RUMORS (Çeviri)

15.Bölüm

RUMORS

Çeviri:Selin~

15.BÖLÜM

Birkaç yumurta tarafından hedef alınmanın sonrasında dostlukları tekrar sıfırlanarak yerle bir olmuştu.Kısa konuşmalar kuruyor,daha az göz temasında bulunuyorlardı ve Baekhyun hatta bilakis olarak Chanyeol'dan kaçınmaya çalışıyordu.Kendisini koruduğu için Chanyeol'a minnettar olması gerektiğini biliyordu ama şuan uzun boylu çocuğun daha fazla belaya bulaşmasını önlemek için yapabileceği en doğru şey ondan uzak durmaktı.Sonuçta tekrar yakınlaşırlarsa,Dara ve Taeyeon kesinlikle bu konuda bir şeyler yapardı.

Zaten çoktan yeterince bulaşmışken artık Chanyeol'un daha fazla belanın içine girmesine izin veremezdi.

Baekhyun yine Chanyeol'dan uzak kalabilmek için zamanını saatlerce kütüphanede geçirdikten sonra gece vakti boş koridorda tekrardan yurt odasına doğru geri dönüyordu.Saat çoktan 10 olmuştu ve koridorun neresinde ışıkların yakılı neresinde kapalı olduğuna alışmıştı. Uzun boylu çocuktan kaçınmak için birçok kez bu şekilde yürüdüğü olmuştu.

Köşeyi döndü ve aniden geri çekilmesine sebebiyet veren sert bir şeye çarptı.Sendeledi ve görmek için kafasını kaldırdığında köşeyi dönen, oralarda dolanıyor olan Oh Sehun'u gördü.

Baekhyun önünde eski en iyi arkadaşını gördüğünde korkudan gözleri genişledi ve bir an için ne yapacağını bilemedi. Bedeni gencin önünde donup kalmıştı,ağzını araladı ama tek bir kelime dahi çıkaramamıştı.

''Baekhyun!'' ilk konuşan Sehun oldu.

İsmi boş koridor boyunca yankı yapmıştı.

Bahsi geçen çocuk konuşmak için ağzını açtı ama ne diyeceği hakkında hiçbir fikri yoktu.

''Um merhaba,bir saniyeliğine konuşabilir miyiz?'' diye sordu Sehun,bir yandan da rahatsızlıkla polo yaka t-shirtünün kenarıyla oynuyordu. Gözleri Baekhyun'un çekingen haline bakındı, bu tıpkı küçük bir çocuğun bir şey için ailesinden izin almasına benziyordu.

''N-Ne hakkında?'' Baekhyun nihayet konuşmayı başardı.

''Yalnızca..geçen birkaç yıl hakkında...bilirsin...''

''O-Olur sanırım...''

''Pekala.'' Oh Sehun derin bir nefes aldı ve konuşmaya girdi.'' Bak, ben gerçekten,gerçekten gittiğim için üzgünüm! CİDDEN ÜZGÜNÜM!! Yani demek istediğim- yani,demem o ki ,böyle olmasını istemedim,ailem-..onlar beni Amerika'ya taşınmak konusunda zorladı! Arkadaşlığımızı birkaç haftadır...böylesi göz ardı ettiğim için gerçekten üzgünüm...Gerçekten, gerçekten ama gerçekten üzgünüm!!''

Eğer bu mümkünse, şuan koridor öncesinden bile daha sessizdi.Biran için iki çocuk da yalnızca birbirlerine baktı.

''Ben cidden üzgünüm! Biliyorum gerçek bir arkadaş olup senin yanında kalmam gerekirdi, seni bırakıp gittiğim için gerçekten suçlu hissediyorum! Ben üzgünüm Baekhyun...''

Baekhyun yavaş yavaş bu uzun özrü kavradıktan sonra başını salladı.

"ÖZÜR DİLERİM!" Sanki bu yeterli değilmişcesine yeniden ekledi Sehun.

''Sorun değil..Sadece..daha fazla özür dileme, anladım seni.'' dedi Baekhyun usulca.

''Öyleyse..affedildim mi?'' dedi Sehun, gözleri umutla parıldırıyordu.

''...Ben henüz emin değilim...sonuçta,kalbim kırıldı...senin yüzünden ne kadar ağladığım hakkında bir fikrin var mı?''

Genç olan utanç içinde parmak ucuyla zeminde şekiller çizen ayaklarına doğru baktı.