𝐐𝐮𝐞𝐫𝐞𝐧𝐜𝐢𝐚||𝐁𝐚𝐫𝐢𝐬 𝐀𝐥𝐩𝐞𝐫 𝐘𝐢𝐥𝐦𝐚𝐳

𝐀𝐧𝐚𝐡𝐭𝐚𝐫

Yorum atarsanız çok sevinirimmm etkileşim lazım birazcık💗💗💗
————-————————————————
Sonunda Barışların evine girmiştik,tabi ben buranın yabancısı olduğum için birazcık çekiniyordum o yüzden hepsi otururken ayakta dikilmiş duruyordum.

"Naz otursana ne dikildin heykel gibi"

"Utandı kendisi şu an"diyip güldü Barış,gözlerim kısıp Barış'a baktım o da iki elini havaya kaldırdı masumca,geçip Barış'ın oturduğu ikili koltuğa yerleştim,Barış elini ar kuyruğuma götürmüş oynuyordu.

"Sen taktın benim saçıma bugün ama"

"Taktım senim bugün saçına bayan at kuyruğu ayrıca sadece benim hoşuma gitmedi göründüğü üzere"Anlamayarak Barış'a baktım ve Kaan söze atladı.

"Ciroyu diyor gördük sizi,enişteyi tutmasam Cironun üstüne atlayacaktı valla"

"Yok abi ben bu çocuğu öldürcem yemin ederim,gece yatarken ayık ol Kaan"

"Şaka yapıyorum abim ya"diyip güldü bende aynı şekilde Kaan dışardan çok soğuk duruyordu böyle olmasını hiç beklemiyordum

"Abi bu arada yarın akşam bizim yemek var unutma o kadar ayarladık ilk defa herkese uyan bir zamanda bozma"

"Ama Naz yeni geldi"

"Nolcak Barış git yemeğe bir kaç saat ayrı kalabilir değil mi?"

"E Abi Naza gelme mi diyoruz biz."

"Nazo ben seni yarın alırım o zaman olur mu?"

"Ya sonuçta sizin takımın yemeği benim ne işim var,ayıp olur"

"Bundan sonra sende bizdensin Nazcım"

"Aynen öyle Nazo,biz nereye sen oraya" ikisinin şimdiden beni bu kadar aralarına almaları çok hoşuma gitmişti,Açıkçası Barış'la aramızın değişeceğinden korkuyordum sonuçta ikimiz de çok değişmiştik ama bu değişiklik bize koyar mı?koymaz.Baya bi zaman geçmişti saat 12 olmuştu ikisinin de uykusu gelmiş gibiydi.

"Ben gidiyim artık"Barış anlamsızca bana baktı bende ne bakıyorsun gibi kafa salladım.

"Nereye bu saatte"

"Eve Barış,hani benim bir evim var ya?"

"Yok bizde kal sen bugün gezinme öyle ortalıklarda"

"Saçmalama barış hadi gidiyorum ben"

"Bugün kal yarın ben seni giyinmen için götürürüm eve"

"Ya barış duşa falan gircem zaten başka zaman kalırım"

"İyi tamam ama ben bırakıcam seni,bu saatte hiç bir taksiye bindirmem seni"

"Bak buna hayır diyemem asla" tam Kaana dönüp görüşürüz diyecektim ki Kaan koltukta uyumuş.

"Arkadaşı odasına götürüp yatır bence"

"Ne götürcem be ayıya bak kendisi gitsin yatsın"

"Ayı diyene bakar mısın yalnız boy 190 kilo kilo 85"
(Boy kiloyu bilerek böyle yaptım çünkü biz de voleybolcu olduğumuz için boyumuzu 178 yaptım arada biraz fark olmalı)

"Çok konuşuyorsun cüce düş önüme eve bırakıyoruz seni"  evden çıkıp Barışla beraber benim evime geldim Barış arabayı durdu ve bana baktı uzunca böyle bakması karnımı değişik bir şekilde haraketlendiriyordu.

"Dikkat et tamam mı?Seni burda tek bırakmak zaten zor benim için,iyice kitle kapıları falan cam falan açık kalmasın,hatta yedek anahtar falan varsa bana da ver lazım olur bir gün"

"Barış 23 yaşına geldim başımın çaresine bakabilirim biliyorsun değil mi?"

"Biliyorum Nazo ama aklım kalıyo sende tek kalıyorsun evde" Çantamdan hemen bir anahtar çıkarıp Barış'a verdim.

"Buna ihtiyacın olmayacak ama kalsın sende"

"Tamam hadi yürü evine eşşek" dil çıkarıp arabadan indim eve girince gerçekten kendimi çok yalnız hissettim bom boş ev daha fazla overthinkistanda kalmamak adına hemen yatağıma geçip uyudum.