Mattheo Riddle; Fake Lover

Peace

Hellooo! SONUNU MERAK EDECEĞİNİZ BİR BÖLÜMLE GELDİMM. BÖLÜM ŞARKISI YOK! AMA COUNTİNG STARS DİNLEYEBİLİRSİNİZ. FARKETMEZ KISACASII. İYİ OKUMALARR

Tom: Hey! Geldim işte, kimsin sen!

Erkek:Demek geldin, güzel. Şiiri çözmüşsün.

Tom: Evet, çaprazlama şifreleme. Yn ve asam nerde?

Erkek: İşte tam orda... Evet ikisinden birini seç bakalım Tommycik. Pansy mi Yn mi?

Tom'un ağzından

Bana hayatımdaki en zorlanacağımı düşünüp, arasında kalacağımı bildiği iki seçeneği verip birini seçmemi istiyordu.. En değer verdiğim iki kız. Pansy şuan burda olmamızın sebeplerinden biri olabilirdi . Ama yine de bu hiçbir şey değiştirmezdi.

Tom: PİSLİK! SİZ KİMSİNİZ?!

Erkek:Öğrenmene az kaldı Tommy. Birini seç! Yn mi Pansy mi?

Tom: Beni alın ve ikisini bırakın!

Yn: TOM! PANSY Yİ SEÇ!

Pansy: Hayır Yn! İkimizde burdan kurtulacağız!

Yn: Üzgünüm

Pansy: Ne? HAYIR!

Yn yanında olan bir cam parçasını aldı. Ve bileğine doğru derince bir kesik attı.

Tom: YN HAYIR!

Erkek: Upps, seçme şansın yok! Parkinson'u serbest bırakın!

Pansy: Ah, yavaş olun. Canım acıyor!

Pansy ile sıkıca sarıldıktan sonra ona herşeyin düzeleceğini söylemiştim. Ama hayır, hiçbir şey düzelmeyecekti.

Bu sırada diğerleri de cisimlenmişti.

X:Tom?

Bu ses.. Yn'nin sesiydi.

Hızlı bir şekilde arkama döndüm.

Tom:YN? BU.. BU SEN MİSİN ? GERÇEKTEN ?

Yn: Evet..

Deyip üstüme koşmaya başladı.

Yn: Oh, seni gerçekten çok özledim Tommyy!

Tom:Bende öyle Bayan Black.

Yn: Selam

Pansy: Merhaba, Yn şey ben-ben çok üzgünüm dediği gibi Yn'ye yapıştı ve uzun bir süre öyle kaldılar.

Tom: Pekala bu kadar duygusallık yeter. Diğerlerini bulalım. Ve onlara da bu haberi verelim. Seni görünceki tepkilerini merak ediyorum. Hem neler olduğunu anlatırsın.

X:Yn! Yn...

YN:Ne! Çocuklar sizde duydunuz mu?

Tom: Evet, sanırım. KİM VAR ORDA?

Yn:Ahh, hadi devam edelim. Çocuklarla buluşmak için sabırsızlanıyorum.

Hogwarts'a geldiklerinde.

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

Draco: Theo! Diğerlerini çağırsana odama gidelim. Bu gün orda takılalım.

Theodore: Peki!

Theodore: Kendi yapsa olmuyor zaten. YOK ARTIK! YN!

YN:Selam!

Deyip birbirlerine sıkıcı sarıldılar. Ve tüm grubu bir araya topladılar.

Mattheo: Yn lütfen konuşabilir miyiz, yalnız?

Yn:Evet, buyur

Mattheo: Bak ben özür dilerim. Öyle olduğunu bilsem yapmazdım. Gerçekten çok üzgünüm. En başta sana inanmam gerekiyordu. Beni affedebilir misin? Bize bir şans daha ver güzelim. Lütfen?

Yn: Mattheo, ben.. Ben bilmiyorum. Düşünmem lazım.

Mattheo: Pekala, hadi diğerlerinin yanına dönelim.

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

Regulus: Hadi anlatt! Noldu? İyisin değil mi? Sana bir şey yaptılar mı?

Yn: Heyy, sakin ol Reg! Herşeyi anlatacağım.

FLASHBACK:

Kapı kilitliydi. Anlık gelen bir sinirle aynaya vurdum ve parçalandı. Elim kanıyordu. Kesik bileğimi kadar geliyordu. Yapmalımıydım bilmiyordum. Elime kesik bir ayna parçasını aldım ve tam bir kesik atacakken. O geldi.

Mattheo: O mu? O dediğin kim?

X: Ben

BU BÖLÜM DE BİTTİİ! UMARIM BEĞENMİŞSİNİZDİR YENİ KİTABI YAZMAYA BAŞLADIMM. YAKINDA ONU DA YAYINLİCAMM.💋