𝐐𝐮𝐞𝐫𝐞𝐧𝐜𝐢𝐚||𝐁𝐚𝐫𝐢𝐬 𝐀𝐥𝐩𝐞𝐫 𝐘𝐢𝐥𝐦𝐚𝐳

Kaan

Bugün Barış'ların Parma ile maçları vardı İrem'le ikimiz beraber hazırlanıp çıktık ve bize ayrılan tribünlerin altında yedek kulübesinin yanına yerleştik.

"Barış bu maç için çok gergin"

"Kaan'da"

"Görünüşe göre tüm takım stresli,umarım etkilenmezler" dediğimde maçın başlamasıyla maça odaklandık şimdiden 1 gol yemiştik tribünlerde cimbom taraftarları kendinden geçmişti bir sürü tezahüratlarla bizde gaz vermeye çalışıyorduk.

70. Dakikalarında Palma oyuncusu yaptığı faulle penaltı hakkımız olmuştu,penaltı hakkı Barışındı ama bir anda ortaya kaan atıldı,penaltıyı Kaan kullanmak istiyordu galiba,daha kötüsü Barış çok sinirlenmişti ve bir anda elindeki topla bağırmaya başladı Kaan'a.Zaten hepsi çok gergindi bu yüzden ne yaptıklarının farkında değillerdi,Kaan bir anda Barışı elinin ucuyla ittirdi,Barış ise biraz durup elindeki topu fırlatıp Kaan'a çok fena dalmaya başladı.Hepimix ayaklanmıştık yedektekiler ve maçtakiler herkes ayırmaya çalışıyordu biz mecburen gidemiyorduk İremle

"İrem bir şey gelicek başlarına!"

"Atlasak mı oraya?"

"İrem saçmalama bir de biz başlarını derde sokarız,of Allah kahretsin" diye söylenirken zar zor ayrılmışlardı ve hakem ikisine de kart vermişti,Okan Buruk ise ikisini de kenara almıştı.Barış ve Kaan ayrı ayrı yürüyerek kulübeye geliyorlardı.

"Senin yüzünden maçı vericez ellerine!"diye bağırdı Kaan.

"Oğlum bak siktirtme belanı,penaltı bendeydi" diye yine bağırışmaya başladıklarında bi anda kendimi bizim olduğumuz yerden atlayıp yan tarafa,yedek kulübesine koşup araya geçtim.Bildiğin arada kalmıştım ve ikisi de çok sinirlilerdi.

"Barış sakin ol!"

"Kaan sende"
Diye arada durmuş ikisini de ittiriyordum.Sonra Okan hocanın gelmesiyle ikisi de ayrılıp susmuşlardı.Tabi maç devam ediyordu.

"Siz delirdiniz mi oğlum?"

"Penaltı benin hakkımdı"diye çıkıştı Barış.

"Barış bunun bendesi mi var?Penaltıyı Kaan'ın kullanması gerekiyordu çünkü sen o an fazla stresliydin"

"Hocam arkadaşın gözü dönmüş hırstan" sonra Kaan bir anda alkışlamaya başladı.

"Duyuyo musun bu alkışı?Hep senin olsun istiyorsun ama üzgünüm Barış bu maçta senin dışında 10 kişi daha oynuyor"

"Kaan yeter ikinizi de görmek istemiyorum şu an gidin evlerinize" Okan hocanın çıkışmasıyla Barış'ı önden önden sürükledim İremle Kaan'da arkadaydı,sorun şu ki Kaan'la Barış aynı evde kalıyordu.

Barış bir anda anahtarlarını Kaan'a fırlattı.

"Al bunları sonra siktir oluo git" Kaan hızla barışın yanına ilerleyecekken İrem tuttu.

"Ya bi sakin olun Barış sen Nazla git,Hadi sevgilim bizde bana gidelim." İrem Kaan'ı sürükleyerek götürdü ben ise Barış'la gidiyordum,arabaya bindiğimizde Barış'ı bu sefer sağ koltuğa geçirdim çünkü bu sinirle kaza yapabilirdik.

"Ya gördün sende o pezevengin yaptığını!"Barış arabaya bindiğimizden beri söylenip küfürler ediyordu,eve gidine kadar Barışın söylenmesine izin verdim ki rahatlasın yoksa bana bu gece uyku yoktu!

...
"Aşkım nolur sus anladım ya!Vallahi anladım haklısın"

Saat gece 2,ikimizde yataktayız ben artık Barış'ın söylenmesinden ve aynı şeyi kırk kez anlatmasından yatağın en köşesine geçip Barış'a arkamı dönmüş ve yorganı kafama kadar çekip kulaklarımı kapamıştım

"Sende beni anlamıyorsun Naz"diyip o da bana arkasını dönmüştü,Kıyamam ama ya!Hemen kocamın arkasından sarıldım ve bana doğru dönmesi için çekiştirmeye başladım.

"Aşkımm nolur bakkk" kendisi bir hayvanat olduğu için haraket ettirmek çok zordu!

"Sevgilim nolur" dememle birlikte ani dönüşüyle beni altına almıştı,bismillaharamanirahim ağırlığını vermemek için kollarını iki yanıma koymuştu.

"Biraz gerginim,gerginliğimi geçirmek ister misin?"diyip piç sırıtışı yapmıştı.Utanarak yüzümü kapamıştım.

"Yaaa barış" dediğimde bu sefer ellerini çekip bacaklarını iki yanıma atıp elleriyle ellerimi yüzünden çekmişti.

"Utanınca çok tatlı oluyorsun" dediğiyle daha çok utanmıştım,yüzümün kızardığını hissedebiliyordum

"Barış susar mısın?" Dedim yine utanarak,o ise kısaca öpüp kendini yanıma atmış kafasını göğsüme koymuştu.

"Kızım şöyle bi ilk 11'i kursak fena olmaz mıydı ama?"

"Yok artık Barış!O kadar çocuk mu yapılır"

"Yaparız kızım ne var"

"O çocukları taşıyan sen değil benim yalnız"

"Çocuklarımızı" dediğiyle güldüm ve biraz bekleyip devam ettim.

"Ama şöyle bir erkek çocuğum olsun çok isterdim,beraber babasının maçlarına giderdik"

"Bir de bir kız olsun babasının prensesi"

"Kız mı istiyorsun?"

"Hem kız hem erkek,bir sürü Yılmaz olur fena mı?"

"Naz Yılmaz"

"Çok yakıştı ha,alsam mı seni nüfüsüma kunduz?"

"Evlilik teklifi mi bu?" Dedim dalga geçerek.

"Binevi ama daha değil"

"Benle evlenmek istemiyo musun?" Dedim meraklı bir sesle,gerçekten dediğinden çok fazla anlam çıkarabilirdim.

"İstiyorum tabi kızım ama daha değil sakin ol" dediğiyle yüzüm düşmüştü ve Barış'ın kafasını üstümden çekip arkamı dönmüştüm.O ise gülerek beni geri kendinde çekti.

"Oy benim dünyalar güzeli sevgilim bana alındı mı?" Yüzümün her bir noktasını öperken.Bende yüzünü gülerek geri çektim.

"Ya Barış uykum var yapma!"dedim gülmemi durdurmaya çalışarak o ise en son bırakıp kendini benim üstüme bırakmıştı...