RUMORS (Çeviri)

13.Bölüm

RUMORS

Çeviri:Selin~

13.BÖLÜM

Baekhyun'un Chanyeol'u görmezden gelmeye başlamasından beri 2 gün olmuştu.Söylentiler daha kötü bir hal almışken, Baekhyun yaptığı her şeyde daha da temkinli davranıyordu, eğer toplum içinde Chanyeol veya Kris ile vakit geçirirse söylentilerin daha da artmasından korkuyordu. Okul koridoru boyunca yürüyorken insanlar kulaktan kulağa fısıldayıp kıkırdıyordu.Genellikle çoğu insan onun en ufak bir hareketinde yanından ayrılıp giderken şimdiyse bunun yanı sıra koridorda çelme takıyor,bilerek omuz atıp çarpıyor yada tutup direk yere düşürüyordu.

Baekhyun,neden tüm okulun kendisine karşıymış gibi göründüğünü anlamıyordu.

Ama katlandı.Böyle yapmak zorundaydı.

--

Tepedeki soft sarı ışık haznesi boş koridoru aydınlatıyor, yerdeki fayansa gölge düşürüyordu. Baekhyun koridorda yürüyorken, çıkan tek ses kendisinin ayak sesleriydi. Müzik dersi için terkedilmiş olan dans odalarından birinde gece pratiği yaptıktan sonra yorgun düşmüştü ve çevresiyle pek de ilgili değildi.Ayaklarının kendisini yurt odasına doğru sürüklemesine izin verdi.

Günlerdir böyleydi, Chanyeol'un uyuduğundan emin olana kadar geç saatlere kadar dışarda kalıyordu, böylece birbirleriyle karşı karşıya gelmek zorunda olmuyorlardı.

Aniden,çığlık atıp koşturamadan hemen önce çoktan bir el ağzını kapatıp duvara doğru yaslamıştı.

Sezgileri mücadele etmesine neden olmuş,kurtulmaya çalışıyorken çığlıkları boğuklaşmıştı.

''Şşşh benim! Baekhyun!!''

Tanıdık gelen ses duraksamasına neden oldu ve üzerine doğru yüksek görüntüsünü düşüren kişiye yakından baktı. Pencereden düşen ayışığının vuruşuyla yalnızca yüz hatları görünebiliyordu. Ama bu şüphesiz Kris'di.

Baekhyun'un gözleri onu tanımasıyla birlikte korkuyla genişledi, diğeri elini ağzından çekti.

''N-Ne yapıyorsun?'' Baekhyun'un sesi titrekti.

''Olanlar hakkında seninle konuşmak istiyorum.Seni korkuttuysam üzgünüm...'' Uzun olan boynunun arkasını kaşıdı.''Eğer sana sorarsam benimle konuşmayacağını biliyordum...bu yüzden biraz..zor kullanmak zorunda kaldım...''

Kris gerginlikle güldü.

Baekhyun neden tutuyor olduğunu bilmediği nefesini dışarı bıraktı.

''Konuşulacak bir şey yok.Yorgunum,gitmeliyim.''Baekhyun gitmek için topukları üzerinde döndü ama dirseğine atılan sıkı bir el kavrayışı gitmesine engel oldu.

''Lütfen izin ver gideyim.'' diyerek basketbol takım kaptanına bir bakış attı.

''Dinle. Ben partide yapmaya kalkıştığım şey için çok üzgünüm.Sadece bir an için ne yaptığımı bilemedim. Cidden! O gece muhteşem görünüyordun,ve ben kendimi kaybettim! Ben..Ben,bak gerçekten özür dilerim ve tekrardan böle bir şey yapmacağıma söz veriyorum!'' Kris özür dileyen bakışlarla gözlerinin içine baktı.

Bir süre sonra cevap gelmeyince devam etti.

''Beni affedebilir misin? Arkadaşın olmak istiyorum.''

Baekhyun özründe samimi olup olmadığına karar vermeye çalışıyorken dudağını ısırdı.Tüm bu olanlardan sonra Kris'le dost olmak şöyle dursun ona tekrardan güvenmesinin imkanı yoktu.

''Üzgünüm,hayır.''

'Üzgünüm olmaz,üzgünüm.'