Hep beraber Barış abi, Semih ve Arda bizim evde toplanmıştık. Ben hepimize yiyecek bir şeyler getirdiğimizde kendi maçımızın tekrarını açıp onu izlemiştik.
BARIŞ : Baya iyi oynamışız lan! Ardaa senin vuruş çok iyiydi yalnız.
ARDA : Eyvallah abi hep beraber çok iyi oynadık.
Ekranda kendime bakarken bile diğer arkadaşlarım kadar bir başarı sağlayamadığımı farkındaydım. Bu yüzden kendimi izlemek bile beni üzüyordu. Asla istediğim gibi kendimi gösterememiştim.
SEMİH : Kenan senin niye yüzünden düşen bir parça?
KENAN : Yuzumden parça düşmüyor ki.
ARDA : Neye üzülüyorsun diyor?!
KENAN : Kendime... Hiçbir şey yapamamışım ki!
SEMİH : Hepimiz her çıktığımız maçta çok iyi olamayabiliyoruz. Kendine niye bu kadar yükleniyorsun?
ARDA : Sadece o da değil kızın biri buna tokat attı ya ondan dolayı da kötü yorumlar geliyor.
KENAN : Bana vuran o, niye ben kötü oluyorum?
ARDA : Kötü değilsin tabikide! Ama insanlar sanıyor ki sen maçı izlemeye gelen birine kötü davrandın bu yüzden kız sana vurdu.
KENAN : Oyle olmadı ki! Ben ona kendimi savunurken o yüzüme vurdu. Niye vurdu bende anlamadım.
BARIŞ : Bak zaten bu aralar Kenan'ın yaptığı her hareket göze batarken birde bu pek hoş olmamış.
KENAN : Beni uyardılar hiç iyi değilmişim artık genel olarak kendini topla dediler.
SEMİH : Aslında o kızı bulup görüşsen aranızda bir sorun olmadığı normal bir arkadaşın olduğu izlenimini verirsen bu kadar fazla eleştiriler geleceğini sanmıyorum.
BARIŞ : Evet bak bencede mantıklı!! Hatta bir sonraki oynanacak maça falan gelirse takım antrenörü de sende suç olmadığını anlar.
ARDA : Bence boşu boşuna hiç bulaşma o kıza. Durumu düzelteyim derken daha fazla başına iş alma.
KENAN : Ben arayabilirim onu! Numarası var bende, aldım numarasını! Arıyım mı şimdi?
