قاتلی از میان خودمان

فصل 7

Georgina.....

خانه ام حالا دیگر مثل قبل نبود.!
لکه خونی که سال ها بود که خشک شده بود حالا تازه  بود حتی بزرگ تر و تیره تر قفل در شکسته بود و در نیمه باز بود.
بوی پوسیدگی جسد حتی از دور هم به مشام میرسید.
تنها صدایی که شنیده می شد صدای وزوز مگس ها روی جسد بود.

ترسیده بودم خیلی ترسیده بودم به هیچ عنوان دلم نمی‌خواست جسدی که ان داخل خوابیده است جسد پدرم باشد.من قبلا مادرم را از دست داده بودم حالا دیگر نمیخواستم تنها کسم را از دست بدهم.

نمی‌گذاشتم ان اشتباه دوباره تکرار شود.

از وحشت تمام بدنم گر میگیرد و حتی گاه می‌سوخت گویی از درون در حال اتش گرفتن بودم.
نگاهی به جک می اندازم که داشت با غیظ جلویش را مینگرید.

تا میخواهم حرفی بزنم تلفنش زنگ میخورد از صدای ناگهانی اش از جا میپرم و کمی میترسم اما سعی میکنم ان را پنهان کنم.
گوشی را جواب میدهد

جک یچیزی هست که باید بهت بگم اما نمیدونم چطوری....

جک از عصبانیت با غضب گفت،

بگو دیگه جی هون کی میخوای یاد بگیری ادمو‌ جونم مرگ نکنی و حرف بزنی.

جی هون غرولندی میکند.

همین الان یکی از تلفن عمومی ی قتل بهمون گزارش کرد و گفت موقع برگشت به خونه بوی پوسیدگی بدی رو حس کرده وقتی دیده در بازه تصمیم گرفته بره و چک کنه...

جک وسط حرفش میپرد.
این جا که میگی خونه جورجیناست مگه نه ؟.

جی هون اهی میکشد و زمزمه میکند.

اره،درسته نمیدونستم وقتی اونجایی من باید بیام یا نه ولی تصمیم‌ گرفتم خودت ارومش کنی.

خفه شو جی هون،و جوری رفتار نکن که مطئنی کسی که اون تو خوابیده پدر جورجیناست.

با این حرفش بدنم یخ میزند میلرزم میخواهم گریه کنم اما سعی میکنم خودم را قانع کنم که جی هون اشتباه میکند.

جی هون حتی ارام تر زمزمه میکند.
جک تو از همون اول میدونستی که گم شدن پدر جورجینا فقط متعلق به بخش مفقودی نیست میدونستی پای اون x لعنتی وسطه تو...

جک اجازه نمیدهد جی هون کل حرفش را بزند.

این اراجیفو تمومش کن.

تلفن را قطع می‌کند.

در حالی که اشک در چشمانم جمع شده بود و جلویم را تار میکرد و اجازه نمیداد درست جلویم را ببینم به جک نگاه کردم امیدوار بودم حرفی بزند که امیدوار شوم اما فقط نگاهم میکند نگاهش ارام است.

ارام زمزمه میکند.

بهت قول میدهم کسی که اون تو خوابیده پدرت نیست قول میدم مواظب  پدرت باشم بهم اعتماد کن.