16 Nisan, 2015
Yine gözlerim dolmuştu. O gün ne zaman aklıma gelse hep böyle olurdu.
Ben onu her gün düşünürken onun beni bir gün bile düşünmemesi canımı yakıyordu. Gittiği günden beri onu düşünüyordum.
Ona takıntılı olmuştum. Eskiden her dediğim şeye güldüğü için ona kızardım hep.
Şimdi o gülüşü görebilmek için nelerimi vermezdim ki?
Depresyondan çıkıp kendime geldim. Üstüme bir şeyler geçirdikten sonra aşağı inip ayakkabılarımı giydim ve evden çıktım.
Bir amacım yoktu. Sadece hava alıp onu düşünmek istiyordum, Jack'i.
Acaba sevgilisi olmuş muydu?
Kalbime dayanılmaz bir ağrı saplanınca bu düşünceyi kafamdan attım.
Her zaman yaptığım şeyi yapmaya karar verdim. Parka gidip birbirinden fazla masum çocukları izleyecektim.
Her zaman oturduğum bank doluydu.
Kendime parkın çıkışına doğru boş bir yer bulabildim.
Çocukları izlerken gözüme parka giren güzel bir çift takıldı.
Kız çok güzeldi.
Sarı hafif dalgalı saçları ona ayrı bir hava katmıştı. Küçük suratını çok güzel kaplıyorlardı.
Üzerinde ise beyaz bir elbise vardı. Çok doğal ve güzeldi.
Saçları ve giyiniş tarzı bana benziyordu.
Elbisesinin altına ise sade bir babet giymişti .
Son dokunuş olarak da bileğine onu çok şık göstererek bir bileklik takmıştı.
Kız ve sevgilisi kızın söylediği şeye gülerken sevgilisinin yüzü benim oturduğu tarafa döndü.Bu gülümseme bana çok tanıdık geliyordu.
Dur bir dakika, bu benim Jack'imin gülüşüydü.
Çocuk beni görmezden geldi ve sevgilisi ile ilgilenmeye devam etti.
Bu canımı yakmıştı. İçimden bir ses o Jack diyordu.
Kız ve Jack olduğunu düşündüğüm çocuk oturacak yer olmadığından yanıma oturmak için benden izin aldılar.
Yanıma oturduklarında konuşmalarını dinledim.
Jack sandığım çocuğa sevgilisi, "Ah, Jack. Tanrım seni çok seviyorum bebeğim. " gibi şeyler mırıldanmıştı.
Benim dikkatimi çeken tek şey ise cümlede ki Jack ismiydi.
Daha fazla dayanamadım.
Yan tarafımda oturan çifte döndüm ve konuşmaya başladım.
"Hey. Sanırım adın Jack. Her neyse. Küçükken California'da yani burada mı yaşıyordun? "
Çocuk biraz yüzüme boş boş baktı. Ağzını bir şey söyleyecek gibi açtı ve kapattı.
Sonra tekrar konuşmaya başladı.
"Evet ve sen bunu nereden biliyorsun?" Dedi.
Kalbim kırılmıştı.
"Jack beni hatırlamadın mı? Ben Bella."
"Üzgünüm.Bella diye birini hatırlamıyorum." Bu cümleyi söyledikten sonra bir şey fark etmiştim.
Bana seni unutmayacağım derken bile beni unutmuştu.
