In een stad genaamd Solara leefde er een jonge prinses Lumina. Haar ouders hadden haar zo genoemd wegens de mooie stad Lumina waarin ze hadden gewoond en door een vloek zo werd weggevaagd. Iedereen die net kon ontsnappen ging naar de stad Solara. Deze stad kreeg dezelfde harmonie als de stad Lumina. De mensen die Lumina niet konden verlaten zaten vast in de stad en konden niet binnen of buiten de stad komen. De mensen van Solara waren maar bezig om hun stad te vinden, maar elke avond kwamen ze terug met slecht nieuws. Lumina werd ouder en ouder en ze werd meer geliefd bij de burgers van Solara.
Ze was er voor iedereen en hielp graag iedereen. De prinses wist nooit dat ze uit de stad Lumina kwam en dat de stad Solara haar stad was. Tot ze op een avond haar vader hoorde praten over Lumina. Ze spraken over dat ze spullen vonden van de stad en dat ze dachten dat ze er dichtbij waren om de mensen te bevrijden en om weer terug te gaan om er te wonen. De prinses liep terug naar haar kamer waar ze een deur vond die er nooit eerder was geweest en hoorde een stem die ze nooit eerder had gehoord. De prinses dacht dat ze gek werd en liep niet door de deur en hoopte dat de stem weg ging. Ze ging naar bed en ze bleef de stem maar horen. Ze viel in uiteindelijk in slaap en werd wakker met een mooi uitzicht op de stad. Maar de stem die bleef bij haar en zei steeds dat ze in de avond door de deur moest gaan en dat daar een mooi geschenk voor haar lag.
Die avond gingen ze door de deur en klom de trap op naar boven en zag hoe Solara erbij lag in de avond en dat er een mooie sterrenhemel aan de hemel stond. De stem begon tegen haar te spreken dat ze haar ogen dicht moest doen en dat deed Lumina en dat ze haar hoofd leeg moest maken en dat ze aan Lumina moest denken en de prinses wist niet waar ze aan moest denken, want ze kenden de stad zelf niet. De stem sprak over dat ze dan maar aan het woord Lumina moest denken en weer naar bed moest gaan en dat deed de prinses.
Toen ze de volgende dag wakker werd, kwam ze erachter dat ze niet meer in Solara was, maar diep in de bergen en dat ze de mooi blauw met paarse oceaan zag. Solara had een mooie oceaan, maar dit was niet de oceaan van Solara. Lumina die wist niet waar ze was en riep voor haar ouders en die kon ze nergens vinden. Ze deed haar kast open en zag de kleren die niet van haar zelf was of die van Solara waren. Ze deed toch de kleren aan en zag dat het een mooie jurk was van blauwe en paarse kleuren. Ze riep hierna naar de stem die ze steeds hoorde voordat ze hier kwam en de stem zei dat ze naar buiten moest en dat deed de prinses. Ze liep naar buiten en zag hoe vrolijk de mensen waren.
Toen een persoon per ongeluk tegen haar aankwam, zag ze door de persoon heen en zag hoe bang ze was. Ze ging testen of dit het geval was bij meerdere mensen en dat was zo. Maar 1 persoon, een jongen van haar leeftijd reageerde anders op haar dan de rest. Hij liet zien waarom ze bang waren. De mensen die zochten voor hun familie leden en een uitweg uit deze stad. Lumina raakte de jongen aan en toen ze haar hand weghaalde bij hem ging hij niet terug naar het vrolijkheid zoals de andere.
Maar nee hij bleef bang. De jongen die zei tegen haar dat ze de prinses was van hier en dat zij hun moet redden en de stad weer zichtbaar moest maken voor de mensen in Solara.
De prinses schrok hiervan en wist nu dat ze in Lumina was. De prinses die vroeg wat ze moest doen en de jongen zei dat ze haar gave moest gebruiken. De prinses die wist niks af van de gave en vroeg aan de jongen hoe ze haar gaven moest gebruiken, maar de jongen wist hierop het antwoord niet.
Thuis in Solara was er zware paniek bij de ouders van de prinses. Ze konden de prinses niet meer vinden en waren bang dat ze ontvoerd was door iemand, omdat de persoon dacht dat ze wist waar Lumina was. Ze gingen de hele stad rond om iedereen te vragen waar hun dochter was, maar niemand had haar gezien.
Lumina was probeerde de stem weer terug te halen, maar de stem kwam maar niet en het werd donker in de stad. Ze zag dat iedereen rond de fontein midden in de stad gingen staan en gingen feestvieren. Lumina keek naar boven en zag dezelfde sterrenhemel die ze in Solara zag en toen kwam er wat bij haar op. Ze moet iedereen aanraken hoe ze de jongen aanraakte en kijken of het werkt. Ze probeerde het bij 1 persoon, maar het lukte haar niet. Ze probeerde bij een ander persoon, maar lukte ook niet. Toen kwam ze met een andere idee. Ze riep heel hard dat ze de prinses was van Lumina en ze noemde haar ouders op. Iedereen keek haar aan met ongeloof. De prinses ging verder dat ze nooit wist van Lumina en dat ze hier was terechtgekomen en dat de mensen die zijn ontsnapt in Solara wonen en elke dag naar ze zocht, maar dat ze de stad niet konden bereiken. Ze weten wel waar de stad mogelijk ligt en dat ze naar de rand van de stad moesten.
De mensen van Lumina werden wakker van hun vrolijkheid en keken haar nog steeds met ongeloof aan. Totdat een vrouw ging spreken en dat ze wist waar de rand was van de stad. Het betoverende bos. De prinses zei dat ze er nu heen moesten, omdat de mensen alleen in de middag zoeken, omdat het 's avonds te donker is om te zoeken. Heel Lumina en de prinses volgde de vrouw naar het betoverende bos.
De ouders van Lumina renden met hun wachters het bos in om Lumina te zoeken, totdat ze ineens een hoorde dat ze wat dichter het bos in moesten gaan en dat deden de ouders. Ze hoorde de stem ineens zeggen dat ze stil moesten staan en Lumina moesten schreeuwen en dat deden de ouders.
Lumina kwam aan bij de rand met de mensen en ze hoorde de stem weer en de stem vertelde haar dat ze heel hard Solara moest roepen en dat deed ze. En ineens hoorde ze haar ouders die haar naam of de stad riepen. En ze deed haar ogen dicht en riep Solara met haar hart. De prinses deed haar ogen open en zag dat dat barricades ineens weggingen dat ze haar ouders zag. Lumina rende naar hun toe en omhelsde hun en de ouders zagen hoe hun burgers van Lumina tevoorschijn kwamen. Burgers van Solara hadden de stem gehoord en rende ook het bos in en de twee steden zagen eindelijk hun geliefden weer. De stad Lumina en Solara werden sinds deze dag 1 stad veridonia met 2 hoofdsteden Lumina en Solara.
En de poort naar de stad Lumina is hierna nooit meer gesloten geweest en de mensen leefde nog lang en gelukkig samen een leverende hun wijsheid en technologie aan elkaar.
