Zor Seçim

4.Bölüm: Kâbus

4. Bölümü okumuya hazır mısınız?
Oylamayı ve yorumlarda fikrinizi belirtmeyi unutmayın ✨. Hadi fazla uzatmadan 4. Bölüme geçelim 😊

4.Bölüm: Kâbus

Onu dövmekten ellerim acımaya başladı ve nefesim daha da daralıyordu. Artık hayatta kalacağıma dair hiçbir umudum kalmadı. Ölmeden önce en son beni öldüren kişinin yüzünü görmek canımı çok sıkıyor. Savaşmayı bıraktım çünkü boşuna yoruluyorum. Kusacakmış gibi yüzüne baktım
"Hayatımda gördüğüm en duygusuz insansın"
Dediklerim zerre kadar umrunda değildi. Boynumu sıkıp gülmekten başka yaptığı birşey yok. Birisinin bana seslendiğini duydum,bu sesi tanıyorum. Birisi bana yardım etmeye geldi...

Sesin sahibi kim olduğunu çözmeye çalışıyorum. Hâlâ bana seslenmeye devam ediyor.
"İlayda iyi misin?"
Ses Tolga'nındı,beni hemen bulması için ona ses verdim.
"Tolga burdayım bana yardım et yalvarıyorum."
Bir anda birden fazla ses duymaya başladım. Tekrar Tolgaya seslendim
"Tolga ne olur yardım et ölüyorum." Diye bağırdığımda birisinin elimi tuttuğunu hissettim. Her zamanki gibi yerimden sıçradım. Korkudan gözlerimi kapattım ve geri açtığımda kendimi bambaşka bir yerde buldum...

Burası hastaneydi,ne işim var benim burada? Çok terlemiştim ve canım acıyordu. Kimin elimi tuttuğunu gördüm. Elimi tutan Tolgaydı, perişan haldeydi. Gözlerimi açtığımı gördüğünde bana sarıldı.
Tolga:"Çok şükür iyisin,sana bir şey olacak diye ödüm koptu!"
İlayda:"Tolga!"
Tolga:"Efendim İlaydam"
İlayda:"Adam tutuklandı mı?"
Tolga'dan hiç beklemediğim bir cevap geldi.
Tolga: "Hangi adam?"
İlayda:"Hani beni boğuyordu ya, beni öldürmeye çalışan adam!"
Tolga:"Ne zaman oldu bu?"
Ne zaman oldu bu diye soruyo kafayı yicem.
İlayda:"Gerizekalı sen beni onun ellerinden kurtardın ya!"
Tolga:"Manyak mısın sen? Ne adamı ne boğması ne kurtarması! Sanırım parkta bayılman beynini etkilemiş."
Ne ben parkta mı bayıldım? Ne zaman oldu bu? Bunların cevaplarını Tolga da ...

Tolga'nın gözlerinin içine bakarak konuştum.
İlayda:" Tolgacım ben ne zaman bayıldım?"
İlk defa Tolgayla sakin bir şekilde konuşuyordum.
Tolga:"Üç saat önce, hatırlamıyor musun?"
İlayda:"Ha-hayır hatırlamıyorum."
Tolga:"İlayda... Şakanın sırası değil !"
Şaka yaptığımı sanıyor oysaki ben şaka yapmıyorum.
İlayda:"Yemin ederim şaka yapmıyorum. Ne olur bana herşeyi baştan sona kadar anlat."
Tolga:"Tamam tamam sakin ol!"

(Tolga Anlatıyor)
Hastaneden kaçtığında peşinden geldim. Hatta en başta sen benden kurtulmak için hızını artıyordun. Sonra beni göremiyeceğin bir şekilde seni takip ediyordum. Arkanda beni görmeyince biraz yerinde durdun sonra markete girdin su alıp çıktın. Sonra parka girdin bir yere oturdun  her zaman ki gibi kulaklığını taktın ve şarkı dinlemeye başladın. Saat 23. 30'a kadar yerinden kalkmadın. Saat 23.40 gibi oturduğun yerden kalktın ve parkı gezmeye başladın. Yarım saat sonra gezmekten yorulduğun için kendini yere attıp gökyüzünü izlemeye başladın. Sonra ben yanına geldim tabii sen burada tek olduğunu bildiğin için korktun ve yüzüme bir yumruk attın. Bu arada yumruğun hâlâ izi var. Neyse o yumruğu attıktan sonra bir anda bayıldın seni tuttum ama nasıl becerdiysen artık kafanı yandaki ağaca çarptın. Sonra işte seni buraya getirdim yaranı tedavi ettiler ve sana serum taktılar...

Tolga:"İşte olayı baştan sona kadar sana anlattım."
Tolga:"Ama şey... Sen uyurken neden 'Tolga ne olur yardım et ölüyorum ' dedin? Kâbus falan mı görüyordun?"
Ağlayarak konuşmaya başladım.
İlayda:"Bilmiyorum Tolga bilmiyorum"
Tolga:"Şşşş tamam sakin ol geçti hem o kabusu anlat bana bakalım. Ben varken kim seni öldürmeye çalışıyor!"
Tolgaya her şeyi anlattım ve bunların hepsi ama hepsi kâbusmuş.
Tolga'nın yanında güvende hissetmeye başladım. Bunun sebebini bilmiyorum tek bildiğim şey şuan güvendeyim ve kimse bana zarar veremez. Eskiden Tolga'ya çok ön yargılı davranmışım. Tolga sandığım gibi kötü bir insan değil tam tersi tanıdıklarım arasında en iyi insan. iyi ki Tolga'yı tanımışım...

Tolga'ya hemen dönüp ve her zamanki sorduğum soruyu sordum.
İlayda:" Ailemin burda olduğumdan haberleri var mı?"
Tolga:"Rahat ol haber vermedim onlara. Çünkü tekrar kaçmanı istemiyorum!"
Ona tekrar sarıldım ve artık ona güveniyorum çünkü dünyada ki herkes bana zarar verebilir ama Tolga asla bana zarar veremez.
İlayda:"Çok teşekkür ederim Tolga"
Tolga bana sarıldı
Tolga:"Ne demek canım sen yeter ki iyi ol."
Uzun zamandır birisinin yanımda durmasına ihtiyacım vardı. Bu ihtiyacımı başımın belası diye hitap ettiğim Tolga gerçekleştirdi...

Ona sarıldıktan sonra geri yatağıma yattım.
İlayda:" Ben ne zaman burdan çıkıcam ya!"
Tolga: "Doktorlara sordum bu gece burda kalacakmışsın!"
İlayda:" Hastaneden nefret ediyorum!"
Tolga:"Yapacak birşey yok dayanacan."
Çok acıktım uzun zaman ağzıma bir lokma koymadım.
İlayda:" Acıktım!"
Tolga:" Ne yemek istersin?"
İlayda: " Poğaça olur."
Tolga :" Tamam hemen alıp geliyorum."
Tolga çıkmadan önce beni tembihledi.
Tolga: " İlaydacım lütfen kaçmaya çalışma çünkü tekrar kaçarsan bu sefer bu yataktan yatan sen değil ben olucağım."
Gülerek ona cevap verdim.
İlayda:" Aslında kaçmak iyi fikir de neyse. Bugün hem kendimi hemde seni yeterince yordum."
Tolga: " Çok iyi hadi ben gidiyorum."
İlayda: " Tamam git."
Tolga çıktıktan iki dakika sonra birisi yanıma geldi.
İlayda:" Kimsiniz?"
Bilinmeyen Kişi:" Beni Tolga Bey yanınıza gönderdi."
Evet Tolga başıma bir kişi dikmişti...

                         *15 dakika sonra*
Sonunda Tolga geldi başıma diktiği kişiyi yolladı.
Poğaçayı ve kolayı bana uzattı.
Tolga: "Al bakalım sana poğaça ve kola aldım. Poğaçanın yanına ayran getirecektim ama sen ayranı sevmiyorsun."
İlayda: " Teşekkür ederim de ayranı sevmediğimi nerden biliyorsun?"
Tolga:" Meslek sırrı!"
İlayda:"Demek meslek sırrı."
İkimizde bu sözden sonra gülüp yemeğimizi yemeye başladık.
İlayda:" Adama ne kadar ödedin!"
Tolga:" Hangi adama?"
İlayda:" Başıma diktiğin adama!"
Tolga:" Ödemedim."
Hâlâ hayır işleyen insanlar var mı acaba çok şaşırdım.
İlayda:"Ee nasıl kabul etti o zaman?"
Tolga:" Ona dedim ki benim bir arkadaşım var ve hep hastanelerden kaçıyor artık ben onun peşinden gitmekten yoruldum. Rica etsem ben gelene kadar o ruh hastası arkadaşımın  başında durabilir misiniz?dedim ve adam sağ olsun kabul etti."
İlayda: " Bir kere ruh hastası olan sensin başımın belası!"
Birlikte çok eğlenmiştik ve artık uykumuz geldi. Uyumadan önce aklımda şu şarkı sözü kalmıştı

Olan olur,biten biter,hayat devam eder

Hayat devam eder/ Eylem  

4. Bölümün Sonu

Evet arkadaşlar İlayda'nın yaşadığı her şey kâbusmuş. Artık Tolga 'nın yanında güvende hissediyor.

Oylamayı ve yorumlarda fikrinizi belirtmeyi unutmayın ☺️
Hepinizi çoook seviyorum 💖💖

Youtube: Zor Seçim
Wattpad:karanliktaisik123