Bölüme başlamadan önce bana destek olan herkese teşekkür etmek istiyorum.
Sayenizde kitabımın okunma sayısı 200'ü geçti☺️ Bana destek olan herkese çok teşekkür ederim ❤️❤️❤️Hadi fazla uzatmadan 3.bölüme geçelim :)
3.Bölüm: Bilinmeyen Kişi
Uzun süredir yıldızları seyrediyorum,çok güzeller. Keşke bende yıldız olsaydım,onlar gibi gökyüzünde dursaydım ne güzel olurdu. Saat 2:00 olmuştu ve uykum yoktu. Daha doğrusu uykum olsa bile nerede uyuyacaktım. Burada uyuma ihtimalim yok...
Telefonumdan mesaj gelmesiyle yerimden sıçramam bir oldu. Arkamdan birisinin geldiğini hissettim ama arkamda kimse yoktu. Biraz gerilmeye başladım ama şuan gerilmenin vakti değil. Kimin mesaj attığını görmek için telefonumu cebimden çıkardım. Mesajları açtım ve keşke açmasaydım. Çünkü mesajları açtıktan sonra daha da gerilmeye ve korkmaya başladım...
Ayağa kalktım sağıma,soluma, arkama,her tarafa baktım ama kimse yoktu. Mesaj Bilinmeyen Numaradandı.
*Mesajlar*
Bilinmeyen Numara:"Burada mı uyumayı düşünüyorsunuz İlayda Hanım?"
Adımı nerden biliyor? Kafayı yicem.
Bilinmeyen Numara:"Cevap ver bari burada uyuyacaksak gidim battaniye getirim."
Uyuyacaksak mı dedi? O kim, benden ne istiyor,kim beni takip ediyor? Bu soruların cevabını bulmak için ona mesaj atmalıyım.
Siz: "Kimsin, adımı nerden biliyorsun?"
Bilinmeyen Numara:"Soruma soruyla cevap verme!"
Bilinmeyen Numara: "Peki yanına geliyorum."
N-ne yanıma mı geliyor? Yerimde dona kaldım ve gelmesini bekliyorum...Ağacın arkasından bir kişi çıktı. Yüzünü göremiyorum,her yer karanlıktı. Bana doğru gelmeye başladı. Yerimde sessizce ağlamaya başladım. Korkuyorum, çığlık atmak istiyorum, kaçmak istiyorum ama salak gibi hareketsizce yerimde durdum. Gittikçe bana daha da yaklaşıyor...
Tekrar telefonumdan bildirim sesi geldi. Evet bildirdim bilinmeyen numaradandı
*Mesajlar*
Bilinmeyen Numara: "Neden kaçmıyorsun?"
Bilinmeyen Numara: "Niye hâlâ yerindesin?"
Ne yapacam şimdi ben ne olur birisi yanıma gelsin beni burdan alsın. Ona cevap vermedim daha doğrusu cevap vermeye cesaretim yok. Hâlâ yerimdeyim hiç kıpırdamadım...Aramızda sadece ve sadece iki adım var. Artık yüzünü görebiliyorum. Bu insanı hayatımda ilk kez görüyorum. Uzun boylu, esmer bir erkek. 17 yaşında gibi görünüyor. Konuşmaya başladı
Bilinmeyen Kişi: "Eee İlayda Hanım soruma cevap vermediniz."
Kendimi tutamadım yüzüne bir yumruk yapıştırdım ve avazım çıktığı kadar bağırmaya başladım.
Ben: "Ne istiyorsun benden,beni neden takip edi-"
Telaşlı bir şekilde eliyle hemen ağzımı kapattı.
Bilinmeyen Kişi :" Napıyorsun kafayı mı yedin!"
Bana başka seçenek bırakmadığı için elini ısırdım ve tekrar yüzüne bir yumruk yapıştırdım. Elini yüzüne koymuş ve bana bakarak konuşmaya başladı.
Bilinmeyen Kişi: "Sen kız mısın erkek misin çözemedim. Hayatımda ilk defa kız yumruğu yedim ama keşke yemeseydim."
Ben: "Şimdi defolup gitmezsen hayatında ilk defa kız tekmesi yiceksin."
Bilinmeyen Kişi :" olur onu da yeriz sorun değil."
Bu çocuk benle dalga mı geçiyor...Bana ekmek arası patates ve kola uzattı
Bilinmeyen Kişi: "Al bunları ye, kaç saattir ağzına bir lokma koymadın."
Cidden yiyeceğimi mi düşünüyor.
Ben: "Sana mı kaldı bana yemek getirmek."
Bilinmeyen Kişi: "İnatçılık yapma ve bunları ye çünkü senin fikrini sormadım. Sana emir verdim lan emir verdim!"
Ben: "Ye-mi-cem NOKTA"
Dalga geçer gibi gülmeye başladı.
Ben: "Komik mi?"
Gülmekten başka bir şey yapmıyor. Söylene söylene eşyalarımı toplamaya başladım çünkü burda daha fazla kalırsam çıldırma ihtimalim yüzde yüz. Tam ondan iki adım uzaklaştığım anda beni kolumdan tuttu...Bilinmeyen Kişi: "Nereye?"
Ben:"Cehennemin dibine. Gelmek ister misin?"
Bilinmeyen Kişi: "Seninle her yere giderim."
Cevabı beni şok etti. Ben dalga geçmek anlamıyla demiştim ama o inandı. Ne derdi var benle, ben naptım da başıma Tolga' dan başka bir bela daha geldi. Kolumu elinden kurtardım ve söylenerek yoluma devam ettim...Tekrar kolumdan tuttu ama boğazıma birşey dayadığını hissettim. Hayır bu kesin deli. Boğazıma bıçak dayamış. Korkudan tir tir titriyordum. Konuşmaya başladı ama bu kişinin sesi farklıydı. Bu farklı bir insandı.
Bilinmeyen Kişi 2 : " Korkuyorsun benden değil mi?"
Kendimi toparlayıp ona cevap verdim.
Ben:"Kızın boynuna bıçak dayayan adamdan korkulmaz çünkü onun adı adam değil, korkak olur."
Bu sözümden sonra çıldırdı. Bıçağı yere attı ve elleriyle beni boğmaya başladı.
Bilinmeyen Kişi 2: "Demek korkmuyorsun değil mi?"
Zar zor konuşup ona cevap verdim.
Ben: "Ha-hayır korkmuyorum."
Elleriyle boynumu daha da sıkıyordu.
Onu dövmeye başladım yüzünü tırnaklarımla çizdim. Hâlâ beni bırakmadı. Ellerinde çırpınıyordum ama o gülerek boynumu daha fazla sıkıyordu. Ağlamaya başladım,korkudan değil, burda kimsesiz bir yerde öleceğim için.
En son beynimde şu şarkı sözü kalmıştıSanki kötü sonlu hiç hikaye yokmuş gibi.
Hayat Gibi / Toygar ışıklı3.Bölümün Sonu
Evet arkadaşlar 3. Bölümün sonuna geldik oylamayı ve yorumlarda fikrinizi belirtmeyi unutmayın ☺️☺️
Hepinizi çok seviyorum ❤️❤️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zor Seçim
General FictionKüçükken annen mi baban mı diye sorulduğunda cevap vermezdi. Ama hakimin karşısında göz yaşları içinde birisini seçmek zorunda kaldı..