In de stad Serenovia die bekend staat om zijn mooie meren en de betoverende wouden leeft een prinses genaamd Lyria. Lyria ging elke avond voordat ze ging slapen naar de meren toe om een offer te brengen voor de mensen van Serenovia. Deze methode had ze geleerd van haar ouders die dit deden toen ze het nog konden. Lyria wou weglopen, maar zag ineens een grote licht voor haar verschijnen. En zag ineens een oudere vrouw die van het meer dronk en jonger werd en uit het bos liep en daarna vervaagt. Lyria liep naar huis en dacht over het hele situatie die ze zag.
De volgende avond liep ze weer naar het meer toe en zag weer de oudere vrouw die ze gisteravond zag. En dit keer zag de oudere vrouw haar ook en nu liep ze weg zonder te drinken van de meer.
Lyria vond die heel gek en ging toen ze thuis kwam naar de lakei om het verhaal te vertellen. De lakei die zei dat Lyria naar de bibliotheek moest gaan om het het boek over legende te vinden van Elaris. Lyria ging door het boek bladeren totdat ze iets vond over de legende van een oudere vrouw. En ja, die vond ze ergens op pagina 63 van het boek.
In het boek stond dat een vrouw werd verouderd door de minnares van haar man zodat zij er veel mooier uit zal zien en dat de man voor haar koos. Haar man had haar verbannen naar een sterrentempel in het bos waar vroeger de meest rijke mannen samen kwamen om hun sluwe plannen te bespreken.
De sterrentempel had de mooiste nachtelijke hemel, maar als je het bos niet kende dan kon je geen kant op. De vrouw riep rondjes om haar thuisstad te vinden, maar dat lukte nooit en de vrouw kwam uit bij de meer en had zoveel dorst van rondjes lopen dat ze eenmaal van de meer dronk. Toen ze van de meer dronk merkte de vrouw dat ze jonger werd en hierdoor een kracht ging bezitten om iedereen ouder te maken die in haar weg stond.
De vrouw deed dit elke dag en haar kracht werd hierdoor sterker dat ze ooit bij haar stad weer uitkwam.
De vrouw maakte het leven zuur van haar man en de vrouw en dat ze stierven van ouderdom en dat de mensen om haar heen haar als heks beschouwden en haar weer verbanden naar de sterrentempel.
Lyria dacht na over de legende en wou wel eens met de vrouw in contact komen, want ze dacht dat die vrouw het nooit zo had gewild. De volgende avond ging Lyria terug naar de meer en bleef daar totdat ze de vrouw zag. Na een paar minuten wachten zag ze eindelijk de vrouw en de vrouw zag Lyria eerst niet en toen schrok ze ineens. Lyria vertelde haar dat ze niks kwaad in haar zag en dat ze wou weten wat er allemaal echt gebeurd was.
De vrouw schrok heel erg van Lyria en begreep ook niet waarom Lyria haar kon zien. De vrouw vertelde dat Lyria een gave had om doden mensen te zien, want anders kon Lyria haar niet zien. Lyria vroeg aan de vrouw hoe ze heette en de vrouw antwoordde terug dat ze Astrea heette, god van de enchanted lake. Lyria vroeg zich af wat ze bedoelde met de lake, maar kwam uiteindelijk aan bij de betoverende meer waar ze voor staan. Lyria vroeg aan de vrouw of ze kwade bedoelingen had en de vrouw antwoordde dat ze nooit kwade bedoeling had om haar man en de vrouw te vermoorden, maar dat ze zelf doodgingen door ouderdom.
Want haar man was zelf een magiër die had geregeld dat mensen niet konden zien hoe oud hij was. En dat hij de vrouw mee had genomen toen hij overleed. De vrouw vertelde ook dat Elaris nog steeds bestond in haar gedachte, ook al was de stad jaren geleden overmeesterd door wachters van Serenovia zodat het bij hun stad hoorde. De vrouw vertelde ook dat ze familie had in Serenovia en dat ze niet verder kon om dat ze hun nooit gevonden hadden. Lyria stemde in bij de vrouw om haar familie te vinden in Serenovia zodat de vrouw kon gaan en een betere plek kon vinden. Na maanden en maanden zoeken door de wachters van Lyria vonden ze eindelijk de familieleden van de vrouw. Lyria kwam met een idee om Astrea even zichtbaar te maken voor de familie. Ze hadden afgesproken tijdens het festival van de vliegende lichten te ontmoeten.
Toen de familie Astrea zagen konden ze hun geluk niet wegvegen. Ze huilde van blijdschap om haar weer te zien in levende lijven. De familie wist dat het verhaal nooit waar was en gingen elke keer naar de enchanted lake om haar te vinden, maar het lukte nooit. Astrea veegde bijna weg en gaf haar familie de laatste knuffelde. Maar ze gaf de knuffel aan Lyria om haar hulp en pakte een lantaarn en gaf die aan Lyria en zei dat als ze vervaagde Lyria de lantaarn moest neerzetten bij de meer.
Toen Lyria koningin werd, zorg deze ervoor dat Elaris teruggegaan Astrea en veranderde de naam van Elaris naar Astrea en hield daar elk jaar het festival van de lantaarn en zorgde dat Astrea het hoogtepunt was van de avond. En dat deed Astrea en ze kwam elk jaar terug om Lyria een knuffel te geven.
Serenovia en Astrea werkte als een stad samen en later werd het Astrea. Toen Lyria overleed had ze een hele familielijn achter gelaten en hun zorgde ervoor dat de traditie verder ging en dat Astrea en Lyria samen elk jaar op de plek verscheen om hun verhaal verder te vieren.
