RUMORS (Çeviri)

17.Bölüm

RUMORS

Çeviri:Selin~

17.BÖLÜM

Ayaklarını sürüyorken, göğsü inip kalkıyor endişeyle soluyordu.Parmakları t-shirtünün eteklerini çekiştiriyor ve gözleri çevresinde dolanıyorken kıpırdamadan yerinde duramıyordu. Kyungsoo'nun kapısının önündeydi,midesinde kabarcıklar hissediyordu ve kalbiyse Baekhyun'la öpüşmesinden sonra sakin kalmayı beceremiyordu.

Ne yaptığını farkettiği an Baekhyun'dan kaçıp odadan koşturarak çıkıp gitmişti.Hiçbir yere ulaşma hedefi olmaksızın koştu ve koştu, tüm bu meselelerden kaçıp her şeyin silinip gitmesini umuyordu.

Ve her nasılsa,bu Kyungsoo'nun odasına gelmesiyle son bulmuştu.

Belkide zihni ceylan gözlü çocuğun danışmanlığına ihtiyaç duyduğunu iyi biliyordu.

- Tak! Tak! - (Ç/N: Kapı sesi efektini çok sevdiniz biliyorum.)

Kısa süre sonra kapı açıldı ve kapının arkasından Kyungsoo göründü.

''Chanyeol iyi misin?'' Küçük olan, merdivenleri üçer üçer çıkan ve koridordan aşağıya doğru koşturarak gelmiş olan Chanyeol'un bitap halini gördü ve anında bir şeylerin yanlış gittiğini farketti.

''Benim...-nefes alır-....yardımına....-nefes alır....- i-ihtiyacım var...'' diye soludu Chanyeol.

''Ne olduğunu anlat.Gir içeri.'' Kyungsoo yoldan geri çekilip,girmesi için işaret etti.

Chanyeol yalpalayarak odaya girdi ve kanepeye doğru kendini atıp, tükenmiş gözlerle kolunu düşürdü.

''Ne oldu sana? Berbat görünüyorsun!'' diye haykırdı Kyungsoo.

Bundan ziyade daha çok rüzgar tarafından nakavt edilmişe benziyordu, yüzü kırmızıya boyanmıştı.

''Ben.....-nefes alır-...Baekhyun'u öptüm....''

Kyungsoo gözlerini kırpıştırdı.

''Sen ne yaptım dedin??!!'' Normalde büyük olan gözleri daha da genişledi.

''Tekrar etmeyeceğim.''

Nefesi yavaştan tekrardan düzene giriyordu ama kalbi hala davul gibi atmaya devam ediyordu.

Kyungsoo telaşla uzun boylu çocuğun karşısındaki koltuğa geçip oturdu ve sanki en sevdiği filmi izliyormuşcasına ilgiyle arkasına doğru yaslandı.

''Tam olarak neler oldu? Sonunda ona itiraf mı ettin?''

''Bilemiyorum...''

Gözlerini kollarından çekip tavana doğru baktı,aniden böyle davranmasının nedenini merak ediyordu.Aklındaki fikirleri rafa kaldırdı, eylemlerinin tek bir açıklaması vardı ve bu da,önceki teorisini doğrular nitelikteydi.

Baekhyun'dan hoşlanıyordu.

Oda arkadaşının dudaklarının üzerine kendininkileri bastırdığındaki duyguyu hatırladığında kulakları koyu kırmızı bir hal aldı.Bu anı sanki uzun zamandır bekliyormuş gibi hissetmişti.Küçük olana kollarını dolayıp sarılmanın bir mahsuru olmadığı hissine kapılmıştı. Ve şimdiyse, bir şeyler tam tamamlanmamış gibiydi.Biri sanki göğsüne yüz kiloluk bir ağırlık koymuş gibi hissediyordu.

Dürüst olmak gerekirse kaçıp gittiğine pişmandı.Kalmalı ve her şeyi netliğe çıkarmalıydı.Ama bunun yerine lanet olası bir korkak olup,paniklemişti. Ama hey,unutmayın,en azından Baekhyun'u ikinci kez öpecek kadar yeterince cesurca davranmıştı.