Θέλω να με ερωτευτείς

Κεφάλαιο 3

*Μια καινούρια γνωριμία*

Προς μεγάλη μου έκπληξη, ο χώρος ήταν γεμάτος από διάφορα "μεγάλα παιδιά". Μόλις μπήκα μέσα κλείνοντας την πόρτα πίσω μου όλα τα βλέμματα στραφήκαν πάνω μου. Λες και ήμουνα καμιά βασσιλίσα ανάμεσα σε πλήθος ανθρώπον κι όλοι κοιτάζοντας την της έκαναν χώρο για να περάσει τρωγοντας την με τα μάτια. Έτσι ένιωθα τώρα. Μόνο που δεν είμαι καμιά περήφανη κοπελίτσα, που όταν τραβάει τα βλέμματα των άλλων χαίρετε λες και κέρδισε ένα εκατομμύριο ευρώ. Αντιθέτως, εγώ συγχενόμουν το να με κοιτάζουν όλοι.
Τελικά από λίγη ώρα, όταν συνήλθα δηλαδή, προχώρησα με γρήγορο βήμα προς τη τραπεζαρία προσπαθόντας να αποφύγω τα βλέμματα ολονών.
Βρήκα ένα άδειο τραπέζι κάπου στη γωνιά και κατευθύνθηκα προς τα εκεί. Δυστηχώς και η τραπεζαρία ήταν γεμάτη. Μα πόσα παιδιά έχει αυτό το σχολείο? Έλεος.
Περνούσα δίπλα από τραπέζια όπου κάθονταν αγόρια και με έτρωγαν με τα μάτια. Λογικό! Κοπέλα ήμουν! Επίσης και νέα σε αυτό το σχολείο! Αλλά εμένα δεν μου αρέσει καθόλου αυτό το πράγμα.
Όταν έφτασα στο τραπέζι μου, κάθισα και έκανα πως ασχολούμε με το κινητό για να αποφύγω τα βλέμματα των αγοριών.

- Γειά σου! Εσύ είσαι η κανούρια έτσι?, άκουσα κάποιον να λέει από πίσω μου.
Γύρισα και είδα ένα αγόρι να μου χαμογελάει. Ήταν πολύ όμορφος! Το πρώτο πράγμα που μου τράβησε την προσοχή ήταν τα μάτια του. Ήταν αμυγδαλωτά με καστανό χρώμα. Τα μαλλιά του ήταν καστανόξανθα και το χαμόγελο του υπέροχο. Ήταν και ψηλός! Ή μάλλον έτσι μου φαίνεται επειδή κάθομαι? Είναι ψηλός! Πιο ψηλός από εσένα! Άκουσα μια φωνή μέσα μου να λέει.

- Γειά και ναι είμαι η καινούρια! , του είπα και γύρισα από την άλλη κοκκινίζοντας αφού τον παρατηρούσα λίγη ώρα.
- Να καθίσω?, με ρωτάει. Λες και είναι απαγορευμένο.
- Ναι βέβαια!
- Πως σε λένε?, με ξαναρωτάει.
- Βερόνικα. Εσένα?
- Ντάνιελ. Χάρηκα!, μου λέει. Ναι ρε φίλε το βλέπω. Έχεις χαμόγελο μέχρι τα αυτιά.
- Κι εγώ!
- Πόσο χρονών είσαι?, με ρωτάει για εκατοστή φορά.
- Δεκαέξι. Εσύ?
- Κι εγώ!, μου λέει χαμογελόντας λες και είδε μπροστά του τον Brad Pitt.
Ξαφνικά χτύπησε το κουδούνι. "Με έσωσες!!!!!!!!" λέω από μέσα μου.

Αυτό είναι το τρίτο μου κεφάλαιο. Σας άρεσε? Τι λέτε, ο Ντάνιελ και η Βερόνικα θα συνεχίσουν να κάνουν παρέα? Η Βερόνικα άραγε θα συνεχίσει να ειρωνεύεται τον Ντάνιελ? Σχολιάστε να δω τη γνώμη σας. Το επόμενο κεφάλαιο θα μπει σήμερα βράδυ. Αν όχι τότε αύριο. Στην εικόνα αυτού του κεφαλαίο είναι ο Ντάνιελ.

Φιλάκια xx