İÇİMDEKİ GÜÇ

KORKUNÇ GÜN 2

İYİ OKUMALAR

~Lena'nın gözünden ~

Kendime geldiğimde beyaz bir odadaydım. Etrafıma baktım ama kimseyi göremedim. Üstüme baktığımda ise kıyafetlerimin değişmiş olduğunu fark ettim. Okul üniforması yerine beyaz bir kıyafet giyiyordum. Bu beni biraz korkutmuştu. Neden mi? Çünkü babamın bana gösterdiği anılardaki gibi aynı kıyafeti giyiyordum. Ayrıca olduğum yere zincirlenmiştim.

Zincirlenden kurtulmaya çalıştım ama işe yaramıyordu ve üstüne üstlük elektro şok veriyordu. Bu benim canımın yanmasına neden oluyordu. Daha fazla kaçmaya çalışmadım.

Buraya nasıl ve ne zaman geldim yada bu da sadece eski bir anı mı merak ediyordum aslında...

Düşüncelerim içeri birinin girmesiyle kesildi. İçeri giren kişi orta boylu ve yüzünde maskesi olan bir adamdı. Adam bana doğru yaklaşmaya başladı. Elinde bir şey vardı ama ne olduğunu bilmiyordum.

Adam bana yaklaştı ve elindeki şeyi tam olarak gördüm. Elinde bir iğne vardı ve içinde de bir ilaç. İlacı tam benim koluma enjekte edecekken aklıma bir fikir geldi ve güçlerimi kullandım.

Adam tam bana dokunmuştu ki ellerimden ateş çıkarttım ve onun bedenine gönderdim. Adam acıyla geri çekilirken dışarıdan sesler gelmeye başladı.

Sesleri tam olarak duyamıyordum ama birden aklıma süper işitme gücüm geldi ve gücümü aktif ettim.

İki kişi konuşuyorlardı. Biri kadın biri erkekti. Ne konuştuklarını duyabiliyordum.

Kadın: Ona ne yapacaksınız?

Erkek: Bu sizi ilgilendirmez bayan. Ayrıca onun güçlerini olduğunu söyleyen sizsiniz.

Kadın: Onu size getirmem ona ne olacağını merak etmediğim anlamına gelmez.

Erkek: ( nefes verir) Bakin size ona me yapacağımızı söyleyemem. O yüzden ben görevlileri çağırmadan gidin buradan.

Kadın: Siz bana ona ne yapacağınızı söylemeden gitmeyeceğim. Yoksa sizin burada yaptığınız yasa dışı şeyleri ihbar ederim. Anladın mı?

Kadın onu resmen tehdit etmişti. Adamın sinirlendiğini tahmin ediyordum.

Erkek: Tamam ama buradan ayrılalım. Yoksa kız bizi duyacak.

Ne?! Bunu nasıl bildi. Yoksa onlar benim bütün güçlerimi biliyorlar mı!?!

Ben bunları düşünürken içeri birkaç Adam girdi. Ellerinde silahlar vardı. Hepsi aynı anda dağıldılar ve etrafımı sardılar. Ben onlara anlamaz gözlerle bakarken içeri biri daha girdi ama ben önümde adamlar olduğu için göremedim.

Kendimi korumak için güçlerimi aktif ettim ama kendimi bir anda yorgun hissetmeye başladım.

Yorgunluk beni güçsüzleştiriyordu. Kendimi tutmak zorundaydım ama bu çok zordu...

En sonunda gözlerim kapandı ama hâlâ konuşulan şeyleri az çok duyabiliyordum.

Ses 1: Sonunda onu durdurduk.

Ses 2: Evet ama bu sefer kolaydı. Bir dahaki sefere zor durdururuz.

Ses 1: En iyisi onun güçlerini alan bir makine geliştirmek. Böylece onun güçlerini almış oluruz ve belki de güçlerini dünya için kullanabiliriz...

Sesler kesilmeye başlamıştı. Ben daha fazla ses duyamadan bilincim kapandı...

Kendime geldiğimde yine beyaz bir odada tek başıma olmak yerine bu sefer etrafımda beyaz kıyafetler giyen insanlar duruyordu. Yani insan benzeri kişiler...