HOME || mabbie✔️

03) verslag.

Robbie loopt de trap op, op automatische piloot loopt die richting Matthy's kamer. En voor een keer let hij niet op de krakende trap treden. Wetend dat hier niks zou gebeuren als die net wat te veel geluid maakt. Zo is deze famillie niet, daarom voelt hij zich zo op zijn gemak bij deze mensen.

Hij vertrouwd hun, ze zijn niet zoals zijn vader, en zouden hem nooit pijn doen. Zowel lichamelijk als met woorden. Dat zit er hier niet in.

Hij stopt voor de deur waat die zachtjes geluid achter vandaan hoort komen. Zijn knokkels raken drie keer de deur, hij weet niet wat Matthy momenteel aan het doen is en wil hem niet storen als het belangrijk is. Ook al zei die dat die gewoon binnen kon komen.

"Binnen!" Klinkt de stem van zijn beste vriend, wat Robbie zachtjes laat glimlachen. Hij duwt de deur klink naar beneden en loopt de nette kamer in.

Hij heeft Matthy's kamer nog nooit rommelig gezien, Robbie's daar in tegen is altijd een rommel. Kleding die over de grond ligt samen met wat school boeken, een fles drinken naast zijn bed zodat hij s'nachts niet zijn kamer uit hoeft, oordopjes liggen naast de verlengsnoer die naast zijn bed staat.

Matthy heeft alles altijd netjes opgeborgen in de kast of op zijn bureau. Kleding ligt nooit buiten de kast tenzij hij zijn kleding voor de volgende dag al had klasr gelegd.

"Robje!" Glimlacht Matthy als die opkijkt naar de brunet, Matthy ligt op zijn bed, als hij ziu staan was die wel een paar centimeter langer dan Robbie en moest die neer kijken naar hem namelijk.

"Hey, Matt!" Glimlacht Robbie, de deur weer achter hem sluitend. Hij loopt veder de kamer in en laat zich zakken op de rand van het bed.

Matthy gaat overeind zitten, en klikt zijn telefoon uit waar die tiktok op zat te kijken. "Nou, zullen we maar beginnen dan?"

Robbie laat een zucht horen, voor geschiedenis moeten ze een project maken over de tweede wereld oorlog, en daar zit Robbie niet bepaald op te wachten.

Gelukkig mochten ze zelf kiezen met wie je samen werkt, en is hij niet met een random persoon samen gezet.

Hij is blij dat Geschiedenis een gemixte klas is, en hij die les samen met Matthy heeft, wat helaas ook de enige klas is die ze delen.

Maar nu kan die deze opdracht tenminste met zijn beste vriend maken, dat maakt het toch wat beter, minder saai.

"Moet maar he?" Stemt Robbie met tegenzin in. Wat ook duidelijk te merken is.

"Kom op, Rob. Des te eerder we beginnen, te sneller we het af hebben en we leuke dingen kunnen doen."

Daar heeft Matthy een punt, liever nu beginnen en dat het maar af is dan dat ze het uitstellen.

Als dit een opdracht is die ze alleen zouden moeten maken had Robbie het namelijk zo lang mogelijk uitgesteld. Waarscheinelijk maakte hij het een dag van te voren, en was tevreden met een 5,5.

Matthy daar in tegen begint vroeg, en doet echt zijn best voor een goed cijfer. Misschien toch maar goed dat hij met Matthy zit, hij kan dat hoge cijfer wel gebruiken, en Matthy zal hem pushen tot het goed genoeg is.

De blond staat op en grijpt zijn laptop van zijn bureau waarna die terug naar het bed loopt, hij gaat naast Robbie zitten, dichtbij zodat die mee kan kijken.

Hij plaatst de laptop op één van Robbie's benen en op zijn eigen zodat die precies in het midden zit.

Matthy opent teams waar de opdracht in staat, zodra hij het bestand heeft geopend kijken ze wat er allemaal in moet.

Een voorblad, inhoudsopgave, inleiding, op zijn minst vijf hoofdstukken, een afsluitpagina en dan staan er nog tips zoals pagina nummers toevoegen. Gewoon de basic dingen dus.

"Uhm, zou ik de voorpagina maken dat jij vijf hoofdstukken verzind? of meer, kan ook natuurlijk." Stelt Matthy voor.

Robbie knikt, dat klinkt prima. Hij heeft er vertrouwen in dat Matthy een mooere voorblad kan maken dan Robbie. "Is goed hoor."

Robbie opent notities op zijn telefoon en opent een nieuwe.

• Hoe is de oorlog gestart?
• Adolf Hitler
• verovering Europa
• Oorlog in Azië
• De joden vervolging
• de bevrijding

Robbie draait zijn telefoon naar Matthy zodat die die hoofdstukken die Robbie had bedacht kon goedkeuren.

Matthy leest vlug de titels, waarna die goedkeurend knikt. "Ja dat is prima. Wil je beginnen met de inleiding schrijven? Ik ben bijna klaar met het voorblad en dan begin ik aan de inhoudsopgave. Zet het maar gewoon in je notities dan typ ik het wel over straks."

Robbie knikt en begint aan de inleiding van hun verslag. Na een paar uur zijn ze dan eindelijk klaar. Matthy deelt het word document met Robbie zodat ook hij het kan inleveren waarna die hem bij de teams opdracht inleverd.

Tevreden sluit Matthy zijn laptop, waarna die zich achterover laat vallen. Hij is blij dat het nu af is, hij begon er ook wel klaar mee te zijn namelijk.

Robbie was al eerder afgehaakt, hij kon zich niet langer concentreren en had zijn hoofd op Matthy's schouder gelegd.

Matthy vond het prima, hij kon het laatste hoofdstuk wel afschrijven, plus Robbie is niet iemand die snel affectie toont, niet meer in iedergeval. Vroeger hield die wel van aanrakingen, knuffels etc. Maar sinds zijn moeder overleed is dat wel veranderd.

Dus hij wou dit moment niet verpesten, niet nu hij eindelijk Robbie's aanraking kom voelen. Al was het iets simpels als een hoofd op zijn schouder. Hij miste dat deel van hun vriendschap ontzettend. En dus bleef hij stil zitten, hopend dat dit moment nog eeuwen kon duren.

947 woorden.