GECENİN KALINTISI//CünZey

"KISKANMAK.?"

Oy vermeyi unutmayınız

Yazım yanlışları olabilir kusura bakmayın anlamadığınız yerde sormanız yeterli olacaktır.

Bismillahirrahmanirrahim demeyi unutmuyoruz ve bölüme geçiyoruuzz.

Yazar'dan

Zeynep halasının isteği üzerine onunla birlikte küçük bir kütüphaneye gidecekti. Yola çıkmak için hazırlanmış ve halasını beklemişti.

Pek uzun sürmeyen bu bekleyiş ardından nihayetinde evden çıkmış,biraz uzakta kalan kütüphaneye doğru ilerlemeye başlamışlardı.

Lakin yolda gördükleri neredeyse yumruk yumruğa olan iki adam onları durdurmaya yetmişti. Bir adamın yüzünden kan geliyordu ve tanınması zordu.

Fakat Zeynep kanlı adamı tanıdı. Bu babasının kuzeni olan Ahmet abisiydi. Arkası dönük olan adamı tanımaya bile çalışmadan onlara doğru koştuğunda bağırdı.

Zeynep: Ahmet Abi.!

Yumruklarını savuran adam durduğunda Zeynep koşusunu dahada hızlandırdı. Arkada kalıp ona bağıran halasını dinlemiyor sadece koşuyordu.

Ama vardığında pişman olmuştu. Onu,yani Ahmet Abisini döven adam zevciydi.

Telaşla haykıran Zeynep'in dili boğazına kaçmış gibi olduğunda karşısında ona bakan zevcini dikkatle süzmeye başladı.

Terlemiş alnına yapışan hafifçe ıslak saçları,kızaran yüzü ve gözleri,sıktığı belli olan dişleri ve dahada fazla böyle özelliklere sahip olmuşken garip duruyordu.

Zeynep: Ahmet Abi,iyi misin.?

Zeynep nihayetinde üzerinden attığı şaşkınlığı ile ilk olarak Ahmet Abisinin durumuna sormuştu. Lakin konuşmaya mecali kalmamış olan adam susmuştu.

Zeynep: Ne yaptın sen Cüneyd Efendi.?

Sinirle söylediği bu söz Cüneyd'in her bir yanında sadece bir duygu uyandırıyordu.

Bu duygunun ne olduğunu anlamlandırmaya çalışan Cüneyd,küçükken herkese şeker alınıp sadece ona şeker alınmayan bir çocuk gibi hissettiğini farketti.

Bir nevi kıskandığını.

_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_--__-_-_-_--_-_-__--_-_-_-_-_-_-_

Oy vermeyi unutmayınız

Sizleri seviyorum kendinize çok dikkat edin, istediğiniz bir sahne varsa yazabilir ve uygulayacağıma emin olabilirsiniz.