Βαρέθηκα τις λέξεις και τα παιχνίδια τους... Βαρέθηκα να μιλάω...
Βαρέθηκα τα λόγια μου να παραφράζονται...Βαρεθηκα το
-Τι κανεις?
-καλα είμαι,και να κρύβεσαι μέσα από αυτό,θεμα συνήθειας βλέπεις, όχι δεν είμαι καλά,αλλα έτσι πρέπει να πω...
Βαρέθηκα ακόμα και το
-Σ'αγαπω θα είμαι πάντα εδώ για σένα..
Μα πιο πάντα?Αφου όλοι περαστικοί είμαστε... Αφού τίποτα δεν κρατάει για πάντα... Γιατί νομίζουμε ότι είμαστε Αιώνιοι?Ποιος μας το πέρασε Αυτό στο μυαλό μας..? Δεν ζούμε την στιγμή... Τυλίγουμε με λόγια μια όμορφη στιγμή...Για να την φυλάξουμε σαν ανάμνηση όταν πια θα έχει τελειώσει...Αλλα για σκέψου λίγο μια όμορφη στιγμή θα είναι στην μνήμη μας και χωρίς λόγια και ίσως τότε να είναι ακόμα πιο όμορφη ακόμα πιο σπουδαία...
Πιο σ'αγαπω και όταν έρθουν τα δύσκολα φεύγω,εγκαταλειπω και προσπαθώ να ξεχάσω ότι σε αγάπησα.. Μα γίνεται να το ξεχάσω αν σε αγάπησα πραγματικα....?Παίζουμε ένα παιχνίδι λέξεων που διαρκώς κάνει κύκλους,ανακυκλωνεται και πάλι από την αρχή... Δεν υπάρχει για πάντα...Και το ξέρουν όλοι... Προς τι λοιπόν τα μεγάλα και εύκολα λόγια...?
Λέξεις χωρίς ουσία,χωρις νόημα, που δεν τηρούνται,που πληγώνουν... Τι όμορφα θα ήταν αν δεν υπήρχαν...
Αν όσα θέλαμε να πούμε, το έδειχναν τα μάτια μας... Χωρίς να μιλάμε....
Σιωπή η απόλυτη σιωπη...
Πόσες ψυχές έχουν πληγωθεί από μεγάλες κουβέντες, που κάποιοι έχουν πει...
Κάποιοι μάλιστα στις λέξεις έχουν και πτυχίο, ξέρουν να σου το πουν, την ώρα που θέλεις να το ακούσεις και εσύ απλά ψαρώνεις...Ξερουν να λένε μεγάλες κουβέντες απλά για να σε ρίξουν ή για να αισθανθείς όμορφα... Χωρίς όμως να εννοούν τίποτα ίσα ίσα για να σου χρυσώνουν το χάπι....
Κάποιοι άλλοι πάλι μιλάνε για να μιλήσουν, χωρίς να πουν τίποτα το σημαντικό....
Κάποιοι άλλοι πάλι μπορεί να εννοούν αυτά που σου λένε...Αλλα πως να το αναγνωρίσεις εσύ όταν όλες οι λέξεις που έχεις ακούσει ήταν λόγια τις στιγμής... Που δεν τηρήθηκαν....
Βαρέθηκα σου λέω.... Βαρέθηκα...
Όλο το παιχνίδι των λέξεων.... Βαρέθηκα τα λόγια.... Που κάποιοι κάθε φορά είναι σαν να βάζουν κασέτα και αυτή κασέτα παίζει τα ίδια και τα ίδια λόγια κάθε φορά...
Που είναι οι πράξεις?παρασυρθηκαν και αυτές από τις λέξεις, εδώ καθημερινά παρασύρονται ανθρώποι από δαύτες και δεν θα παρασυρθούν οι πράξεις...?
Κουράστηκα πολύ να ακούω λόγια, δίχως ουσία δίχως νόημα....
Ακόμα και το
-Σε θελω...με κούρασε και αυτό.... Αν με θες απόδειξέ το μην μου το λες, οι λέξεις ξέρεις πηγαίνουν και έρχονται, οι λέξεις ξέρεις πληγώνουν... Και εγώ βαρέθηκα να τις ακούω να επαναλαμβάνονται....
Προτιμώ να μην μιλάς, να μου μιλάει το βλέμμα σου, ξέρεις είναι πιο αληθινό από τις λέξεις που πας να μου πλασάρεις...!
Προτιμώ να μην μου πεις πόσο όμορφη ή άσχημη είμαι...Προτιμω να μην με ρωτήσεις τι κάνω για να μην σου απαντήσω ψέμματα καλά είμαι από κεκτημένη ταχύτητα...
Προτιμώ να μην μιλάμε αλήθεια...Με κούρασαν οι ομιλίες, οι συζητήσεις δίχως νόημα, απλά για να σκοτώνουμε την ώρα μας....
Λόγια,λογια,λογια,λογια....
Μπορείς να μου αποδείξεις με πράξεις τα λόγια σου...?
Μπορείς να μου δείξεις έμπρακτα το αν με θες, το αν με αγαπάς...?
Μπορείς να το κάνεις δίχως να μου πεις τίποτα...?
Μπορείς να με κρατήσεις δίχως να μου πεις "θα είμαι εδώ για παντα"...?
Βαρέθηκα σου λέω, δεν θέλω να μιλάω, να κουβεντιάζω,να κρύβομαι πίσω από τις λέξεις μου, να συνεχίσω αυτό το παιχνίδι των λέξεων....
Προτιμώ την σιωπή και τις πράξεις, προτιμώ την αλήθεια των πράξεων πάρα το ψέμα των λέξεων....
