ဟီး... အမြန်ဆုံးမောင်းတော့ ကိုကိုရေ... လျှံလဲ ဗိုက်ဆာနေပြီ....ဟီး...
ပျော်စရာကြီးကွာ..
ကို့ခါးလေးကို ဖက်ပြီး ဆိုင်ကယ်ကြီး နဲ့ ခုလို လျှောက်သွားပြီး ရည်းစားဖြစ်နေခွင့်ရတာ သိပ်ကံတောင်းတယ် ကိုရေ...
ညဖက်ရောက်သောအခါ.......
တီ.. တီ... တီ...
ဟာ ကို့ဆီက ဖုန်းပဲကွ... ငါ့ကိုသတိရနေပြီတူတယ်..
ဟယ်လို... ကိုကို...
လျှံ... ကို အခု ထန်နေတယ်... Tele လာခဲ့ကွာ...
ကို့ကို ဇာဘစ်အနီလေး နဲ့ ပုံပို့ပေးကွာ...
ဟုတ်... ကိုကို... ခုတက်ခဲ့မယ်.. ဟီးးး
ကျနော်လည်း ဘစ်နဲ့ပုံရိုက်ပီး ကို့ရဲ့ Tele ဆီပို့လိုက်တော့သည်...
လျှံ... ဒါပဲလားကွ... ကို အတော်ထန်နေတာ...
ဟာ.. ကိုကလဲဗျာ... ကျနော် တကိုယ်လုံး ကိုက်ခဲနေလို့ပါ....
အေး.. လျှံ... ဒါဆို ကို့ကို ညဉ်းပြစမ်းကွာ... ဒါလေးပဲ... ကျန်တာက မနက်ကျ မှ ဆက်မယ်...
ဟု..... ကိုရေ...
အားး... အီးးး... ကောင်းလိုက်တာဗျာ... ကိုရာ...
ပြည့်ကျပ်နေပြီ... အားးး.... ရှီးးး
ဟ.... ငလျှံ ... မင်း အသံတွေက အတော် မိုက်ပါ့လားကွာ... ငါမထင်ထားခဲ့ဘူး အဲ့လောက်ထိ မိုက်မယ်လို့... ခု အသံနဲ့တင် တစ်ကြောင်းပြီးတယ်...
ဟာ... ကိုကလဲဗျာ... ကျေနပ်တော့ ဒီလောက်ဆို...
ဟုတ်ပြီလေ... ဖျားမှာစိုးလို့နော်... ဆေးသောက်ပြီးအိပ်... မနက်ကျ ေကျာင်းလာရင် ပုဆိုး တစ်ထည် အပိုယူခဲ့... ကြားလား ဟျောင့်
ဟုတ်.. ဟုတ်ကဲ့ ပါ သခင်...
ကို လေသံ ပြောင်း ပြီး ထန်နေတာကို သိလိုက်၍ ကျနော်လည်း လိုက်ပြီးတော့ အပြောအဆို ဆင်ခြင်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်...
မနက် ကျောင်းသို့ရောက်သောအခါ.........
ဟျောင့်.. လျှံ... ငါဒီမှာကွ... မင်း အတန်းရှိတယ်မလား...
ဟုတ်.. ကို.. ကိုရော အတန်းမတက်ဘူးလားဗျ... ဆရာဆူနေပြီ ကို့ကို...
