နေလဲ အတော့်ကို ပူလာပါပြီ...ကျနော်လဲ နှိပ်စက်ခံထားရတော့.. အတော်လဲမောနေပြီ...ရှက်လည်းရှက်လွန်းလို့.. မျက်နှာတွေ ပူထူနေတော့တာပဲဗျာ...
လမ်းသွားတဲ့ ခပ်ဂျစ်ကန်ကန် ဘဲလေး တစ်ယောက်က...
ဟ.. ဒီဘဲ က ရုပ်လေး သနားကမား နဲ့.. တောင်းစားနေရတယ်လို့...
ဟု.. ဟုကဲ့ပါ.. ဒီက အကိုလေး ပေးမှ ကျွေးမှ စားရမယ့် ဘဝပါဗျ... ပိုက်ဆံလေး ၁၀၀.. ၂၀၀ လောက် စွန့်ကြဲခဲ့ပါဗျာ...
ဟျောင့်.. အေးလေ.. ဘဝချင်းက ကွာတာကိုး...
ဒါနဲ့ မင်းခြေထောက်က ဘာကြီးလဲကွ..
လက်.. လက်ထိတ်ပါဗျ...
ဘယ်သူခတ်ထားတာလဲကွ.. စောက်ဆံတော့ ပေးချင်တယ်.. အလကားတော့မရဘူးကွ...
ကျ.. ကျနော့် သခင် ခတ်ထားတာပါ..ဟု .. ကျနော် ဘာလုပ်ပေးရမလဲဗျ...
ဟ.. ဒါဆို မင်းက ကျွန်ပေါ့.. ဟုတ်လား.. မင်းး.. ဖင်ကုန်းနေတဲ့ ပုံရိုက်မယ်... ငါ့ဖိနပ်ကို လျှာ နဲ့ ပြောင်အောင်ယက်ရမယ်... လီးပါစုပ်ရမယ်.. ၁၀၀.. ၂၀၀ မဟုတ်ဘူး... ၂သောင်းပေးမယ်..
ကျနော့်မှ ရွေးစရာလမ်းမရှိတော့၍.. ဟုတ်ကဲ့ ဟုသာ ဖြေလိုက်ရပါတော့တယ်ဗျာ...
ဟျောင့်.. စောက်ရှက်မရှိတဲ့ကောင်...
ကုန်းထား ဖင်ကို...
ဟုတ်.. ဟုတ်ကဲ့. အကိုလေး.. ...
ပြောသာပြောနေရတာ.. ရှက်လွန်းလို့သေတော့မယ်... ဘဝမှာ သတောင်းစား ဖြစ်ရလိမ့်မယ် လို့ တစ်ခါမှ မတွေးဖူးဘူးဗျာ... ရိုးရိုး သတောင်းစားတောင် မဟုတ်ဘူး... လီးပါ စုပ်ပေးရဦးမှာတဲ့ဗျာ...
လှလိုက်တဲ့ဖင်ကြီးကွာ.. အားပါးပါးးး.. သတောင်းစားတဲ့ကွာ.. လိုက်တောင်မလိုက်ဘူး... အသားကလဲ နုပြီး ဖြူဖွေးနေတာပဲ... မင်းလို ဗလ တောင့်တောင့် တင်းတင်း နဲ့ဆို အသက်၄၀ ကျော် စော်ကြီးတွေ ကြွေမှာကွ.. ခုတော့ ဖာသည်မ သတောင်းစား ဖြစ်လို့.. ဟားး.ဟားး... ဘဝ..ဘဝ..
ကျနော့်ကို နှိမ်ပေမယ့် ကျနော်က ထန်နေဆဲ... ပိုပို၍သာ ထန်လာပါတော့တယ်...
အေး.. စအိုဝကို ဖြဲထား.. ပြန်စုစမ်း...
ကဲကွာ...
ကဲကွာ ဆိုတဲ့ အသံနဲ့အတူ အဲ့ဘဲ ရဲ့ လက်နှစ်ချောင်းပူးက ဖင်ထဲကို ဇွက်ခနဲ ဝင်သွားတော့တယ်...
