VAMPİRLERİN YÜKSELİŞİ: VİCTORİA EFSANESİ (1. SERİ)

0.0

"yakında"

"Çok yakında"

Karanlık odanın içinde yankılanan garip ses daha çok korkmama neden oluyordu. Kimdi ve benden ne istiyordu?

"Çok yakında her şeyi anlayacaksın güzel kız. Onu tanıyacaksın."

Derince yutkundum. Kimden bahs ediyordu?

"Kaderiniz bir"

Arkamı döndüğümde karşımda bir erkek silüeti duruyordu. Arkası bana dönüktü. Ona doğru bir adım attığımda aniden yok oldu. Az önce durduğu yere baktığımda bir şey vardı. Parlıyordu. Eğilip elime aldığımda bir kolye olduğunu gördüm. Üzerinde bir şey yazıyordu. Ama tam olarak okuyamıyordum.

"Ah bu ne böyle? Jion jeongguk yok hayır. Jeon jungkook?"

Kabul etmeliyim hiç bir şey anlamadım. Duyduğum büyük ve korkunç gürültüyle etrafıma baktım. Duvarlar üzerime doğru geliyordu. Hemen ayağa kalktım. Ama anında yeri boyladım. Sanki bir şey bütün enerjimi çekiyordu. Bilincin kapanmadan önce duyduğum son şey;

"Çok yakında her şeyi öğreneceksin"

|•|•|•|•|•|•|•|

Kan ter içinde milyonuncu kez gördüğüm rüyada- pardon yani kabustan uyandım. Artık bıktım bu rüyayı görmekten. Gözüm duvardaki saate takıldığında 6:37 olduğunu gördüm. Gidip hazırlanmaya başlasam iyi olur.

Ayağa kalkıp banyoya ilerledim. Rutin işlerimi halledip geri odaya döndüm. Dolabımın kapağını açıp okul formamı elime aldım ve giyindim. Saçımı tarayıp aşağı indim.

Bir yandan kahvaltı hazırlarken, bir yandan da gördüğüm rüyanın ne anlama geldiğini düşünüyordum. O ses kime aitti? Oradaki erkek kimdi? Gerçekten ne olduğu hakkında en ufak bir fikrim yok. Tek bildiğim bir ara psikoloğa görünmem gerektiğiydi. Zaten rüyanın geri kalanını pek fazla hatırlamıyorum.

Rameni tabağıma koyduktan sonra biraz da kimchi ekledim. Masanın üzerindeki dünden kalma şeyleri toplayıp lavaboya koydum. Tam oturup yemeğe başlayacağım sırada yine o sesi duydum.

"J-jeo-n j-un-g-kook"

Yine o kadının sesiydi. Ama acı çekiyormuş gibiydi. Hemen ayağa kalkıp korkuyla etrafa baktım. Ne dediğini tam olarak anlamamıştım ama yine de sanki bildiğim bir şeymiş gibi hissettim.

"Kim var orada?" Ses gelmedi. O anki korkuyla ne yapacağımı bilemedim. Hızla çantamı alıp evden çıktım. Koşarak okula doğru ilerledim. Bu her neyse artık gerçekten sıkmaya başladı.

Okula adımımı atar atmaz saniyelik gözümün önünde dün rüyamda gördüğüm silüeti gördüm. Ama saniyelik. Sonra yeniden düzeldi. Anlamıyorum noluyor bana böyle? Deliriyor muyum yoksa?

Kafaya takmamaya çalışarak sınıfa ilerledim. Sırama oturup ders kitaplarımı çıkardım. Ve sonra yine aynı ses;

"O çok yakınında"

"Uyu"

Arkamı döndüm. Ama unuttuğum bir şey vardı. Ben en arka sırada oturuyordum. Yutkunarak başımı iki yana salladım. Ve kafamı sıraya koydum göz kapaklarım yavaş yavaş kapanıyordu.

|•|•|•|•|•|•|•|

"Nora, Nora!" Gözlerimi açtığımda yine aynı yerdeydim ama bu sefer aydınlıktı Etrafta yavaşça göz gezdirdiğimde kızıl saçlı arkası dönük bir kadın vardı. Ona doğru bir adım attığımda yavaşça bana doğru döndü.