Yoğun ve Derin

Korkma

Medya Heja Jişan.

Kapımın sertçe yumruklanmasıyla kafamı kaldırırdım. Korkudan girdiğim yatağımda uyuya kalmıştım. Sanırım bu yüzden beni merak etmişlerdi. Kapının bir kez daha yumruklanmasıyla yatağımdan kalkarak kapıya ilerledim ve kilidi yavaşça açtım. Kapıda annem yerine bu sefer abim vardı. Şaşırmıştım. Çünkü bu saatlerde işte olması gerekiyordu. Beni kendine çekerek konuştu ;

- Hejam iyi misin güzelim? Biliyorum çok korktun ama sana onu anlatmıştım, orda olmaman gerekiyordu.

- Abi ben iyiyim sadece çok korktum. Hem sende oradaydın neden izin verdin. Yoksa sende mi? Sende mi adam vuruyorsun?

- Heja saçmalama güzelim ben Baran ağanın verdiği emirleri yerine getiriyorum sadece , biliyorsun ben karışmam sen korkma güzelim.

Diyerek beni sakinleştirmeye çalışıyordu. Nedensizce ona güvenmek istemiyordum. O adam da bişey vardı. Asla ama asla güven vermeyen bişey. Ben düşüncelere dalmışken abim beni aşağı doğru çekiştiriyordu. Sanırım yemek hazırdı. Sabahtan beri bişey yememiştim. Bunun için itiraz etmedim. Annem, beni görünce koşarak yanıma gelip bana sarılmıştı. Ona iyi olduğumu söyledim. Biraz olsun rahatlamış görünüyordu. Önüme koyulan tabakla bir süre bakıştım , midem bulanıyordu ve adamın akan kanları gözümün önüne geliyordu. Kendimi zorlayarak yemeye çalıştım. Tabağım neredeyse bitmek üzereydi. Anneme daha fazla yemek istemediğimi söylerek odama geri çıktım. Yatağıma tekrar yattım. Birdaha asla ama asla o konağa gitmeyecektim. Kararımı vermiştim. Bunu annemle konuşacaktım. O adam gözümün önüne geliyordu. Korkuyordum. Biraz kitap okudum ve müzik dinledim, uykumun geldiğini anlayınca gözlerimi kapadım.

Sabah gözlerimi ovarak açtım, annem ve abim evde yoktu. Annem halimi anlamış olacak ki beni konağa götürmeyi kendisi istememişti. Bu duruma gerçekten çok sevinmiştim. Ilık bir duş alsam kendime gelecektim. Duştan çıktan sonra evi biraz toplayıp kendime güzel bir kahvaltı hazırladım. Tam oturmuş yiyecekken, telefonum çaldı, arayan Dilan'dı. Dilan'ın bir suçu yoktu o yüzden açmak istedim.

- Heja ben üzgünüm, inan evimizin içinde böyle bişey olacağını ben bile düşünmüyordum. Sen iyi misin?

- Ben iyiyim. Sadece çok korktum Dilan. Sanırım birdaha size gelmek istemiyorum.

- Gerçekten mi ? Biz görüşmeyecek miyiz daha

- Hayır Dilan tabi ki görüşeceğiz. Ama abinle karşılaşmak istemiyorum. O yüzden öyle söyledim. İstersen sen bugün bize gel abim evde olmayacak, hem kafamızı dağıtmış oluruz olmaz mı

- Bilmem ki Anneme sorayım bir ne diyor. İnşallah izin verir. sana dönerim ben

- Tamam canım haber bekliyorum senden
Diyerek telefonu kapattım ve kahvaltıma devam ettim.

Dilan'ın anlatamından

Heja gerçekten çok korkmuştu. Ama benim tek arkadaşımdı. Diğer kızlar abimden korktukları için benimle konuşmak bile istemiyorlardı. Abime çok öfkeliydim, ama bişey diyemiyordum. Çünkü bende ondan çok korkuyordum. Kalkıp annemin Yanına gittim. O da Hejayı çok severdi bana izin vereceğini biliyordum.

- Anne bugün Hejalara gidebilir miyim. Abisi evde olmayacakmış gel oturalım dedi. Biliyorsun dünden beri iyi gözükmüyordu. Çok korkmuş ve Artık buraya gelmeyeceğini söyledi .
Diyerek anneme bakmıştım. Annemin gözleri dolmuştu. Neden öyle olduğunu tahmin edebiliyordum. Abim yüzünden kimse bize gelmek istemiyordu. Bana döndü:

- Git tabi güzel kızım ama kalmana bişey diyemem abine sor istersen ya da abin seni akşam almaya gelsin görünmeden çıkarsın sokak başından alır seni Heja da korkmaz ozaman

Demişti. Kafamı sallayarak odama doğru çıkmaya başladım. Merdivenlere geldiğimde abim kolumdan tutarak beni durdurdu :

- Nereye gidiyorsun Dilan böyle telaşlı telaşlı

- Hiç abi ben şey Hejalara gidecektim. O yüzden odama çıkıyordum. Annem sen git abin akşama almaya gelir seni dedi .

- Neden sen gidiyorsun? Heja gelmiyor mu bugün
- Şey abi o gelmek istemiyor Artık

- Ne demek gelmek istemiyor

- O senden korkmuş abi çok hemde gelmek istemiyor hem dünden beri konuşmadık hiç izin verirsen bugün ben gitmek istiyorum akşama sen alırsın beni .

- Tamam akşam alırım ben seni git

- Abi yanlış anlama ama kapıya kadar gelme olur mu ben gelirim. Sen gelme korkuyor senden

- Tamam lan adam yiyoruz sanki çık sen, seni Davut götürecek.

- Sağ ol abi

Diyerek odama geçtim Hejaya geleceğimi haber verdikten sonra konaktan çıktım.

Baran ağanın anlatamından:
Demek o kız benden korkuyordu. Bu durum sebepsizce beni mutlu ediyordu. Ama buraya gelmeyecek olması canımı sıkıyordu. Onunla konuşmak istiyordum. Neden bilmiyorum ama ona dokunmak, gözlerini görmek istiyordum. Benden bu kadar korkacağını hiç düşünmemiştim. Galiba bu iyi bişeydi . Bunu ona karşı kullanarak Buraya gelmesini sağlayabilirdim . Sabırsızca akşamı beklemeye karar verdim.

Dilan'dan;
Hejalara gelmek üzereydim. Yoldan bir iki atıştırmalık alarak onlara doğru ilerledik. Kapıyı heyecanla çalarak açmasını bekledim. Kapı açıldı ve Güzel arkadaşım karşımda duruyordu. Sıkıca ona sarıldım. Olanlardan bahsedip canını sıkmak istemiyordum. Oda açmamıştı zaten. Biraz sohbet ettikten sonra film izlemeye karar verdik. Hejaların üst katından güzel bir film odası vardı, abisi onun için yapmıştı. Gerçekten çok güzel bir yerdi. İkimiz içecek bişeyler ve atıştırmalık hazırlayarak üst kata çıktık. Bilerek komedi filmi izlemek istemiştik. Gülmeye o kadar ihtiyacımız vardı ki bize çok iyi gelmişti. Zamanın nasıl geçtiğini anlamamıştım. Dışarıda hava kararmıştı. Abimin gelmesi yakındı . Telefonuma baktığımda abimden bir sürü mesaj görmemle korkmaya başladım buraya geleceğini söylüyordu. Yerimden kalkıyordum ki kapı çaldı.

- Sen otur Dilan ben bakarım sanırım annem geldi.

Ben daha ağzımı açmadan Heja çoktan gitmişti umarım birşey olmaz diye içimden dualar etmeye başladım.

Hejadan;

Annem normalde bu saatlerde geliyordu. Abim zaten bu saate gelmezdi o yüzden annem olduğunu düşündüm ve kapıya ilerledim. Kapıyı açar açmaz korku tüm bedenimi sardı bu oydu Baran Ağa buradaydı. Karşımda onu görünce dilim tutuldu sanki bişey diyemedim. Sessizliği bozan taraf o olmuştu.

- Merhaba Heja ben Dilan için gelmiştim.

- Şey Kusura bakmayın ağam ben çağırıp geliyorum şimdi
diyerek yanından ayrılıyordum ki o sırada kolumdan beni tutarak kendisine doğru çekti. Birden çekilmemle kendimi onun dibinde bulmuştum. O kadar yakındı ki bu daha fazla korkmamı sağlıyordu. Eli çeneme gitti ve kafamı ona bakmam için kaldırdı;

- Heja duydum ki benden korkuyormuşsun korkmana hiç gerek yok o adam büyük bir terbiyesizlik yaptı bende cezasını kestim. Dilan ve anam seni çok seviyor istediğin zaman konağa gidip gel ben olmayacağım söz veriyorum .
Diyerek bir yanağımı okşuyordu. Neden bilmiyorum ama konuşması beni huzursuz ediyordu.Ama bana bu kadar yumuşak davranıyor olması benim daha çok korkmama sebep oluyordu. Şuan yanağımı okşuyordu ve gözlerime çok derin bakıyordu. Beni kendime getiren şey Dilan'ın gelmiş olmasıydı. Dilan bir abisine bir de bana şaşkın şaşkın bakıyordu. İçimde olduğumuz durumu farkedince kendimi geri çektim Baran Dilan'a kafa işaretiye arabaya geçmesini söyledi. Son kez bana bakarak o da peşinden gitti. Arkalarından sadece bakakaldım. Çünkü biraz önce olan şey beni yanlış düşünmeye itiyordu.