Eşi benzeri olmayan o kızdı, Peri. Sinan Öz beyin biricik kızı. Abisinin göz bebeği diyerek sevdiği, annesini küçük yaşta kaybeden o kızdı. Okulun popüler kızı, ta ki her şey tepetaklak olana kadar.
Alıntı:
"Peri'm güzel kızım."dedi zorlukla konuş...
Bölümden minicik bir alıntı; “Ben Arif Yıldızer Peri ile konuşmak için geldim.”Kapının yanında kollarını birbirine kenetlenmiş abimin yüzüne bakarak.“Yanlız.”dedi.
🕯️
Şimdi anlıyorum. Ben annemin kızıyım. Güçlüyüm. Ve ailem için sonuna kadar savaşıcam. Ama önce Harun denen o adamın yok olması gerekiyor.
Gözümden akan son yaşı hızla sildim. Babamın kolları arasından çıkarken kendimi gülümsemeye zorladım.
“Baba abim nerde?.” Babam başını yan çevirip gözünden akan yaşı sildi bana cevap vermeden hemen önce.
“Keratayi ekmek almaya yollamıştım ” Güldü. “Gerçi yol boyu söylendiğini hissettim. Kulaklarım çınladı.” kikirdadim. “Şey benim karnım açıktı. Bizde kahvaltı hazırlasak. ” dediğimde babamın gözleri ışıl ışıldi.
“ Hadi o zaman aşçı yardımcısı, önlüğünü giy bakalım. ” sağ elimi asker selamı verir gibi başıma koydum. “ Emredersiniz şefim. ” dediğimde daha fazla güldü.
Dolaptan yumurtaları tezgaha çıkarırken babam göz ucuyla her hareketimi izledi. Yuvarlak bir kase çıkardım. Omlet yapmak istiyordum. Yemek yapmayı ve en çok da yemeği severdim.
Annemle beraber her sabah kahvaltısını beraber hazırladık. Ama annem öldüğünde hiç içimden gelmedi. Belki de mutfağa annem öldüğünden beri ilk adım atışımdı ve babam o yüzden sevinmişti.
Gerçek annemi merak ediyorum. Ama yapamam anneme ihanet etmek istemiyorum. Harun denen adamın yazdığı mektupta Helin'i öldürecek kadar çok sevdiği yazıyor. Bana göre bu aşk değil. Saplantı.
“Peri. Kızım duymuyor musun? Yumurtaları çırp yoksa kendi kendine pismesini mi bekliyorsun.”daha fazla abarttı.“bu kadar yavaş yaparsan ancak yarın sabaha kahvaltı ederiz.”
“Abartma” dedim, kesme tahtasında domatesleri doğarken. Zil sesi ortamı doldurduğun da ıslak ellerimi önlüğüme sildim.
Kapıyı açtığımda abim ve yanında tanımadığım biri daha vardi. Saçları siyah gözleri benden bir parça gibiydi. Elini uzattı kendini tanıtmak için. “ Ben Arif Peri, Arif Yıldızer. ” nasıl bir şekilde baktığımı bilmiyordum ama “ Harun Yıldızer'in oğlu.” Abimin yüzene baktıktan sonra tekrar bana bakarak konuştu.
“Senin öz abinim.” Omuzuma dokunan bir el hissettim. Babanım sıcak güven veren eliydi. Ne bir adım arkamda ne önümde tam yanımdaydı.
Az önce söylediklerini tekrarladı.“Ben Arif Yıldızer Peri ile konuşmak için geldim.”Kapının yanında kollarını birbirine kenetlenmiş abimin yüzüne bakarak.“Yanlız.”dediğinde kalbim öyle hızlı çarptı ki duracağına emindim. “ Hayır ” dediğimde bakışların üzerimde olduğunu biliyordum.
“Ne söyleyeceksen ailemin yanında şöyle ve git.” diyerek Arif'in mavi gözlerine bakmak için boynumu kaldırmam gerekmişti. Boyu çok uzundu. Üzerine giydiği siyah tek kollu tshirt'un üzerinde köpek patisi baskısı vardi.
Birden “köpekleri sever misin?”diye sordu. “Evet” dedim.“Neden sordun?.” “Hiç seni yanıma alınca, Luis'e beraber bakarız. Zaten akıllıdır benim oğlum.” Abim sinirle, “Ben bunu gebertirim. Ev diyor, evimiz diyor.” bir adım daha yaklaştı. Birden Arif'in boynuna yapıştı. “ Siktir git buradan beni uğraştırma, elini kolunu kırarım. Siktir git, çabuk.”
Arif gülerek“Kardeşim Peri'nin yanında küfür etme, üvey abi. ” dediğinde abim öyle bir vurdu ki Arif denen herifin burnundan çenesine doğru kan süzülmeye başladı.
Babam araya girip. “ Durun ” diye bağırdı. Ben öylece durup bu manzarayı izledim. Sadece izledim. Abimin yanında neden ve nasıl gelmişti. Hiç bir fikrim yoktu.
Ve o an Arif ortamın sessizliğe görülmesine neden o sözleri söyledi.
“ Polisler geliyor. Peri ailene pardon üvey ailene veda et. Ve eşyalarını topla, ” durdu bir saniye düşündü kanaması devam ediyordu. “Ya da biz sana daha güzelini alırız.”
🕯️
Özür dilerim. Anne seni koruyamadım. Kardeşim özür dilerim sana iyi bir gelecek sunamadım. Ölümü arka bahçeye gömün. Ve lütfen üzülmeyin. Bir sonraki hayat, yaşam var işe orada buluşuruz.
Peri seni kandırmak için anlaşmayı kabul ettim. Ama kandiramadim. İyi ki kandirmamisim. İyi ki dediğim tek şey sensin. Başka hiç bir şey değil.
Ben kötüyüm. Baban, gerçek baban benden daha kötü. Bunu neden söylediğimi bilmiyorum. Mektubu okuyamayacaksın. Büyük ihtimalle.
