Έχεις νιώσει ποτέ ότι πνίγεσαι....
Έχεις νιώσει ποτέ την απογοήτευση...
Όταν το μυαλό μπαίνει στο δρόμο των σκέψεων,οταν την καρδιά σου ίσα που την νιώθεις να χτυπάει...
Έχεις νιώσει κάποια βράδια την απογοήτευση να τυλίγει κάθε σπιθαμή του κορμιού σου σαν να έχουν γίνει ένα....
Έχεις νιώσει ποτέ τον έρωτα να μπαίνει στην καρδιά σου,να φωλιάζει μέσα της και εκεί που είσαι έτοιμος να θυσιάσεις τα πάντα να παραδοθείς εκείνη την στιγμή να χάνεται σαν να μην υπήρξε ποτέ...
Έχεις νιώσει ότι τα μάτια σου έχουν πάψει να δακρύζουν,εχουν πάψει τα δάκρυα να καθαρίζουν την ψυχή σου.... Έχουν στερέψει και εκείνα τα δάκρυα δεν έχεις αλλά....
Έχεις νιώσει ποτέ πως για ότι κι αν κάνεις για ότι κι αν επιλέξεις πάντα θα υπάρχει κάποιος να σε κατακρίνει και να προσπαθεί να σου επιβάλει την "ΣΩΣΤΗ"γνωμη του.... Μα εσύ να μην θες να ακούσεις, να κλείνεις τα αυτιά σου όσο πιο δυνατά μπορείς....
Έχεις νιώσει ποτέ πως είναι να σε εγκαταλείπει το "ΕΓΩ"σου να σε αφήνει μόνο μέσα σε ένα κόσμο σκοτεινό,υπεροπτικο και κοντοφθαλμο.....
Έχεις νιώσει ποτέ να θες να φύγεις να μην σε νοιάζει το που και το πως...Απλα να φύγεις μόνο με τα βασικά τίποτα να μην πάρεις που να σου θυμίζει κάτι από το παρελθόν....
Έχεις νιώσει την ψυχή σου να περιπλανιέται και εσύ να μην μπορείς να την επαναφέρεις,μονη της να τριγυρνάει σε όλο το κόσμο εκεί που εσύ ποτέ σου δεν θα πας,ποτε σου δεν θα φτάσεις....
Έχεις νιώσει ποτέ τα όνειρα να σε εγκαταλείπουν,οι ελπίδες να μην υπάρχουν στην ζωή σου...Να έχεις συμβιβαστεί στην ανίερη Ζωή σου, να μην θες να παλέψεις άλλο...
Έχεις νιώσει ποτέ πως είναι να προσπαθείς να μιλήσεις και οι λέξεις να μην βγαίνουν από το στόμα σου και τελικά να καταλήγεις να μην λες τίποτα...
Τα κρατάς μέσα σου όλα μέχρι να κάνεις ΜΠΑΜ και δεν σκέφτεσαι ότι αν μιλήσεις και τα βγάλεις από μέσα σου εκείνη την στιγμή,θα είναι καλύτερο για εσένα,για τον εαυτό σου,θα είναι καλύτερο από ένα επερχόμενο "ΜΠΑΜ"...
Έχεις μάθει να κρύβεσαι,γιατι όλοι κρύβονται και εσύ δεν αποτελείς εξαίρεση,κρυβεσαι απ οι φίλους, συγγενείς ακόμα και από τον ίδιο σου τον εαυτό μη θέλοντας να παραδεχτείς κάποια πράγματα... Το βάζεις στα πόδια ξανά...
Ακόμα μια φορα λιποτακτής....
Μόνο απο φόβο.... Από φόβο για τον αν νιώσεις ή νιώθεις,φοβος για το τι ζεις ή τι θα ζήσεις....Φόβος για το αν διεκδικείς ή αν θα διεκδικήσεις,φοβος αν ρωτήσεις ή αν θα πρέπει να σωπασεις, φόβος αν θα πονέσεις,φοβος αν θα πάρεις ή αν θα ακούσεις αυτά που θες....
Δύσκολο πράγμα Ο φόβος....Δυσκολα αντιμετωπίζεται....Δύσκολα νικιέται....
Δύσκολος αντίπαλος....
Αλλά να σου δώσω μια συμβουλη,μια συμβουλή από κάποια που φοβόταν κάποτε ακόμα και την σκιά της....Καποια που λιποταχτησε αρκετές φορές,που απογοητεύτηκε,που ηττήθηκε,που νίκησε,που προσπάθησε....Καποια που δεν γνώρισε αγάπη επειδή φοβήθηκε...
Μάθε να αγαπάς για όσο πάει,μαθε να δίνεσαι ολόκληρος,μαθε να διεκδικείς για οτιδήποτε θελεις...Παρε τον φόβο και ρίξε τον σε ένα πηγάδι του μυαλού σκοτεινό εκεί όπου ανήκει....Αντιμετώπισε τους φόβους σου, δείξε τους ότι είσαι δυνατός,οτι πια δεν σε τρομάζουν...
Κλείδωσε και αποξένωσε τους από το μυαλό σου....
Άσε την καρδιά σου ανοιχτή αν ξανά πληγωθείς απλά θα έχεις μια πληγή ακόμα τίποτα λιγότερο τίποτα περισσότερο.....
Επέλεξε τους αγώνες και τα παιχνίδια της ζωής.... Γίνε ΜΑΧΗΤΗΣ.... για αυτά που πιστεύεις.... Και θα δεις κάποια στιγμή θα ανταμειφθεις....
Μην λιποτάκτης,μην φοβηθείς,μην σταματήσεις να ονειρεύεσαι να ελπίζεις ποτέ...
Μπορεί κάποια όνειρα και ελπίδες να είναι άπιαστα όμως αυτά είναι που μας ομορφαίνουν,αυτα είναι που μας κάνουν να χαμογελάμε ακόμα....
