Υπάρχουν νύχτες που σε κατακλύζουν οι σκιές, οι μορφές, οι αναμνήσεις...
Αλλά τι το ωραίο έχεις να θυμάσαι...?
Κάτι μισοτελειωμένες σχέσεις, κάτι μορφές που έδωσες τα πάντα...
Και κάτι αναμνήσεις άλλωστε κακές άλλωστε καλές...
Αλλά περισσότερο έρχονται οι κακές...
Και έτσι βγαίνει στη επιφάνεια Ο σκοτεινός εαυτός σου...
Για όλους είσαι καλός,για όλους είσαι καλά.... Αλλά μόνο εσύ ξέρεις το σκοτάδι που κρύβεις μέσα σου,εμαθες να ζεις με αυτό στη πορεία το αγάπησες...
Γίνεσαι σκληρός όχι επειδή το θες, όχι επειδή το επέλεξες...
Αλλά γιατί δεν μπορούσες να κάνεις αλλιώς,γιατι οι συγκυρίες το επέβαλλαν...
Προσπάθησες πολύ για όλους και για όλα... Και κάπου εκεί έχασες εσένα...
Αλήθεια είχες ανακαλύψει ποτέ εσένα και το μέσα σου τα όρια σου?
Κάνουν κάποιοι όνειρα για εσένα χωρίς εσένα και έρχεται κάποια μέρα που είσαι εσύ χωρίς εσένα, χάνεις τον εαυτό σου... Και όταν το καταλαβαίνεις προσπαθείς να θυμηθείς σε ποιο σημείο ακριβώς τον έχασες, αλλά μάταια δεν υπάρχει σημείο κι αν υπάρχει το ξέχασες και αυτό...
Σχέσεις ακαθοριστες, πράξεις ανόητες, λόγια ψεύτικα, φιλίες συμφεροντος,γιατι έτσι είναι ο κόσμος και εσύ τώρα το ξέρεις, γιατί έτσι είναι οι Ζωή και εσύ αν και άργησες να μάθεις τώρα καταλαβαίνεις...
Ψάχνεις να βρεις ποιο είναι το σωστό και το λάθος,η αλήθεια από το ψέμα... Που εσύ ο ίδιος κόλλησες στο κεφάλι σου... Σωστό και λάθος που κάποιοι σου επειδειξαν... Μα όλα είναι υποκειμενικα δεν μπορείς να κρίνεις...
Από τα λάθοι σου ζεις, από τα αδιέξοδα μαθαίνεις,και από τα ψέματα αρχίζεις να καταλαβαίνεις και να αναγνωρίζεις τους ανθρώπους...
Τι είναι λάθος και τι σωστό...?
Ποιος μας έβαλε στο μυαλό μας αυτά τα κουτάκια...?
Πολλές οι σκέψεις κάθε βράδυ... Πολλά ανείπωτα, πολλά ειπωμένα που δεν είχαν νόημα... Πολλές πράξεις χωρίς ουσία,πολλα όνειρα που κάποιοι άφησαν μισοτελειωμένα..
Και όμως δες τον εαυτό σου είσαι ζωντανός, χαμόγελα...
Και αυτό είναι κάτι....
Παλεύεις συνέχισε να το κάνεις.... Γιατί έτσι αντέχεις,ετσι γίνεσαι δυνατότερος...
Και κάποια μέρα θα δεις ότι όλα έγιναν για κάποιο λόγο, όλα είχαν κάποιο δίδαγμα...
Ακόμα και τις νύχτες που δύσκολα περνάνε, με ένα τσιγάρο να χαζεύεις τους περαστικούς, να χάνεσαι στη απέναντί πλευρά εκείνη της νύχτας... Και στην δική σου σκοτεινή πλευρά...
Ακόμα και αυτές οι νύχτες είναι εκείνες που θα σου δείξουν τον πραγματικό εαυτό σου... Το πραγματικό φόβο σου... Μην φοβηθείς να ανακαλύψεις και να αγαπήσεις το σκοτάδι σου... Θα είναι μια διέξοδος όταν όλα θα σε έχουν απογοητεύσει και θα θέλεις να κρυφτείς... Θα είναι μια διέξοδος για να μένεις μόνος σου και για να ανακαλύπτεις κάθε νύχτα, κάθε βράδυ και κάτι καινούργιο... Κάτι από τα κομμάτια σου.... Αυτά τα κομμάτια θα είναι πάντοτε δικά σου.... Πάντοτε για τις κρίσιμες ώρες που θα φοβάσαι...
