Aşiret Kurgusu

8.Bölüm-Sevdiğim Var

Konağın avlusunda sadece biz Karahanlılar kalmıştık Azad bağırdı;

-Herkes yukarı çıksın

Ben dahil herkes çıkmaya başladı

-Sen dur hiç bir yere gitmiyosun

-Bak Azad şuan hiç sakin değilsin sonra konuşalım

-Ben gayet sakinim bak dur diyordun hem durdum o şerefsizler gitti! Güllük gülüstanlık işte her şey KONUŞALIM!

-Azad şuan konuşmamalıyız,dedim ve koşa koşa odaya çıktım.Arkamdan kapıyı kilitledim

-EZEL AÇ ŞU KAPIYI!BENİ ZORA SOKMA YA KENDİ İSTEĞİNLE AÇARSIN YA DA BEN AÇARIM!!!

-Hayır açmıyacağım

-EZEL SEN İSTEDİN BUNU!
MAHMUT BİZİM ODANIN ANAHTARINI GETİR!...

Ve şuan tam sıçmıştık.Odanın yedek anahtarı onda vardı.Bir iki dakika sonra kapı açıldı.Dibime girip kolumdan sıkarak avluya kadar sürükledi

-Ya bırak beni!

-Evet Ezel hanım anlat bakalım!BEN SANA AÇIK GİYİNMEYECEKSİN DEMESİMMİ LAN!

-Sanane istediğimi giyerim

Beni belimden kendisine çekti ve bileğimi sıktı ama öyle bir sıktı ki morardı sanırım

-EZELLL!BANA SANANE DEYİP DURMA ELİMDEN KAZA ÇIKSIN İSTEMİYORUM!!

-Bundan sonra bana karışmayacaksın AZAD AĞA

-O niyeymiş

-ÇÜNKÜ BEN İSTEDİĞİMİ YAPARIM SENİN KÖLEN DEĞİLİM ANLADIN MI BENİ!!!

-ALLAH ALLAH EZEL HANIMA BAK SEEN

-SENDEN NEFRET BİLE ETMİYORUM ARTIK SANA KARŞI HİÇ BİR ŞEY HİSSETMİYORUM!SENİ SEVMİYORUMM!

-EEEE KİMİ SEVİYOSUN O ZAMAN,dedi Azad ağa gülerek

Benim aklıma bir fikir geldi belki kurtuluşum olur diye.Karahanlıların düşman aşireti Eroğlu aşiretinin oğlu Boran ağa geldi.

-BORAN AĞAYI SEVİYORUM!

-NE!NEE!BİR DAHA SÖYLE!

-BORAN ağayı seviyorum al söyledim işte

Azad ilk bir kahkaha attı daha sonra gidip duvara yumruğunu geçirdi sonra çatık kaşları ile dibine girip

-LAN OĞLUM SEN BANA KAFAYI MI YEDİRTTİRECEKSİN LAANN!!!

Diye bağırdı.Biraz ürkmedim diyemem.

-BAK EZEL BENİ ÇILDIRTMA  YEMİNİM OLSUN Kİ HEPSİNİN ANASINI SİKERİM!!DUYDUN MU BENI?!

-E evet,diye kekeledim

-KIZA BAK YA BORAN AĞA YI SEVİYORUM DİYOR YA KAFAYI SIYIRCAM !
BAK BAKALIM BUNDAN SONRA SEVEBİLECEK MİSİNN!

dedi.
Kolumdan tuttuğu gibi odasına götürdü.

-Aklın başına gelene kadar bu odada kalacaksın kimse kapıyı açamıyacak dediklerine uymak zorundasın!
Dedi ve kapıyı kilitleyip çıktı.

Kapının arkasından Zeliha annemin sesi geldi

-Oğul ne ediyin kıza yazıktık günahtır çıkar kızcağızı.

-Ana sakın ola karışayım deme

Merdiven sesini duyunca Azad'ın gittiğini duydum.Rojda bağırdı

-Yenge sakın ola korkmayasın ha ben sana bir şekilde yardım edicem merak etme şimdilik görüşürüz,dedi

-Görüşürüz,dedim ve Rojda yüzümü Göremesede onaylar biçimde kafa salladım.

Bilmem kaç saat geçti ama hala ağlıyordum.Pencerden dışarıya baktığımda tek anladığım akşam olmuştu.Kapı açıldı ve gelen kişi Azad;

-Yürü aşağı dedi ve bileğimdem sıkı sıkı tuttu

Bileğim zaten morarmıştı şimdi daha çok acıyordu.

Akşam yemeği için sofra hazırdı.Azad oturmam için sandalyeyi çekti bende oturdum.Oda hemen benim yanıma oturdu.Elini bacağımın üstüne koydu.Anlık şokla gözlerim irice açıldı.Ama belli etmemek için eski halime döndüm.Eli bacağımda bacağımı okşuyor bir yandan da telefonda geziyordu.Yemekler dağıtılmaya başlamıştı.Ben yemiyordum sadece çatalla yemeği oynuyordum.Azad;

-Biraz daha yemeyeceksen ben yediricem sana ,dedi

Onun lafları üzerine yemeye başladım az da olsa.

Yemekler bitince Azad bileğimden sıkarak tuttu çayların içilmesi için şark odasına geçtik.Yine Azad’ın yanındaydım.Azad her zamanki gibi telefonu ile ilgileniyor diğer eli de arkadan belime dolanmış iyice kendine yaklaştırmıştı.Ben ayağa kalkmaya yeltenirken Azad;

-Nereye?dedi

-Çay alıcam dedim

Başını salladı.Mutfağa geçtim O sırada yanıma Rojda geldi.

-Yenge seni bu evden kurtarıcam merak etme bu eziyeti çekmeyeceksin.Al bu telefonu odada bir yere gizle ben mesaj atınca bakarsın.Ha bu arada sessizde olsun telefon.

-Rojda çok teşekkür ederim gerçekten.Bu iyiliğini asla unutamam.Canım benim, dedim ve Rojdaya sarıldım.

Artık kurtuluyordum,mutluydum hemde hiç olmadığı kadar...

Güzellerin yeni bölüm biraz kısa ama gece gece bu kadar oluyor iyi geceler
Sizi seviyoree❤️☘️