İnsanlar bir zamanlar taradığı saçların iğrenç olduğunu söyleyecek kadar değişebilir miydi?
⋆⋅☆⋅⋆
Yıllarca görmediğin çocukluk arkadaşın Gojo Satoru, geri döndüğünde sana zorbalık yapmaya başlar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
༺✦ʚ✩ɞ✦༻
"Ne işin var burda ha!? Bir de o piç ile gelmişsin!"
Gojo'nun sana bağırması ile ofladın. Onu buna nasıl açıklayacağını bilmiyordun çünkü hem saçma hem de aptalca bir nedendi.
Onun tamamen çıplak olan üst tarafına bakmadan, kafanı kaldırıp doğrudan yüzüne baktın. "Söylemem." Dedin kafanı eğip yerde ki mermerin oyuklarını incelerken.
Gojo seni görür görmez ringden inmişti ve box eldivenlerini rastgele yerlere fırlatıp yanına gelmiş, soyunma odalarının olduğu yere götürmüştü. Sonuç olarak da maçı toji kazanmıştı. Sinirden resmen yüzü kızarmış, burnundan solur hâle gelmişti. Maçın bu kadar kolay bitmesine üzülen izleyicilerin küfürleri buraya kadar geliyordu.
Elini aniden arkasında ki duvara vurdu. Dişlerini kıracak kadar sıkıyor, kendini sakinleştirmeye çalışıyordu. "Aptal!" Diye bağırdı duvara tekrar bir yumruk geçirirken.
Endişe ile öne doğru bir adım attın. Ellerini yumruk yaptın ve diyeceklerinden korkarcasına sıktın. "Ben senin burda olduğunu bilmiyordum-"
"Bil bilme! Ben sana ne dedim Y/N! Ne dedim?!" Ellerini sinirle beyaz saçlarının arasından geçirdi ve ensesine kadar tarayıp durdu. Derin bir nefes verirken gözleri sana dikilmişti.
Kafanı onun yüzüne doğru kaldırın. "Bak, bilmediğin şeyle var." Dedin sesini sakin tutmaya çalışarak.
Bir süre arkasını döndü ve yüzünü sıvazlayıp bekledi. Kendini iyice sakinleştirmeye çalıştı. Aralarında ki sessizlik devam ederken artık duyulan tek ses Gojo'nun yavaş yavaş düzene giren nefes sesleriydi.
"Y/N." birkaç dakikanın ardından arkasını döndü ve kollarını önünde birleştirdi. Seni tanıyordu ve böyle yerlerden hoşlanan biri olmadığını biliyordu. Bu yüzden de kendini sakin tutmaya ve mantıklı davranmaya çalıştı. "Hemen her şeyi anlatıyorsun. Eğer itiraz edersen..." Sana bir adım daha yaklaştı. Kulağına doğru eğildi. "Babana o yaraları senin yaptığını söylerim." Diye fısıldadı.
Gözlerin bir anda şaşkınlıkla açıldı. O tekrar doğrulurken doğrudan gözlerine baktınız. İnanmıyorcasına gülümsedin. "Eğer şakaysa komik değil." Dedin yüzünde ciddi olmadığına dair bir ifade ararken. Fakat her zamankinden daha ciddi görülüyordu.
Cevap vermediğinde gözlerini ondan kaçırdın. Yumruklarını sıkarken, büyük ihtimal sonradan dalga geçeceği gerçeği söylemek ile söylememek arasında kaldın. "Benim..." Derin bir nefes aldın ve rahat davranmaya çalışarak omuz silktin. "Benim defterim onda kalmış, geri vermek için bura'nın konumunu attı."
Kaşlarını çattı. "Ne defteri- o adamda defterin ne geziyor?" Dedi sana bir adım daha yaklaşırken.
Dayanamayıp onu ittin. "Sanane gojo, sanane ya! Söyledim işte rahat bırak artık!"
