12.Bölüm

64 7 11
                                    

Theo: ne zaman çıkarmayı düşünüyorsun?

Emma: düşünmüyorum

Mattheo: tom seni gebertecek haberin var değil mi?

Emma: yok hem zaten sadece 2 saat kalacaklar. Biz de bu sırada alışveriş yaparız

Draco/Theo/Mattheo: Ne!

Emma: duydunuz işte

Theo: kusura bakma ama sanki ödevlerim kalmıstı gidip bitirmem lazım size iyi eğlenceler

Diyerek hemen cisimlendi

Mattheo: bende draco ile kütüphaneye gidecektim değil mi draco?

Draco: hani dün gittik ya matt'cim. Benim herhangi bir planım yok gidebiliriz

Mattheo: benim var ben gidiyorum

Dedi ve o da theo gibi hızla cisimlendi

Draco: gidebiliriz canım

Bunun aklında ne vardı bilmiyordum ama kesinlikle iyi şeyler değildi.

Emma: kafanda ne var?

Draco: ne gibi?

Emma: neden böyle yakınsın?

Draco: aramızda ki buzları eritmek istiyorum o kadar

Emma: emin misin? Sen ölsende ilk adımı atmazsın

Draco: aşk olsun canım. Belki değiştim. Neyse gidip işimize bakalım

Emma: iyi peki tamam.

Beraber alışveriş yaptıktan sonra draco'nun isteği üzerine bir kahfede oturduk.

Emma: 40 yıl düşünsem seninle bir kafede oturacağım aklıma gelmezdi

Deyip güldüğümde o sadece tebessüm etti. Elime bardağı alıp bir yudum su içtiğimde tüm dikkatini bana vermişti

Ben göz göze gelmemek için çaba sarf ediyordum. Ama o benim aksime çok rahatça bana bakıyordu

Gözleri dudaklarıma kaydığında ben hiç oralı değildim.

Draco: biliyor musun?
Çok güzelsin.

Emma: ne?

Şokla ona bakıyordum. Hâlâ ne dediğini idrak edememiştim.

Draco: sen, sen çok güzel ve tatlısın.

Emma: ateşin felan var heralde draco ya da kendinde değilsin.

Draco: ateşim felan yok ve kendimdeyim. Sanırım senden hoşlanıyorum.

Emma: bana bak draco eğer şaka ise hiç komik değil.

Draco: şaka değil emma! Ciddiye al lütfen beni

Emma: şuan hiçbir şekilde ciddiye alamıyorum seni. Çünkü beni sevdiğini söylüyorsun!

Draco: sadece hoşlantı emma! Ve eminim yakında geçecek bir hevestir sadece içimde kalmasın diye söylemek için söyledim

Emma: umarım öyledir.

Draco: ben ve sen? Hıh güldürme beni ikimiz çok zıt insanlarız.

Emma: aynen öyleyiz.

Bir süre hiç konuşmadık ve kalktık. O okula dönerken ben de kulübenin önüne geldim ama kapı açıktı ve içerde kimse yoktu

İşte şimdi mezarımı kazma vakti.

Eeeeeevvvveeettttt nasıldıı💚💚💚

İLK AŞKLAR NEFRETLE BAŞLARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin