Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
YENİ BÖLÜM SINIRI : 20 YORUM
**
IŞIK
Semih peşimden gelip benden özür dilemişti ama gerçekten benim hakkımda öyle düşünmese arkadaşlarına beni yüzsüz diye anlatmazdı. Gerçekten öyle düşünmüştü şimdi ise vicdan yapıyordu sadece.
Eve gittiğimde Semih'in almış olduğu civcivi ve formayı çöpe atmak istediğimde bunu yapamamıştım. Her ne kadar içimdeki öfke susmasa da elim o hediyeleri atmaya gitmemişti. Onları alıp dolabımın arka taraflarına, olabildiğince az göreceğim bir yere sıkıştırmıştım.
Sadece Yazgı'yı istemişti partisine! Bense yine davet edilmediğim bir yere fazlalık olarak gitmiştim.
IŞIK : Hayatım boyunca bulunduğum her yerde fazlalığım zaten! Bunu kabul etmeyerek neyi zorluyorum ki?
Yazgı benden çok daha güzel, çok daha insan canlısı biriydi. Çocukluğumuzdan beri onun bir sürü arkadaşı vardı çevresinde ama benim çevremde onun dışında hiçkimsem yoktu.
Çocukken babam bizi terk ettiğinde annemin bana dediği cümle kulaklarımda çınlamıştı.
"Baban bizi senin yüzünden terk etti! Hâlâ yüzsüz gibi babama gitmek istiyorum diyorsun. İstemiyor işte seni! İstenmediğin yere gitmeye bu kadar meraklı mısın sen?"
"Çevrendeki herkese sülük gibi yapışıyorsun. İnsanın ruhunu emiyorsun sen! Bu yüzden hiç arkadaşın yok! Bıkıyorlar kızım senden!"
Kafamdaki seslerin susması için bileğime baktığımda yıllar öncesine ait kesik izimi görmüştüm. Ben şu hayatta ölmeyi bile becerememiştim...
SEMİH
Son zamanlarda Işık'ın bana olan tavırları o kadar değişmişti ki, artık bana laf bile sokmayıp tamamen iletişimi kesmişti. Müzik kursuna bile beni görmemek için gelmiyordu.
Bugün arabama binip onun evinin önüne geldiğimde derin bir nefes alıp kapıyı çalmıştım.
SEMİH : Telefonlarımı açmayınca bende son çare olarak buraya geleyim dedim. Bana ayıracak zamanın var mı?
IŞIK : Telefonlarını açmıyorsam seninle konuşmak istemiyorum demektir. Neden zorluyorsun?
SEMİH : Benim kabalığım yüzünden mutsuz olmanı istemiyorum çünkü.
IŞIK : Semih ben mutsuz falan değilim ki sadece seni görüp sinirlerimin bozulmaması için seninle görüşmüyorum o kadar.
SEMİH : Ama görüşmemiz lazım Işık! Bizim çalışmamız gereken bir müzikal var biliyorsun. Sen kursa bile gelmedikçe nasıl üstesinden gelicez onun?
IŞIK : Müzikale değer vermediğini ikimizde biliyoruz. Sen sırf Yazgı için o kursa geldin o yüzden müzikali yapmasak bile senin için önemi olduğunu sanmıyorum.
