28.Bölüm

28 3 4
                                    


EMMA'DAN

Gözlerim açılmıştı. Keşke açılmasaydı..

Umarım bir rüya görmüşümdür

Emma: abi..  kabus gördüm değil mi?. Bebeğim ölmedi..

Tom: o öldü emma. Kabullenmen gerek.

Gözlerimden yaşlar akmaya başlamıştı.

Elimin sıcaklığıyla o tarafa bakmıştım.

Elimi hızla çektim.

Emma: hepsi senin yüzünden oldu! Semin yüzünden oğlum öldü! Yaptın mı beğendiğini...

Başını yerden kaldırmayarak cevap verdi

Draco: haklısın.. hepsi benim yüzümden.. özür dilerim. Çok özür dilerim.

Emma: özür dilemen oğlumu geri getirmiyor! 3 ayı kalmıştı... sadece 3 ay... ama gitti o.. kucağıma bile alamadan.. kokusunu bile burnuma çekemden gitti!

Hiçbiri sesini çıkartmıyordu.

Emma: gidin yanımdan!

Tom: sakin ol biraz! Hiçbirimiz burdan gitmiyoruz! Sende kendini üzmüyorsun! Kanama geçirme olasılığın var!

Emma: eve gitmek istiyorum o zaman.. burda kalmak istemiyorum.. abi ben burda oğlumu kaybettim.. daha fazla burda duramam ben!

Tom: tamam sakinleş biraz. Seni eve götüreceğim.

Draco: emma. Beni-

Emma: seninle hiçbir yere gelmiyorum! O eve bir daha asla ayak basmayacağım! O odaya.. başkasıyla girdiğin o yatağa.. asla gelmiyorum yüzünü bile görmek istemiyorum senin!
Of ya yazık oldu dray'ima. Bizi öldursede kıyamam ona ben

Pansy: ne?! Ne demek başkasıyla girdigin yataga?! Draco?!

Draco: çok özür dilerim. Affet beni.

Emma: abi. Gidelim artık.

Tam kalkmama yardım edeceği sırada içeri mattheo girdi.

Uyandığımı gördüğü anda gelip bana sarılmıştı.

Mattheo: iyi misin?!

Emma: mattheo. Eve gidelim.

Mattheo: sen nasıl istersen. Hadi gel

Yavaşça kalkmama yardım etti

Biz odadan çıktık ama theo ile pansy kalmıştı

Draco'ya üzülmüyorum değildi. Ama tüm bunlar onun suçuydu.

Eve gelince odama çıkmama yardım etmişlerdi. Daha sonra ise yanlız kalmak istediğim için onları göndermiştim.

Onu bir daha ziyaret bile edemezdim... bir mezarı bile yoktu..

Gözlerimden akan yaşları temizlemiştim. Üzerimi bile değişirecek gücüm yoktu.

Hastanede pansy'nin getirdiği üstlerle yataga geçmiştim.

Kendimi cenin pozisyonuna alıp gözlerimi kapatmıştım.

Ama uyumuyordum. Uyuyamıyordum. Gözlerimin önünde draco geliyordu. O anıyı gözlerimden çıkarıp atamıyordum

İçim acıyordu kalbimin yarısı draco yarısı ise oğlumken. İkisini de kaybetmek artık olmayan bir kalbin işaretiydi

Artık kalbim yoktu benim.

Benim kalbim beni bırakıp gitmişti.













Bu kadardı. Nasıldı diye sormuyorum. Berbattı💚💚

İLK AŞKLAR NEFRETLE BAŞLARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin