" Η Αγάπη Όλα Τα Μπορεί.."

Το απρόβλεπτο γεγονός που ανατρέπει τα πάντα!

Η Αθηνά και ο Τζον έχουν φτάσει στο νοσοκομείο.. Η Αθηνά είναι μέσα στην αγωνία για το πως είναι η μαμά της.. Ο Τζον της κρατούσε το χέρι και της έδινε κουράγιο..
Πήγε στην γραμματεία..
Αθ. Καλησπέρα σας.. Πριν λίγη ώρα φέρανε εδώ την κυρία Μαρία Αναγνώστου.. Είναι η μητέρα μου, που την έχετε;
Γραμ. Είναι στην εντατική, ύστερα από ένα μικρό χειρουργείο που είχε... Είναι καλά!
Αθ. Που μπορώ να την δω;
Γραμ. Δε μπορείτε ακόμα.. Θα σας ενημερώσουμε...
Αθ. Θέλω να δω τη μητέρα μου... Καταλαβαίνετε;
Γραμ. Ναι, αλλά αυτή τη στιγμή δεν γίνεται..
Αθ. Οκέι.. Θα μείνω να περιμένω όσο χρειαστεί!
Τζ. Αγάπη μου, χρειάζεσαι ξεκούραση... Σκέψου το παιδάκι μας..
Αθ. Δε με νοιάζει.. Θέλω να γίνει καλά η μάνα μου... Το καταλαβαίνεις; Αν την χάσω θα πεθάνω....
Τζ. Αθηνάααα... Μην λες τέτοια σε παρακαλώ! Έχεις ένα μωρό στα σπλάχνα σου και ένα κοριτσάκι στο σπίτι που σε έχει ανάγκη... Αγάπη μου σε παρακαλώ πρόσεχε τι λες... (και βάζει το χέρι του στην κοιλιά της) Αυτό εδώ δε θέλει να σε νιώθει ταραγμένη βρε χαζουλι.. Ταράζεται κι αυτό...
Αθ. Αυτό εδώ αγάπη μου, θελω να έχει την γιαγιά του ζωντανή.. Δε θέλω να την χάσω Τζον, θα φύγω κι εγώ στο λέω...
Τζ. Δε θα την χάσεις γυναικακι μου... Δε θα την χάσεις... (και την κλείνει στην αγκαλιά του ενώ της δίνει ένα τρυφερό φιλί στα μαλλιά της)
Αθ. (γραπωνεται στην αγκαλιά του) Φοβάμαι αγάπη μου... Φοβάμαι πολύ!
Τζ. Κοίτα με... Πως λες κι εσύ; Όλα θα πάνε καλά....
Αθ. Όλα θα πάνε καλά... Εντάξει! (του δίνει ένα γλυκό φιλί στα χείλη και κλείνεται στην αγκαλιά του)
Κατά κάποιο τρόπο την καθησυχασε.. Μέσα της όμως ήξερε ότι κάτι δεν θα πήγαινε καλά.... Το επνιγε.... Το κράτησε για εκείνη...

Μετά από κάποιες ώρες...
Η Αθηνά κατάφερε να μπει στην εντατική και να δει την μαμά της...
Άρχισε να κλαίει επειδή την έβλεπε με τα σωληνάκια και τα καλώδια... Της έπιασε το χέρι και με αναφηλητα ξεκίνησε να λέει..
Αθ. Μαμά μου γιατί μου το έκανες αυτό; Γιατί θελησες να μου διαλύσεις την πιο υπέροχη μέρα της ζωής μου; Γιατί δεν μου είπες κάτι; Θα ερχόμουν να σε πάρω εγώ... Μανούλα μου, το ξέρω ότι με ακούς.. Δε θέλω να σε χάσω το μπιζελακι που έχω στην κοιλίτσα μου θέλει να γνωρίσει την τρελή γιαγιά του.. Μην μου κάνεις καμιά νήλα κακομοίρα μου... Θα έρθω κι εγώ μαζί σου.. Στο λέω! Μαμά... Θέλω να σε έχω για να με βοηθάς με την Φιλιώ και το μωρό δε θα τα καταφέρω χωρίς εσένα όσο δυνατή και να είμαι... Σε χρειάζομαι μαμά... Σε έχω ανάγκη μαμά.. Σε αγαπώ πολύ μαμά!
Η Μαρία εκεί που άρχισε να της σφίγγει το χέρι και η Αθηνά χαμογελούσε γιατί κατάλαβε ότι η μαμά της ήταν δυνατή.. Ξαφνικά το άφησε απότομα και άρχισε να ανασαινει βαριά...
Αθ. ΟΧΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ....... ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΟΧΙ! ΒΟΉΘΕΙΑ................................. Ελάτε να την... Σώσετε... Σω.. Σώστε τη... Τη μαμά... Μαμά μου...
Έκλαιγε με αναφηλητα και κοπανουσε τις πόρτες και το κρεβάτι... Μέχρι που σκοτεινιασαν τα πάντα γύρω της και λιποθύμησε μπροστά από το κρεβάτι...
Μπήκαν οι γιατροί γιατί άκουσαν την Αθηνά να φωνάζει και ευτυχώς πρόλαβαν και επενεφεραν την Μαρία και έβγαλαν την Αθηνά έξω όταν είχε συνέλθει από το σοκ, ενώ είπαν στο Τζον να την πάει στο γυναικολογικο...
Η Αθηνά έχει συνέλθει αλλά υπήρχε ένα μικρό πρόβλημα...
Το είπε ο γιατρός πρώτα στο Τζον..
Γιατ. Καλημέρα σας κύριε Μακρίδη, είστε ο πατέρας φαντάζομαι.. Και η κυρία Νομικού είναι η σύζυγος σας σωστά;
Τζ. Πολύ σωστά... Πείτε μου τι έχει η γυναίκα μου και μετά πείτε μου για το μωρό.. Το έχασε;
Γιατ. Εεμμ ναι.. Να ξέρετε ότι η γυναίκα σας είχε μια πτώση, αρκετά επίπονη, δε ξέρω πως προήλθε πρέπει να την ρωτήσετε... Το μωράκι σας δεν χάθηκε είναι καλά απλά η κυρία Νομικού θα πρέπει τουλάχιστον μέχρι τον 6ο μήνα να μείνει στο κρεβάτι.....
Τζ. Χαχαχα, ανέκδοτο είναι αυτό; Η Αθηνά δε πρόκειται να μείνει ποτέ στο κρεβάτι... Αλλά γιατί;
Γιατ. Είχε μερική αποκόλληση του πλακούντα... Θα πρέπει για λίγους μήνες να μείνει στο κρεβάτι...
Τζ. Μάλιστα... Θα δω τι μπορώ να κάνω γιατί ξέρετε η γυναίκα μου είναι μαμούνι... Δε κάθεται...
Γιατ. Πρέπει όμως.. Σας χαιρετώ γιατί έχω μια γέννα!
Τζ. Κάτι θα κάνω.. Μπορώ να την δω;
Γιατ. Φυσικά!!
Τον χαιρετάει δίνοντας το χέρι του και πηγαίνει στο δωμάτιο να δει την Αθηνά του...
Τζ. Αγάπη μου.... Πως είσαι; (της λέει και της χαϊδεύει τα μαλλιά ενώ παίρνει το χέρι της και της το φιλάει)
Συνέρχεται από το όλο σοκ και κάνει να σηκωθεί από το κρεβάτι.. Το χέρι του Τζον την σταματάει..
Τζ. Εππ.. Για που το έβαλες;; Δεν πας πουθενά εδώ θα μείνεις, τουλάχιστον σήμερα...
Αθ. Γιατί με κρατάς; Τι μου κρύβεις; Έχασα την μανούλα μου Τζον και μαζί με αυτή και το μωρό μου.. (ξεσπάει σε κλάματα και πιάνει την κοιλιά της) Γιατί Θεε μου με ταλαιπωρείς έτσι; Γιατί μου παίρνεις όσους αγαπώ; (φώναζε με λυγμούς και κοιτούσε τον ουρανό)
Τζ. Ηρέμησε αγάπη μου, η μαμά σου είναι καλά, το ίδιο και το μωράκι μας, το μικρό αυτό πλασματάκι χαίρει άκρας υγείας.... Απλά είχες μερική αποκόλληση του πλακούντα μου είπε ο γιατρός...
Αθ. Που το ξέρεις για την μαμά μου; Την έχασα Τζον... Πάει! Θα με βλέπει από ψηλά... Το ψυχουλακι μας δε θα γνωρίσει την γιαγιά του... (συνεχίζει να κλαίει) Μερική αποκόλληση του πλακούντα; Άρα πρέπει να μείνω στο κρεβάτι... Ούτε στα όνειρα σας.... Έχω δουλειά!
Τζ. Και θα βάλεις σε κίνδυνο την ζωή του παιδιού μας; Αθηνά, πας καλά;;
Αθ. Μια χαρά... Και τώρα πρέπει να πάω να δω τη μάνα μου.... Και σηκώνεται από το κρεβάτι με δύναμη..
Τζ. Θα κάτσεις εδώ για να συνέλθεις! Δεν ακούω κουβέντα... Δε θα θέσεις τη ζωή της κόρης μου σε κίνδυνο επειδή είσαι τρελή....
Αθ. Συγγνώμη με μαλώνεις; Μου φωνάζεις για να σε φοβηθώ; Θέλω να δω τη μάνα μου... Και της κόρης σου; Ακόμα καλά καλά δεν είναι μωράκι, ξέρεις ότι θα είναι κορίτσι;
Τζ. Αθηνά μου κατανοητό αλλά πρέπει μια μέρα να μείνεις στο κρεβάτι... Αύριο θα σε πάρω εγώ και θα πάμε να την δεις... Εντάξει; Ναι και θα το δεις...
Αθ. Εντάξει! Συγγνώμη αλλά ήμουν πολύ ταραγμένη.. Καλά, έτσι και είναι αγόρι... Θα σε δω τι θα κάνεις κακομοίρη μου!!
Τζ. Το ξέρω αγάπη μου, κλείσε τα μάτια σου.. Θα μείνω δίπλα σου...
Αθ. Τζον.... Σε αγαπώ πολύ! Σου το είπα καθόλου σήμερα; Σε ευχαριστώ...
Τζ. Όχι... Δεν μου το είπες! Κι εγώ σε αγαπάω πάρα πολύ... Μην μου λες ευχαριστώ.. Κοιμήσου ψυχή μου.. Την φίλησε στο κεφάλι, της χαιδεψε τα μαλλιά και η Αθηνά έκλεισε τα μάτια της και κοιμήθηκε...