Yoğun ve Derin

Burası Mardin

5. Bölüm

Dilan'ın Anlatamından ;

Odamda oturmuş bugün olanları düşünüyordum.
Abimin neden böyle davrandığı hakkında en ufak bir fikrim yoktu. Heja abimden çok küçüktü bu durum beni rahatlatsa da yaş farkı olması Mardin için bir sorun değildi.  Acaba anneme bahsetsem mi diye kendi kendime konuşuyordum. Odamın kapısının birden açılmasıyla küçük bir çığlık attım. Gelen abim di;

- Dilan sana bişey sormam gerekiyor ama doğru söyleceksin. Eğer beni kandırır Yalan söylersen, ben kendim öğrenirsem canını çok pis yakarım. Konaktan dışarı adım bile atamazsın.

Ben daha neler olup bittiğini anlamadam abim beni tehdit ediyordu. Acaba ne soracaktı da bu kadar sinirliydi.

- Buyur abi seni dinliyorum .Ben sana yalan söylemem

- Bu Hejanın sevdiği , görüştüğü biri var mıdır? Cevap ver bana

- y-yok abi olsa bilirdim. Söylerdi bana

- Emin misin Dilan. Bu okumuyor mu başka yerde. Orda vardır belki

- Yok diyorum abi. Yani ben olsa anlardım. Sen neden soruyorsun bana bunları

- Sanane lan! Bu konu aramızda kalacak küçük hanım ,kimsenin ağzından Heja ile ilgili bir konu duymayacağım .

- T- Tamam abi söylemem

Korkudan kekelemişim.  Hızlıca kapıdan çıkan abimin arkasından baktım kısa bir süre . Korktuğum başıma gelmişti. Abim Hejadan hoşlanıyordu. Ya da seviyordu.  Yoksa neden bunu bana sorsun ki. İçim içimi yiyordu. Bu konuyu anneme söylemek zorundaydım. Abimden deli gibi korkuyordum. Dediği dedik adamdı. Ellerimi başımın arasına aldım bir müddet düşünmeye çalıştım. Eğer bişeyler yapmazsam Heja için iyi olmayacaktı. Heja benim tek arkadaşımdı onun için bu konuyu annemle konuşmalıydım.

Baran Ağanın anlatımından ;

Dilan'dan duyduklarım derin bir nefes almama sebep olmuştu. Rahatlamıştım. kimseyle uğraşmak zorunda kalmayacaktım. Bu kadar yoğun duygular hissetmem normal değildi. Bu kadar kısa bir sürede o kadını istemem benim gibi bir adam için hiç normal değildi. Ama emindim artık. O küçük kadını istiyordum. Bunun için yapmam gereken birkaç şey vardı. Önce bu konağa gelmesi gerekiyordu . Bir kaç hafta orta da olmasam. Dilan'a da buraya gelmesi için Hejayı aratsam  belki de gelirdi. Daha fazla düşünmeyi bıraktım. Azatın yolladığı dosyadan Hejanın fotoğrafına bakarak uyumaya çalıştım.

Yüzüme düşen güneş Işık'larıyla uyanmıştım. Evde  yine kimse yoktu. Artık sıkılmaya başlamıştım. Son bir kaç gündür ne gelen vardı ne de ben bir yere gitmiştim. Dilan da ortalarda görülmüyordu artık . Onunla en son buluşmamız üzerinden 1 hafta geçmişti. Kısa mesajlar dışında konuşamamıştık. Konağa gelmemi söylüyordu. Annemin de orda olduğunu korkacak bişey olmadığını söylüyordu. Geçen zaman dilinde alışmıştım. Eskisi kadar korktuğumu bende düşünmüyordum. Hem ben istemesem de abim ve annem onlarda çalışıyordu.

Kendi kendime düşünmeyi bırakıp sağı solu toparlamaya başladım. Kahvaltımı yapıp biraz dışarıda dolaştım. Nedendir bilmiyorum ama izleniyormuşum gibi bir his vardı içimde. sağa sola baktığımda anormal bişey görmemiştim. Yine de insan tedirgin oluyordu. Daha fazla dışarıda kalmak istemiyordum. Evde kimsenin olmayışı beni savunmasız yapardı. Hemen içeri girerek balkona geçtim. Canım kitap okumak istiyordu. Kitabımı elime alır almaz telefonum çalmaya başladı. Dilan arıyordu.;

- Hejammm nasılsın?

- Ooo Dilan hanım sen beni arar mıydın acaba .

- Neden aramim Heja. Sadece bütün gün konakta oturuyorum, bende kendimi dikiş nakışa verdim. Malum insanın arkadaşı olmayınca kendi kendine çözümler bulmak zorunda kalıyor.

- Dilan sende biliyorsun olanları. Neden bana kızıyorsun ki korkuyorum.

- Heja neden korkuyorsun anlamıyorum. Sana abimin evde olmadığını geç saatlerde geldiğini söylüyorum. Annende biliyor.

- Bilmiyorum Dilan gelmek istediğimden emin değilim.

- Tamam Heja gelme ozaman. Artık benimle arkadaşlık kurmak istediğini düşünmüyorum. Bu bahanelerin inandırıcı gelmiyor artık.

- Ne demek istiyorsun Dilan yalan mı söylüyorum sana .

- İkimizde Burda doğup büyüdüğünü biliyoruz dimi Heja. Burda kanun yok. Burda aşiret var ağa var. Dedelerimiz kan davası adı altında bir sürü can aldı. Tabiki abimin yaptığını sana savunmuyorum ama ilk defa biliyormuş gibi davranmandan çok sıkıldım. Buranın Mardin olduğunu unutuyorsun. Kendin bilirsin Heja ben artık bişey demek istemiyorum.

Diyerek telefonu yüzüme kapatmıştı. Evet burası Mardin' di ama gözümün önünde böyle bişeye şahit olmamıştım. Abim ve annem bişey demiyorlardı. Onlar için normaldi ama ben alışık değildim. Sanırım bana çok kızgındı. Anneme de sormuştum, uzun zamandır Baran ağanın gelmediğini söylüyordu. Arkadaşımı çok kırmıştım . Gönlünü almam gerekiyordu. Abisi yüzünden ona ceza kesmeyecektim.

Kitap okumaya devam etmiştim. Kitabım bitince saate baktım akşam olmak üzereydi . Annem için birşeyler hazırlamaya karar verdim. Genel olarak yemeğini orda yediği için tatlı birşeyler yapmak istedim. Annem Harireyi (pekmezden yapılan bir çeşit tatlı) çok severdi. Hemen kalkıp yapmaya başladım. Aradan ne kadar zaman geçmişti bilmiyorum. Kapının açılma sesiyle annemin geldiğini anladım. Son kaseyi de tamamladıktan sonra annemi karşılamaya gittim;

- Annem hoşgelmişsin. Özledim seni

- Hoşbuldum çiçeğim. Bende özledim seni. Neler yaptın bugün ben yokken ?

- canım çok sıkıldı anne her zamanki gibi.

- başka bişey daha var sanki sende, de hele

- önce bir çay koyayım bize, harire yapmıştım. Sonra konuşalım olur mu?

- Oy güzel yavrum benim çok canım çekmişti vallaha. Sen getir ben balkona çıkıyorum çok bunaldım bütün gün konakta.

- Geldim geldim. Afiyet olsun annem bakalım beğenecekmisin.

- Mmm gerçekten çok güzel olmuş kızım ellerine sağlık abine de yapsaydın ya o da sever biliyorsun.

- Yaptım merak etme annecim. Onu bunu bırakta biz Dilan'la kavga ettik. Daha doğrusu Dilan bana çok kızdı

- Bugün ağlarken görmüştüm onu abim yüzünden bize kimse gelmiyor hiç arkadaşım yok diye anasına dert yanıyordu.

- Evet işte bu yüzden anne. Beni çağırdı Dilan, ama korktuğum için gelmeyeceğimi söyledim. O da abim eve gelmiyor neden korkuyorsun burası Mardin gibi bişeyler söyledi. Sence seninle gelmelimiyim konağa? Hem korkum da geçti.

- Aslında hiç istemiyorum gelmeni ama Baran ağa uzun zamandır uğramıyor eve gelmende sakınca yok bence. kıza da üzülüyorum yarın beraber gideriz.

Diyen annemle biraz olsun içim rahatlamıştı. İkimizde balkonda biraz daha oturup içeriye geçmiştik. Annem yorgun olduğu için odasına geçmişti. Bende biraz müzik dinledim. Daha sonra odama geçerek biran önce yarın olmasını bekledim.