İnsanlar bir zamanlar taradığı saçların iğrenç olduğunu söyleyecek kadar değişebilir miydi?
⋆⋅☆⋅⋆
Yıllarca görmediğin çocukluk arkadaşın Gojo Satoru, geri döndüğünde sana zorbalık yapmaya başlar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
༺✦ʚ✩ɞ✦༻
Evi yerle bir ederek telefonunu ararken, bir yandan da Utahime'yi dinlemeyip telefonunu sessizce çıkarmadığın için kendine kızıyordun.
Dün yaşananlardan sonra toji bugün okula gelmemişti. Sen de tedirgin olup Satoru'yu aramak ile aramamak arasında kalmıştın. Bunun ileri seviye bir yüzsüzlük olduğunu biliyordun ama kendine de engel olamıyordun. Konu Satoru olunca gururun hiçbir önemi kalmıyordu senin gözünde.
Salonda ki kanepelerin kenarlarına bakarken, baban işten henüz yeni gelmişti. İçeriye girip dağılmış evi gördü ve senin yastıkları yere atıp, koltuğun kenarlarına elini sokmanı izlerken bunu komik bulduğu için kıkırdadı. Seninle birkaç gündür konuşmasa bile kendine engel olamadı. "Y/N, ne arıyorsun?"
Babanın sesini duyman ile doğruldun ve hayal kırıklığı içinde onun yüzüne baktın. Seninle konuşmasına şaşırsan bile bu konu üzerinde pek durmadın. Şuan daha önemli işlerin vardı. Zorbandan özür dilemek ve nasıl olduğunu sormak gibi gerekli işler.
Tek ayağını yere vurdun ve bir çocuk gibi somurttun. "Telefonum hiçbir yerde yok." Dedin, yerde ki yastığı ayağınla itip başka yerlere bakmak için ilerlerken.
"Kaybettiysen yenisini alayım kızım." Senin evde dolaşmanı izkerken yüzü birden endişeli bir hal aldı. "Bir sorun mu var yoksa? Neden böyle somurtuyorsun?"
Salonun diğer köşesinde ki tekli koltuklardan aldığın yastığı yerine koydun ve tekrar yukarı kata yönelirken konuştun. "Yok baba ne sorunu. Bu kadar paronayak olma." Bunu diyen sen olduğun için senin bile kendine gülesin gelmişti.
Baban başını salladı ve sen merdivenlerden yukarı çıkarken san seslendi. "Yaraların nasıl oldu?" Sesinde hem kızgınlık hem de endişe vardı.
Odana girmeden önce bağırdın. "İyi!" Ardından odanın kapısını kapattın ve dağıttığın odayı bir kez daha aramaya başladın.
En sonunda, telefonunu yastığının altında şarjı bitmiş bir halde buldun. Prizin olduğu yöne doğru yuvarlandın ve şarj aletinin yatağının arkasında ki prize takıp telefona geçirdin.
Birkaç dakika boyunca açılmasını bekledin. En sonudna açıldığında, hemen ondan gelmiş bir mesaj ya da arama var mı diye bakındın. Ama görünürde shoko ve utahimeyle olan grup mesajları dışında hiçbir şey yoktu.
Hiç düşünmeden onu aradın ve iki aramani da açmayınca, tekrar hiç düşünmeden Satoru'ya mesaj yazmaya başladın.
