GECENİN KALINTISI//CünZey

"MERAK"

Oy vermeyi unutmayınız

Yazım yanlışları olabilir kusura bakmayın anlamadığınız yerde sormanız yeterli olacaktır.

Bismillahirrahmanirrahim diyerek başlıyoruz.

İyi okumalar.

Yazar'dan

Anlamıştı artık bir şeyleri,Cüneyd.

Korkuyordu karşısında ki genç kız,hatta belki de oldukça stresliydi.

Bunun biat etmekle bir ilgisi olmadığını anlıyordu elbet,lakin ne olduğunu bilmiyor ve buna kendinden başka bir seçenek bulamıyordu.

Bir anlık düşünmüş,herkesin ondan korkup kaçacağını düşünmüştü.Durdu,arkasını döndü lakin ona bakmaya korkan iki titrek kahverengi göz eşliğinde kopan hıçkırık önüne dönmesini sağlamıştı.

Dedesinin kapısına vardığında ise dualarla birlikte girmişlerdi.Kafaları öne eğik olan iki genç 'dedeleri' karşısında saygıyla bekliyorlardı.

Dedenin tok sesi duyuldu.

Güven veren bir alt tonla birlikte,samimi olan sesi insanın içini yumuşatıyor,tüm korkularını ortadan kaldırıyordu.

M.H:sizi ilk defa yan yana görüyorum çocuklar,son olmayacak bilirim lakin sürekli gelin.

İki gencinde anlam veremediği bu konuşmanın ardından gülen dedeleri kızı yanına çağırmış ve biat edilirken yapılması gereken ne varsa yaptırmıştı.

M.H:gel hanım kızım gel.

Son olarak dua ettikten sonra arkasını dönen genç kız ona bakan adamla karşılaştı.

Aslında aralarında pek yaş yoktu lakin bunu ikiside henüz bilmiyordu.

İnsanlar bazen yaşayacağı şeyleri bilmez,hatta bazen değil.İnsan yaşayacağı hiçbir şeyi bilemez.

Bu gençlerinde bilmedikleri vardı,lakin zaman onların yüzün kısa bir sürede çarpacaktı.Tıpkı her gerçeğin bir gün gün yüzüne çıkması gibi..

........

Odadan çıkan gençleri bekleyen onlarca kişi vardı.Herkesin ağzında bir sakız gibi dolaşan lafı merak etmişlerdi.

İkiside bir şey sormadı.Elbet çıkardı bir zaman kokusu.Hem üstüne üstlük kendileri ile alakalı olmayan bir hususta işleri olmazdı.

Bu da bu hususta epeyce uğraş sarfedeceklerinin önceden bir habercisiydi.Bu onların henüz' gün yüzüne çıkmamış olan hikâyeleriydi.

Başrollerini sadece onların oynadığı lakin yan karakterlerin her zamanki gibi olaya karıştıkları bir dizi misaliydi.

Zeynep aklındaki düşünceleri susturdu.Bu sıralar teyzesiyle fazla konuşmuş olduğu düşüncelerinden bile belli olurken,yanındaki adama seslendi birileri.

Bir adamın öğlenleyin gördüğü adam olduğunu anladığında diğerine anlam verememişti.

Yanlarına yaklaştı ve ilk olarak Zeynep'e bakarak Cüneyd'e bir şeyler söylemeye başladı.

Bahadır:Cüneyd Efendi, Levent doktor gelmiş.Sizi en acilinden görmek ister.

Elini savurduğun da gülümseyerek giden adam karşısında hemencecik Zeynep'e dönmüştü.

Zeynep'in hızlanan kalp atışları ona laf edeceğini düşündürmüştü.

Lakin beklemediği bir şey oldu,yumuşak bir ton ile tok sesi birleşmişti.Ne kadar bir anlıkta olsa sinirlendiği 'Cüneyd Efendi'ye' karşı yanlış düşündüğünü sandı.

Lakin bu günler onun en iyi günlerindendi..

Cüneyd:dedemin söylediklerini zinhar unutma...ve kuru yaprak dedi ki,beni unutma..hatırla yeşil günlerimizi..

Dediğinde henüz bir anlam çıkaramayan Zeynep,bu sözü eve gidince oldukça fazlaca düşünecekti.Merak bir kere sarmıştı bedenini.

Onu kim durdurabilirdi ki.?

-_-_-_-_-_-_-_--_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_--_-_-_-_--

Oy vermeyi unutmayınız

Destekleriniz için şimdiden teşekkürler.

Sizleri seviyorum kendinize çok dikkat edin ve istediğiniz bir sahne varsa yazabilir,uygulayacağıma emin olabilirsiniz.