𝐐𝐮𝐞𝐫𝐞𝐧𝐜𝐢𝐚||𝐁𝐚𝐫𝐢𝐬 𝐀𝐥𝐩𝐞𝐫 𝐘𝐢𝐥𝐦𝐚𝐳

𝐓𝐚𝐤𝐢𝐦𝐥𝐚 𝐓𝐚𝐧𝐢𝐬𝐦𝐚

AŞKLARIM BİR GÜNDE 7.BÖLÜMÜMÜ ATIYORUM OYLARSANIZ ÇOK MUTLU OLURUM İYİ OKUMALARRR💗💗💗💗
————————————————————-
Sonunda antremanları bitmişti hepsi içeri girdi bende ayaklandım ve içeri girdim,içerde Barış'ı beklemeye başladım,bir iki dakika sonra Barış çıktı ve yanıma geldi.

"Nazo gelsene takımdakilerle tanıştırıcam seni"

"Barış ben heyecandan ölürüm orda!"

"Saçmalama kızım gel hadi" Barış beni çekiştire çekiştire takımdakilerin olduğu odanın içerisine soktu allahım çok utanıyorum!

"Beyler tanıştırıyım Naz" hemen Kerem Aktürkoğlu öne atladı.

"Ha yenge yani"diyip gülüştüler bende şaşkın şaşkın bakıyordum hepsine

"Saçmalamayın oğlum Naz kardeşim gibi" nedense böyle tepki vermesi biraz kırmıştı ama evet biz kardeş gibiydik.

"Oğlum tüh be,memnun oldum Naz" gülümseyip cevap verdim.

"Bende Memnun oldum."

"Şapka yakışmış bu arada"bu sefer Berkan atlamıştı ortaya

"Eh insanın Galatasaraylı tanıdığı olunxa mecbur takıp geziyoruz"dediğimde Barış omzuma hafifçe vurdu.

"Sende artık bi Galatasaray oyuncususun hatırlatırım"

"Kadın takımına mı girdi?"

"Yok voleybolcuyum ben,yeni transfer oldum ama,daha antrenmanlara bile girmedim"

"E hayırlı olsun yenge"yine Kerem yenge demişti güldüm bende,Barış ise öldürcek gibi bakıyordu

"Ay pardon abi ya yenge diyesim geliyo valla"

"Ben sana göstercem yengeyi az kaldı abicim"Barış kolunu omzuma atıp konuşmaya devam etti.

"Gidelim mi Nazo?"

"Olur gidelim."

"Abi beni de götürsene ya eve" bu sefer Kaan Ayhan girmişti araya.

"Oğlum kendin gel eve işte"

"Abi beni Mauro getirdi arabam yok,amınakoyim aynı evde yaşıyoruz bıraksana beni eve"

"Gel kardeşim gel"

Üçümüz beraber odadan çıktık ve arabaya doğru yürüdük Kaan tam öne oturmak için kapıyı açarken Barış araya girdi.

"Nazo geç sen öne hadi"diyip kapıyı açıp geçmemi bekledi.

"Abi sen bu toleransı bana hayatında göstermedin,yenge değerini bil" yenge demesi çok utandırıyordu sağolsun Barışta tip tip bakmak dışında bir şey yapmıyordu.Barış sonunda arabayı çalıştırıp sürmeye başlamıştı.

"Kaan bırakıcam seni şimdi yolun ortasında kardeşim sus artık"ben gülmekten kendimi kaybetmiştim Kaan ben güldükçe anlatmaya devam ediyordu.

"Bak bak bi ara da şey olmuştu Naz bu salak Barış maçtayken,kendisi hayvanat olduğu için gol atıp seviniyim derken üstüme atladi tabi ben bu ayıyı taşıyamadım yere yapıştık benim kol sakatlandı,sağolsun kardeşim gül gibi 3 haftalık bir rapor verdirtti bana" Gülerken şaşkın şaşkın bakıyordum Barış'a bu sefer ben girdim söze

"Biz lisedeyken Barış kendi takımıyla maç yaparken koşuyordu karşı tarafa topla beraber hızını alamadı topla birlikte kaleye girdi ona da gül gibi bir sağlık raporu verdiler" Biz Kaan'la Barış'ın yanında Barış'ı çekiştirirken gülmekten kendimizi yırtıyorduk Barış ise kınayan gözlerle bize bakıyordu.

"Naz Hanım ve Kaan Bey gülmeniz ve dedikodunuz bittiyse arabadan iner misiniz acaba?"

"Abi noldu ya bizi arabadan mı atıyorsun?Hayvanat bu diyorum ben size"

"Oğlum sen salak mısın eve geldik" Kaanla camdan dışarı bakıp aynı anda konuştuk.

"Haaaaa"

"Çocuklarla uğraşıyorum sanki tiplere bak yürüyün"