"Same bed but it feels a little bit bigger now."
Robbie woont nu al zo'n vijf jaar in dit huis, hij heeft hier een paar van zijn beste momenten, maar ook zijn slechtste mee gemaakt.
Feesten gehad in de woonkamer en tuin om vervolgens de inhoud van zijn maag die zelfde avond nog of de dag er na er uit te gooien in de wc pot.
Samen met zijn beste vrienden in de woonkamer aan de tafel gezeten om video's te maken of wat te eten na zo'n opname dag.
In de keuken gestaan om samen met Matthy koekjes te bakken, om er na nog een uitgebreide schoonmaak te doen om ze het een goed idee vonden elkaar onder de bloek te gooien.
In dit bed de mooiste momenten mee gemaakt, hij is hier zijn maagdelijkheid met mannen verloren. Heeft hier uren kang geknuffeld. Maar ook heeft hij hier ziek gelegen, zich zelf in slaap gehuild, een sigaret aangestoken om die geen energie had om het bed te verlaten.
Hij zou dit huis dus ondertussen wel gewend moeten zijn, wat die op een punt ook wel was. Maar sinds ongeveer twee maanden geleden was dat nog het geval, en nu is dat weg. Het voelt allemaal zo onwennig aan.
Hij hoort niet alleen dit huis te moeten onderhouden, hij hoort niet zo luid als die wil kunnen zijn zonder een opmerking te krijgen.
Normaal als die zijn bed op het aanrecht legte inplaats van in de vaatwasser werd hem verteld het af te spoelen en op te bergen. Nu is er niemand die hem dat verteld.
Hij hoort niet elke ochtend, middag en avond alleen aan de eettafel te zitten.
Het bed hoort niet zo groot een koud aan te voelen. Als die uit het bed wilt stappen hoort een arm hem tegen te houden, mompelend dat die zijn ochtend knuffels wil.
Maar sinds die dag is dat allemaal anders, de dag dat Matthy het huis verliet, na een ruzie. De dag dat Matthy het niet meer aan kon, het geheim houden van hun relatie.
De dag dat hij hem verliet toen Robbie hen vertelde dat die er niet klaar voor was om uit de kast te komen.
Hij mist Matthy, zijn aanwezigheid, zijn stem, zijn aanrakingen, zijn gezicht in de ochtend, zijn kusjes, zijn truien die hij altijd in het weekend droeg, zijn koosnaampjes, zijn armen om hem heen en misschien de woorden "ik hou van jou" wel het meest.
Robbie van de Graaf mist Matthyas Maarten het lam.
JE LEEST
MISS YOU || mabbie✔️
Fanfiction"We were in love now we're strangers." Twee personen die elkaar elke dag nog zien en die zich voor een camera als beste vrienden moeten voor doen terwijl ze achter de schermen twee jongens zijn met een gebroken hart die nog zielsveel van elkaar houd...