Nasıl yani? Bu kadar tesadüf olabilir mi? Hayatınıza ömür boyu aldığınız kişi gidince unutmak kolay mı? Hayır. Ben onu sevmiştim... O ne yaptı? Gitti. Tam 2 yıl boyunca bunu düşünmüştüm. Unutmuştum onu. Tam onu unutmuşken karşıma çıkması?
Düşüncelerimden sıyrılıp hemen üstünden kalktım. Ona bakmamaya çalışarak çıkışa doğru hızlı adımlarla yürümeye başladım. Kolumun tutulmasıyla refleks olarak arkama döndüm.
''Beni dinler misin?'' dediğinde alayla güldüm.
''Senin neyini dinleyeceğim be! 2 yıl tam 2 yıldır neredeydin?'' diye bir yandan bağırıyor bir yandan kolumu ondan kurtarmaya çalışıyordum.
''Beni dinle!'' dediğinde koluma baktım. Kızarmaya başlamıştı.
''Kolum acıyor.'' dedim sessiz ve sakin bir şekilde.
''Beni dinleyeceksin dedim.'' diye bağırınca kolum morarma aşamasına gidiyordu.
''Kolum acıyor dedim sana'' diye bağırınca bir an afallasa da kolumda ki eli gevşemişti. Kolumun rengi yavaş yavaş eski haline dönüyordu.
''Pardon bir an sinirlenince öyle oldu. Beni dinler misin?'' dediğinde fırsat bilip kolumu ondan kurtardım ve etrafıma baktım. Markette ki herkes şuan bizi izliyordu.
''Hayır dinlemeyeceğim ne açıklaman olabilir ki? Ben 2 yıl tam 2 yıl boyunca neden gittiğini düşündüm. Ama altından hiçbir sebep çıkaramadım. Kendim iyi sebepler üretmeye çalıştım. Olmadı üretemedim. Ve artık sen hayatımda yoksun!'' deyip ağlayarak kapıya doğru yürüdüm. Yine kolumda bir el hissettim ama yumruk sesi sonrası kolumda ki el kolumdan ayrıldı. Arkamı dönmeye hiç niyetim yoktu. O kadar kişi var elbet biri ilgilenir.Koşarak kendimi marketten dışarı attım ve göz yaşlarımı serbest bıraktım.
-SUDE'NİN AĞZINDAN-
Mira tam kapıdan çıkacakken Berke tekrar kolundan tuttu. Mira arkasına dönmesine fırsat kalmadan topluluğun arasından biri çıkıp Berke'ye yumruğu geçirdi. Bi dakka bi dakka? Bu sabah bizi eve götüren çocuklardan birisi değil mi? İsmi neydi Poyrazdı sanırım. Emir motordayken söylemişti. Bi dakka ya şuan Emirde kavgaya karışmış Berkeyi dövüyorlar. Poyraz çocuğun üstünden kalkıp Emir'e bir şey söyleyip etrafa bakarken beni görünce durdu ve yanıma yaklaştı Emirde peşinden geliyordu.
''Arkadaşın nereye gitmiştir?'' diye sorduğunda
''Sahile iner hep böyle üzgün olduğu zamanlar'' dediğimde cevap vermeden marketin çıkışına doğru yürüdü. Bende hemen arkasından ona yetişip
''Rahatsız edilmeyi sevmez''
''Emir kızı eve götür gelmeyin'' dediğinde Emir kaskı bana uzattığında Poyraz çoktan gitmişti.
-MİRA'NIN AĞZINDAN-
Hangi yüzle gelmişti buraya?! 2 yıl sonra nasıl gelmişti. 2 yıl neredeydi?! Omzumda hissettiğim elle istifimi hiç bozmadan
"Sude git!" dedim. Omzuma dokunan kişi yanımda ki boş yere oturunca karşımda ki denize bakarak
"Sude konuşmak istemiyorum. Bilmiyormuşsun gibi niye geldin?!" dedim.
"Yardım için" diyen sesle hemen kafamla beraber bedenimide yanına çevirdim. Poyraz?!
"S-sen nerden çıktın?" deyince karşıda ki denize bakarak konuştu.
"Annemden" dedi alayla. Şaşkınca yüzüne baktım.
"Ne saçmalıyorsun sen?!" dediğimde gözünü denizden ayırıp gözlerime dikti. Tabi benim kaçırmam da saniyeler almıştı.
"Kimdi o?" dedi. Önüme döndüğümde
"Sana ne? Ne yapıcaksın?"
"Yardım edeceğim" dediğinde alayla gülüp
"Gerekmez yardıma ihtiyacım yok yalnız kalmak istiyorum" dediğimde bir şey demeden ayağa kalktı. Nedensizce şuan gitmemesini istiyordum. Dikkatimi dağıtmak için gözlerimi denizde ki dalgalara çevirdim. Dalgadan çıkan köpükleri her zaman çok beğenmişimdir. Maviyle beyazı hep yakıştırmışımdır. Bunları düşünürken diğer yanım 'Geri dön ve onu çağır ona ihtiyacın var' diyordu. Sonucunun ne olacağını düşünmeden ayağa kalktım ve eliyle taksiye dur işareti yapan Poyraz'a doğru koştum. Tam taksinin kapısını açıcakken kolunu tuttum
"Dur! Sana ihtiyacım var"
