SON ÇIĞLIK

BÖLÜM 2: UMUT IŞIĞI

Bölüm  biraz geç kaldı kusura bakmayın. Özür diliyorum.

Yazım yalnışlarım olursa söylerseniz  hemen düzeltmeye çalışacağım .

Hadi bölümden devam:)

-----------------------
............................

Onlarca insanın bildiği doğruya itiraz edemezdiniz ama doğru olmadığına inanabilirsiniz çünkü o düşünce size aittir. Bende doğru olmadığıma inanıyordum işte. Birçok kişinin gözünde sadece gereksiz bir katidim. Tabi bu sadece iyi olduğuna inanan ve sadece kendi çevresini önemseyen kesim içindi. Birçok kişinin gözünde adaleti kendi kendine savunan iyi biriydim. Bu da katili olduğum insanların kötü yüzlerini gören ve bilen kesim için geçerliydi. Ayrı olarak bir de "insan değil, ölmeli, o bir cani " diyerek beni anan  bir kesim vardı. Bunların ise tek derdi aslında bir süre sonra sıranın onlara geleceğini bilmesiydi.

Ben ise galiba hiçbirine katılmıyor fakat cidden aynadaki kendimi tanımıyordum. Bu intikam oyununa girerken aslında böyle olacağını biliyordum fakat nedense bu halimi bazen kendim bile anlayamıyordum. İnsanları umursayan bir yapım yok derdim hep aslında yeni farkına varıyordum cidden ne kadar umursamıyorum desem de her insan gibi bende insanları dinliyor, haber kanallarında veya protesto konuşmalarındaki her insanın söylediğini kafama takıyordum. Değer verdiğim insan sayısı çok azdı. Her bilinen, okunan, duyulan intikam savaşçısı herşeyi ve herkesini kaybetmiş, kaybedeceği hiçbir şeyi olmayan kişilerdir aslında. Ancak benim kaybedebileceklerim  vardı. İki çok değerli can... Fakat ben bu oyunun sonunda ben olarak çıkmayacaktım. Tabi eğer çıkarsam... Fakat bildiğim birşey daha vardı. Ne kadar korkunç birine dönüşsemde yanımda iki kardeş hep var olacaktı.

Değiştirdiğim yeni televizyon kanalına kaydı bakışlarım. Yine bir haber kanalında en üstleri en büyük harflerle süslüyordu ismim. Daha doğrusu halkın bana verdiği isim süslüyordu. Koskoca harflerle yinehaberin ismi.

-" BİR CANİCE AZILI CİNAYETİ DAHA"

Alt yazıda bu yazsada spikerler cinayeti değilde bir demokratın nasıl böyle şeyler yaptığını konuşuyordu. Kimse bilmiyordu ki onları o koltuklara getiren insanların aslında neler ile ilgilendiğini.

Bugün yeni bir dosya daha göndermişti Arsen. Yarın yine bir can alacaktım Yine haber kanallarını süsleyecektim.  Uzun zamandan sonra ilk defa bir haftada 3 cinayetimi de duyurmuştum. Yani niye tüm  haber kanalları beni konuşmasın ki? Şimdi böyle söyleyince biraz ukalâca geliyordu ancak insanlara yaptığın herhangi bir şeyi göstermesen onlar seni ne görür ne de duyardı. Bu yüzden bu dünya yaptığın işleri göstermeden hiçbir iyilikle seni duyuracak bir dünya değildi.

Önümde bulunan sarı dosya sanki hiç insanların eli değmemiş gibi tertemiz bir şekilde parlarken içinde yazan isim canımı sıkmıştı. Bir de birsürü derdim yokmuş gibi yine başım ağrıyordu. Elimde tuttuğum bilmem kaçıncı viski kadehinin yanında ise kahvem duruyordu.  Viskimden bir yudum alıp üstüne de kahvemi eklemiştim. Biraz zıtlardı fakat tatları hoşuma gidiyordu.

Elime aldığım dosyanın kapağını açınca içindeki isim midemi bulandırmış ancak canını alma isteğimi arttırmıştı. Kenan  Ayza ve tabiki adamlarım diye tanıttığı köpekleri. Bir katildi Kenan. Buna zaten şaşırılacak birşey yoktu çünkü bende bir katildim fakat o katillikle yetinmemişti. Adam yaralama, gasp, çocuk tüccarlığı, hayvan tecavüzü, çocuk ve kadın tecavüzleri hatta daha da kötüleri... Ancak benim gözlerim bunlara alışık olduğu için bunların altında geçen cinayetlere ve bir şikayete takılmıştı.

Bu şikayet ve cinayetler asla bir yerde geçmez kimse duymazdı. Tabi ki ben ve bu işin içinde olup bilenler dışında duyulup bilinmezdi. İki adet çocuk, bir tanesi evli olmak üzere üç kadın ve bunlardan ayrı olarak üç tane de 18-23 yaş arasında üç genç cinayeti vardı. Fakat hepsinin sebebi tecavüzdü. Ülkede eşcinselleri işe almadığı  toplam on sekiz villası, iki şirketi ve üç adet de rezidansı vardı. Daha altı ay önce şirket iki paylaşım  yapmış bunlardan birincisi: bay-bayan departmanlarını ayırdıklarını bu sebeple rahatsızlık yaratmasınlar diye eşcinselleri işe alamayacaklarını üstü kapalı şekilde anlatmışlardı.