Sevgililer gününde yazdığım Varyam hikayesi için ek final sahnesi bu sefer bütün hikayeyi kapatacağım ikilinin arasında sır kalmayacak
Vartolu gece rokenrollcu sevgilisine sarılarak uyurken bir anda unutmak istediği bir günü görür
Kabus
Küçük Salih ağzı burnu kan içinde kalacak şekilde dayak yerken sırf acısını üvey babasına göstermemek için sesini çıkarmaz
Kasım: Kalk lan ayağa vitaminsiz sıçan
Salih (zorlukla ayağa kalkarak dişlerinin arasından): Ulan puşt şimdi eziyetlerini yapıyorsun ama babam bir gün beni bulunca yaptıklarının bedelini ödeyeceksin
Kasım (dalga geçerek): Hadi yaa nerden bulacakmış babacığın seni hem kimmiş senin baban
Salih: İdris Koçovalı ismini ezberle şimdiden yalvarırken lazım olur
Kasım: Demek senin baban Koçovanın İdrisi he çok korktum ulan gerizekalı sence sen kimin yüzünden buradasın seni kim bıraktı buraya o baba dediğin adam kısacası sen artık benim oyuncağımsın istediğim gibi oynayacağım seninle
Salih duyduklarına inanamayarak karşısındaki yaratığa bakar Kasım tekrar sopayla küçük çocuğun bacaklarına vururken hakaret etmeye devam eder
Kasım: Yaaa vitaminsiz böcek seni öz baban bile istemedi sevmedi başkaları neden sevsin hayatın boyunca bir ucube olarak kalacaksın kimse seninle arkadaşlık etmek istemeyecek tabi buradan sağ çıkabilirsen
Salih titreyip ağlarken bir anda sıçrayarak uyanınca Yamaç korkuyla sevdiği adama sarılır
Yamaç: Sakin ol bitanem kabus gördün sadece
Dedikten sonra su getirmek için çıkar geldiğinde Sadettinin ellerini dizlerinin önünde bağlayıp sallandığını görür
Vartolu (yamaçı farketmez kendi kendine konuşur): Bulucam seni Kasım ecelin benim elimden olacak küçük Salihin intikamını alacam senden
Yamaç tam kalkacakken Vartolunun sıkıca sarılmasıyla kıpırdayamaz ne olduğunu anlamaz bir şekilde sevdiği adama baktığında Vartolu zar zor konuşur
Vartolu: Lütfen gitme sende bırakma beni
Yamaç: Asla bırakmayacağım seni sevgilim merak etme
Vartolu (iyice sokularak): Yamaçım göğsünde uyuyabilir miyim kokuna ihtiyacım var
Yamaç hiçbir şey söylemeden Sadettine sarılır Vartolu sevdiği adamın göğsüne yaslanır ve kokusunu içine çektikçe yavaş yavaş sakinleşir Yamaç adamın nefesinin düzene girdiğini duyunca uyuduğunu anlar ve onu rahatsız etmemek için kıpırdamaz
Yamaç: Sevgilim uyurken ne kadar güzel görünüyorsun acaba ne yaşadın sen bu kadar ağır keşke anlatsan bana kapatmasan kendini (dedikten sonra sevdiğinin saçlarını okşayıp alnından öper) merak etme hırçın prensim seni bu hale kim getirdiyse hepsini öğreneceğim ve ellerimle canını alacağım onun sözüm söz artık aramıza hiç kimse giremeyecek
Yamaç sevdiği adamın yüzünün her zerresine minik öpücüklerini bırakır sonra uyandırmadan yavaş hareketle Vartolunun koynundan çıkar ve telefonla birini arar
Yamaç: Murat kardeşim müsait misin sana yine işim düştü
Murat: Aşkolsun emret abi ne istersen
Yamaç: Senden birilerini araştırmanı istiyorum ama Çukurdan kimsenin haberi olmayacak tamam mı
Murat: Nasıl istersen abi de sıkıntı yok dimi başın belada değil yani
