1.3

196 19 7
                                    

Okunmalar düşmüş🤧

Minho

Şirkete gelmeyi sonunda başarmıştık.

Şirkete girdiğimiz gibi direkted beraber kullandığımız ofisimize geçmiştik.

Odaya girdiğimizde Chan gidip kendi bilgisayarını açmıştı çünkü tüm sistemler onun bilgisayarındaydı.

Sistemi açtığında kıyafetlerin yerlerine baktık.

Bir çoğunluk bizim evi gösteriyordu. Ama sadece iki tane çip farklı bir yeri gösteriyordu.

Chan;

"Minho senin telefonuna konum gelmiştir onu bizim gruba at"

Baktığımda gerçektende konum gelmişti. Hemen gruba attım.

Hebeş Maymunları

Minho
Konum gönderildi 📍

Konum diğerlerine gitmişti. Ne olur ne olmaz diye ssde almıştım.

Minho;

"Attım ne olur ne olmaz diye de ss aldım"

Chan;

"O zaman şirketteki işimiz bitti. Ekipmanlar arabada dimi?"

Hyunjin;

"Arabada kontrol ettim hepsi tamdı."

Chan;

"Tamam o zaman bize de konuma gitmek kaldı."

Konuma tekrar baktığımda Seoul'de olmadığını fark ettim.

Minho;

"Arkadaşlar konum Seoul'ü göstermiyor. "

Changbin;

"Ee nerdeler ya o zaman"(Changbin 10 saattir onu seçmeye çalışıyom)

Minho;

"Gangneung"

Hyunjin;

"Ne?!"

Chan;

"170 km gidicez desene"

Hyunjin;

"Onu boşver 3 saat arabadayız desene"

Minho;

"Ya nolcak sanki 3 saatini şirkette geçirmektense arabada gelir işte ne güzel. Gelmek istemiyorsanız tek başıma da gidebilirim."

Hyunjin;

"Asla seni oraya tek başına göndermeyiz."

Chan ve Changbin;

"Evet"

Minho;

"İyi o zaman arabaya yürüyün"

Hyunjin;

"Emredersiniz efendim"

Arabanın yanına gittiğimizde gene aynı şekilde (Chan şoför koltuğu, Minho onun yanında, Minho'nun arkasında Hyunjin ve yanında Changbin)  oturduk.

Hyunjin;

"Minho yol uzun olduğu için değişimli sürelim arabayı"

Minho;

"Tamam"

Jisung

Emziğim yanımda olmadığı için ağlıyordum ve arada sırada ise o adam içeriye girip bana vuruyordu. Yanımdaki kişiler ise bana sarılarak beni susturmaya çalışıyordu.

En son kapının kilidi ile oynanmasıyla yanımdaki iki adam ayağa kalktı.

Babacığım...

Gelmişti...

Yanıma koşmasıyla kollarımı ona doğru kaldırdım.

Kucağına aldığında ellerimi sımsıkı sardım ona bir daha asla ayrılmak istemiyordum.

O da bana aynı şekilde ellerini sardı.

Bir yandan ağlamaya devam ediyordum bir yandan da babacığım beni dışarıya götürüyordu.

Minho;

"Sshhtt tamam geçti bebeğim"

Ajusshilerin yanına gitmiştik.

Minho;

"Bu sefer siz öne geçin biz arkaya geçelim"

Arabanın arkasına binmiştik.

Minho;

"Emziğini ister misin bebeğim?"

Başımı yukarı aşağı sallamamla babacığım emziğimi verdi.

Araba sallanmaya başladığında uyuyakaldım.

---

Hello yeni bölümkee

Why Daddy | MinsungHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin