Bölüm 6: Yaratıcı ol Alis

8 1 0
                                    

               "Gözler yalan söyler mi
         Her şey boş gözlerde yalan söyler"

Acaba  diyorum bazen 'Acaba her şey eskisinden iyi ola bilir mi ben bir anlık bile olsun eskiyi bırakıp önümdeki maçlara baka bilirmiyim? Genelde hayatımda en çok yaptığım hata birine fazlasıyla değer vermekti. Bir kez bana iyilik yaptı mı bitti o benim kahramanımdı belkide Tugay hocayı da gözümde büyütüyorumdur belkide bir süre sonra o da gidecek.

Kimse gerçek değil ki...

Fazla arkadaş çevrem oldu zengin bir ailede büyüdüm. Parmağımla gösterdiğim her şey saniyesinde benim oluyordu ama ben bunlarla mutlu olmuyordum.

Bir keresinde çocukken böyle beş atlı yaşımdayken Avm'de kayb olmuştum
Hiç bozuntuya vermeden hemen iradan uzaklaşmaya çalıştım. Avmnin önünde küçük bir kızı ekmek yerken görmüştüm ve ben iyice açıkmıştım. Koşarak kızın yanına gittim ve onunla konuşmaya başladım
"Merhaba"dediğimde bana baktı ve gülümseyerek ekmeğinden yarı bölüp bana verdi."Nerden anladın aç olduğumu"diye sorunca kiz eliyle karnımı gösterdi. Elimle karnımı tutmuştum ve ben bunu yeni fark ediyordum. "Gel olur yanıma"kızın dediğini yapıp yanına oturmuştum. Kiz benimle yaştı. K gün saatlerce oturup konuşmuştuk. Kiz birden ayağa kalktı ve biraz ileriye gitti. Kolyelerin satıldığı küçük bi markete girdik bana "sen demin oturduğumuz yerd git ve beni bekle ben sana bir hediyye alacağım" kafamı onaylarcasına sallayıp oradan uzaklaştım. Dakikalar sonucunda mağazadan çıktı ve ellerini sevinçle kaldırıp koşarak bana geliyordu ki koştuğu yerde ona bir araba çarptı. Ben dehşetle kıza bakarken o arabanın altında ezilmişti. Koşarak onun yanına vardım ve ağlamaya başladım
"Aç gözlerini Dezli lütfen" ama ses yoktu.

Birden avcunun içerisindeki kolye dikkatimi çekti
Bu bana hediyye edeceği kolyeydi. Kolye kalp şeklindeydi ve kolyenin yarısı kan olmuştu.

Dezlinin kanı

Arabandan inen kişiye baktığımda gördüğüm güzle şankınlığın zirvesini boylamıştım. Bu kişi benim annemdr sanki tavırda geldi ve beni çekiştirmeye başladı
"Uzak dur şundan Alis. Şuna bak tam mikrop yuvası"dediğinde daha da sinirlenmiştim" sensin miktop"demiştim. Annem beni umursamadan çekiştirirken Deslinin avcundaki kolyeyi alıp cebime koydum....

O kolyeyi bir daha asla boynumdan çıkarmadım...

Demem istediğimi anladınız mı bilemiyorum ama o kuru ekmek benim için servetti. Evet zenginim ama onlar kadar mutlu değilim.

Sabah gözlerimi yerin dibini boylamış şekilde açtım. Ayaklarım yine mosmor olmuşdu

Evet o yünün üzerinden neredeyse bir hafta geçmişti instagmradan bana yazan şahs da mesajlarıma bakmıyordu. Bu gün tatildi okull yoktu ve hepimiz aşağıya eğitime ineceğiz. Ben ilk başta kabul etmemiştim arkadaşlarımda üzülünce kabul etmek zorunda kaldım. Şimdi kahvaltıya gidecektim son kez instagrama girdim o şahs mesaj atmışmı diye ve evet tam sekiz saat önce mesaj atmış

Herşeyboşamayaşayın:acı çekiyorum peki sen sen acı çekiyormusun
Hassiktir ama bu nasıl sorudur arkadaş.
Progili bi garip kullanıcı ismi bi garip soruları zaten garip nerden çıktı şimdi bu.

Aliceolmuşum:Bilmiyorum ama bence saçmalamayı bırakmalısın.
Herşeyboşamayaşayın:Saçmalamak?
Aliceolmuşum:siktir et
Herşeyboşamayaşayın:bende sizin gibi normal yaşasaydın herşeyi siktir ederidim ama ben acı çekerek ölmeliyim.
Aliceolmuşum:şuan gitmem gerekli görüşürüz
(Görüldü)

LAVIN(+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin