birazdan, maçı düşünelim."

Semih gülerek konuşmaya başladı "Hemen de unuttun Kenan'ı bakıyorum da."

Dedikleri karşısında bizde güldük ve halısahaya doğru yürümeye devam ettik.

...

Maç bittiğinde kazanan 3-1 skorla biz olmuştuk. Oldukça sevinç dolu şekilde kutladık galibiyetimizi. Soyunma odasına geldiğimizde sevincimiz devam ediyordu.

Ben ise hemen aldım elime telefonumu.
Attığım gönderiye baktım hızlıca. Oldukça beğeni ve yorum almıştı, yorumların bazısı resmi överken bazıları da Kenan Yıldız'ı etiketlemişti gönderiye geriye kalanlar da nefret yorumuydu.
Görmesini diliyordum ama bu pek mümkün bir şey değildi, umutsuz bir bekleyişti benimkisi. En büyük umutsuz vakalardan birisi gibiydi.

...

Ferdi ve Semih'le birlikte kutlamamız sonrasında sokakta yürümeye başlamıştık.
Saçma saçma konulardan bahsederek eğleniyorduk ama benim aklım yine de çizdiğim resimdeydi. Ferdi ve Semih'le sabah buluştuğumuz noktaya geldik ve vedalaşarak hepimiz evlerimize doğru yol aldık.

Artık tektim, düşüncelerimi bastıran sesler yoktu. Ne kadar maçı kazandığımıza sevinç duysam da, içimde buruk bir heyecan vardı attığım gönderi adına. Neredeyse kazandığımıza bile sevinemiyordum. Onu bulmak ayrı bir dertti, bulmamak ayrı. Ama yine de artık var olduğunu biliyordum.

...

Anahtarımı çantamdan çıkarmak için uzandığımda bir bildirim sesiyle irkildim. Anahtarımı çantadan alırken telefonumuda aldım. Sonra ise bildirimin kimden geldiğine baktım.
Gelen bildirimi okuduğumda vücudum sıcaklamaya başladı, ne yapacağımı bilemez bir şekilde sadece gelen mesajı okuyordum. Ne eve girebildim ne de hareket edebildim bir süre. Sonrasında ne olduğunun farkına vardığımda hemen eve girip kendimi yatağa attım.

INSTAGRAM

kenanyildiz_official
Çizdiğin resim çok güzel olmuş.
Yani baya benzetmişsin bana.
Resmimin çizilmesi gururumu okşadı açıkçası, teşekkür ederim, elerine sağlık.

Düşlerimde sen|arda&kenanHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin