Gözleri gözlerime değdi, gördüğüm kişi karşısında öylece kala kalmıştım.
Bu, bu beni aldatan eski nişanlımdı.
Yeşilleri kahvelerime değdi, bir şey demeden arkamı dönüp odanın çıkışına gitmek istiyordum kapıdan tam çıkacakken,
"Oğlum!"
"Oğlumu ne zam...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Medya: Mert
Babasına benzeyen bir Mert bırakıyorum buraya.
"Ben gülüşüne öldüm, o ölüşüme güldü. Farklıydık işte."
/Özdemir Asaf/
Eve gelmiştim, oğlum kollarını açmış bana doğru geliyordu bende kollarımı ona uzatıp kucağıma aldım. Ona sarılıp öpüp kokladım, bakıcı kadın benim geldiğimi görünce sanki arkasında atlı geliyormuş gibi eşyalarını alıp iyi günler der demez kapıdan çıkıp gitmişti ne olduğunu anlamamıştım.
Oğlum bana elini uzatarak "Anne, gel birlikte oynayalım." dedi, ne kadar yorgun olsam da oğlumu kırmak bu hayatta isteyeceğim son şey bile değildi, yanına oturup onunla oyun oynamaya başladık.
Kapı alacaklı gibi çalmaya başladı, Mert korkup bana sarıldı onu tutup odaların birisine götürdüm hızlı bir şekilde Mert'e bakıp, "Saklambaç oynayacağız burada kal ses yapma ben gelene kadar tamam mı oğlum?" dolabın içinden kafasını salladı bende hemen salona gidip oyuncaklarını toplayıp koltuğun arkasına koydum hemen kapıya gidip açtım. Gelen kişi ev sahibimizdi, "Kira gecikti tam bir aydır kira vermiyorsun çıkacağım dedin çıkmıyorsun yeni müşterilerim bekliyor, senin bu sorumsuzluğun yüzünden ben kaç müşterilerimi kaybettim haberin var mı!" dedi beni iterek.
"O piç oğlunu da al çık git buradan sürtük kadın!"
"Sen benim oğluma piç diyemezsin!"
"Defol git evimden 1 saat içinde boşalt bu evi!" çekip gitmişti, kalbim hızlı hızlı atıyordu.
Şerefsiz adam, nakliye şirketini arayıp bugün evi taşımalarını istedim ama saat epey geç olduğu için kabul etmemişlerdi iki gün sonraya boş olduklarını söylemişlerdi. Oğlumun yanına gidip hemen olduğu yerden çıkarttım en azından iki güne kadar belki bir şekilde para bulup otel tutabilirdim.
Odaya gidip bavula aldıktan sonra dolaptaki eşyaların hepsini bavula koydum kapının yanına gelince Mert'e montunu giydirdim bende üstüme montumu giydim tam kapıdan çıkmak için hareketlenmişken kapı çalmıştı, kapıyı açıp açmamak arasında kararsız kaldıktan sonra yavaş bir şekilde kapıyı açtım, karşımda gördüğüm kişiyle şaşırmıştım.
Bu karşı komşum İlker Bey'di, buraya gelmesine şaşırmıştım. Çoğu insan İlker Bey'den korkar uzak dururdu, Mert ilk doğduğu zamanlarda ağlayınca susturamadığım zaman gelip bağırır çağırır giderdi, ama onun dışında mahalledeki insanlar bana laf söylemeye çalışırken gelip Mert'le beni onlardan koruduğu zamanlar çok olmuştu ama gene de ondan bende korkup çekiniyordum.
Dudaklarını yalayarak "Ben buradan geçerken kulak misafiri oldum, ev sahibin çıkmanı istedi kalacak bir yeriniz var mı?"
