HOME || mabbie✔️

06) huize het lam.

"Rob," Matthy kijkt naar de jongen die zo'n twee uur geleden in slaap was gevallen. Hij liet hem gewoon liggen, hij had die slaap vast nodig. "Robbie word je wakker?"

Langzaam openen zijn ogen, even kijkt die verbaasd om zich heen, tot die zich realiseerd waar ze zijn. In het veldje, waar Robbie tegen Matthy aan in slaap was gevallen.

"Waar zijn de andere?" Vraagt Rob terwijl die langzaam overeind gaat zitten. Hij brengt zijn hand naar zijn gezicht om de slaap uit zijn ogen te wrijven.

"Die zijn ongeveer een half uurtje geleden naar huis gegaan." Verteld Matthy hem. "Zullen we ook maar gaan?"

Robbie knikt en duwt zichzelf overeind tot dat die staat. Matthy loopt richting zijn fiets en dat komt het realisatie punt voor Rob. "Uh, Matt ik heb mijn fiets niet bij me."

Matthy kijkt over zijn schouder naar hem en glimlacht geruststellend. "Je kan wel achterop."

De brunet knikt zachtjes en loopt richting Matthy die al op het zadel zit. Voorzichtig gaat die achterop zitten.

Zodra die het extra gewicht op de fiets voelt zet hij zijn voeten op de trappers en fietst weg.

"Hou me maar vast voor dat je er straks af flikkerd." Verteld Matthy hem na een paar seconden.

Robbie maakt een instemmend geluidje en wikkelt zijn armen rond zijn middel. Zijn wang laat die tegen Matthy's rug vallen.

Na zo'n twintig minuten komen ze bij Matthy's huis aan. "Vinden je ouders het wel goed dat ik hier ben?" Vraagt Robbie onzeker.

Matthy knikt. "Tuurlijk wel."

"Heb je dat gevraagd?" Robbie wil niet tot last zijn. Dat is die al voor genoeg mensen, hij wil famillie het Lam niet daar bij toevoegen.

"Rob," Zucht Matthy. "Je komt hier al weet ik veel hoe lang over de vloer. Je weet dat je hier altijd welkom bent. Je gaat niemand tot last zijn, geloof me maar."

Robbie knikt zachtjes, Matthy weet altijd precies wat die moet zeggen om hem beter te laten voelen. Dat vind hij zo fijn aan Matthy, hij weet altijd precies wat die nodig heeft en wanneer. Weet precies wat Robbie op dat moment moet horen.

"Ga maar vast naar mijn kamer. Pak maar iets uit de kast, dan pak ik wat drinken en chips." Op de fiets hadden ze al afgesproken wat ze gingen doen, en uiteindelijk kwam een film kijken er uit.

Robbie bedenkt zich ook nu pas dat die helemaal geen kleding bij zich heeft, dus hij is blij dat die iets van Matthy mocht lenen.

"Is goed, dankjewel." Robbie loopt de weg die hij al zo vaak heeft gelopen naar Matthy's kamer.

Daar aangekomen opent die gelijk de kast, hij besluit alleen een joggingbroek te pakken, zijn trui kan die wel aan houden.

Vlug kleed die zich om en trekt vlug de moiwen van zijn trui nog goed over zijn polsen heen, hij wil niet dat Matthy straks ziet wat er op zijn armen staan.

De brunet laat zichzelf op het bed vallen, één van de kussens zet hij tegen het frame aan en hij gaat er tegenaan zitten.

"Kijk es," Een zwarte zak Doritos beland op zijn borst. Zijn favoriete chips. "En cola voor jou." Een glas word op het nachtkastje gezet. Daarnaast zet die een glas Rivella neer, Matthy's favoriete drinken. Maar Robbie hoeft dat drinken absoluut niet.

"Ik kleed me ook nog even om. Wil je geen t-shirt trouwens?" Vraagt de blond terwijl die naar de kast loopt.

Snel achud Robbie zijn hoofd. "Uh, nee dankje. Ik uh, vind een trui veel lekkerder zitten."

Even kijkt Matthy hem wantrouwend aan voor die zijn schouders ophaalt. "Als jij dat zegt."

Zijn shirt gaat uit en Robbie kan het niet laten om te kijken. Zijn ogen zijn gefixed op zijn huid. Hij is gespierd, niet te veel, precies goed.

Vlug schud die zijn hoofd en kijkt meteen weg. Wat de fuck Robbie? Waarom zou je zo naar je beste vriend kijken?

Dat betekende niets, hij was gewoon even jaloers. Hij wil gewoon zijn lichaam hebben. Dat is alles wat het was.

Opeens valt Matthy naast hem op het bed en zoekt de afstandsbediening. Nu weer een shirt aan.

"Heb je een voorkeur van wat je wilt kijken?" Ondertussen is Matthy de tv op Netflix aan het zetten.

Even denkt Robbie na, voor die zijn hoofd schud. "Nee ik vind alles wel prima."

Matthy humt en begint door de films heen te kijken.

Ondertussen voelt Robbie zijn telefoon trillen, en pakt hem van naast zich op. Hij klikt op de aanknop en swiped tot de melding helemaal leesbaar is, maar opent het bericht niet.

Zijn vader. Met dat die nu thuis moet komen en in hoeveel problemen hij zit. Robbie slikt zachtjes als die het bericht leest.

"Alles oké?" Matthy tikt hem met zijn elleboog aan om zijn aandacht te krijgen.

Met een glimlach draait die zijn hoofd naar hem. "Ja, ik ben oké."

En nu is die dat inderdaad, maar als die morgen thuis komt weer die dat niet zo zeker.

836 woorden.

Ik ben momenteel opweg naar een museum. Een auto museum. Help me pls.